Καθώς η ανηλεής προέλαση των Ταλιμπάν προς την Καμπούλ συνεχίζεται, οι γυναίκες του Αφγανιστάν προσπαθούν να βρουν οδό διαφυγής. «Προσευχηθείτε για εμάς. Βοηθήστε μας να βγούμε από τη χώρα» λέει μία γυναίκα στην Καμπούλ. «Προστατεύστε μας, μην μένετε σιωπηλοί» απευθύνει έκκληση μία άλλη. Μιλώντας στο BBC οι γυναίκες του Αφγανιστάν λένε όλες το ίδιο: Βγήκαμε από τη σκιά, γιατί μας ενθάρρυναν οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους να το κάνουμε. Επί 20 χρόνια η Δύση χρηματοδότησε και ενέπνευσε μία νέα γενιά Αφγανών που μεγάλωσαν με έναν βαθμό ελευθερίας. Τώρα γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι Ταλιμπάν θα επιβάλουν και πάλι την δική τους εκδοχή για το νόμο της Σαρίας.
Θάνατος δια λιθοβολισμού για μοιχεία ή άλλες κατηγορίες, ακρωτηριασμός μελών για κλοπή, απαγόρευση στα κορίτσια να πάνε στο σχολείο πέραν της ηλικίας των 12 ετών και αναγκαστικοί γάμοι ανήλικων συχνά κοριτσιών με κατά πολύ μεγαλύτερους τους «μαχητές».
Η Αφγανή δημοσιογράφος Ανίσα Σαχίντ είναι μία από τις πολλές γυναίκες που φοβούνται ότι η ελευθερία τους να σπουδάζουν, να εργάζονται, να έχουν μία «κανονική» ζωή θα χαθεί απότομα εάν οι Ταλιμπάν έρθουν στην εξουσία. Αλλά δηλώνει αποφασισμένη να μην υποκύψει και αρνείται να χάσει την ελπίδα.
Η Ανίσα που κέρδισε τον τίτλο της δημοσιογράφου της χρονιάς από το δίκτυο Free Speech Hub του Αφγανιστάν μόλις τον περασμένο Απρίλιο, μιλάει στο BBC για τη ζωή της και τις προσδοκίες της για το μέλλον. Από νωρίς έκανε την «επανάστασή» της. «Ξεκαθάρισα στον πατέρα μου πως εάν δεν γίνω δημοσιογράφος, δεν θέλω να κάνω τίποτα άλλο στη ζωή μου». Γιατί αντιδρούσε εκείνος; Γιατί στο Αφγανιστάν το να είσαι γυναίκα δημοσιογράφος είναι μία από τις επικίνδυνες δουλειές. Από το 2001 δεκάδες δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί στη χώρα, στην πλειονότητά τους γυναίκες.
Αλλά η Ανίσα αρνείται να παραιτηθεί, αρνείται να σωπάσει. «Υπάρχουν ακόμη πολλές ιστορίες για το Αφγανιστάν που πρέπει να ειπωθούν». Η ίδια είδε τους Ταλιμπάν να της απαγορεύουν το σχολείο και για πολλά χρονιά ζούσε με το όνειρο να επιστρέψει σε αυτό. Πράγματι μετά την πτώση τους από την εξουσία πήγε στο πανεπιστήμιο. Όταν αποφοίτησε εργάστηκε στο Tolo News, το μεγαλύτερο και πιο γνωστό ειδησεογραφικό δίκτυο του Αφγανιστάν, κόντρα στην επιθυμία του πατέρα της να γίνει δασκάλα. «Ύστερα από 4-5 χρόνια οι γονείς μου σταμάτησαν να αντιδρούν. Η μόνη τους ανησυχία είναι η ασφάλειά μου» λέει.
Για να προστατευθεί ακολουθεί κάθε μέρα διαφορετικό δρομολόγιο για να πάει στη δουλειά της. «Πρέπει να προσέχω πολύ τι τηλεφωνήματα κάνω και δέχομαι και πού πηγαίνω». Αλλά ο μεγαλύτερος φόβος της δεν είναι για τη ζωή της. «Φοβάμαι ότι η σκληρή δουλειά των τελευταίων 20 ετών από τους Αφγανούς, που η μεγαλύτερη κατάκτησή τους είναι η ελευθερία του λόγου, θα χαθεί». Το μεγαλύτερο όνειρό της; «Να ταξιδέψω και πάλι σε όλες τις επαρχίες του Αφγανιστάν για να καταγράψω τις ομορφιές του, την ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη».
