Πάντως δεν υπήρξε κάποιος τραυματισμός στους οδηγούς των δυο οχημάτων. Τα τροχαία χθες ήταν αυξημένα. Αρκετές συγκρούσεις παρατηρήθηκαν ενώ υπήρξε και εκτροπή οχήματος στην πατρών Πύργου.
Η καταγγελία έγινε απο 19χρονη Πατρινή και σύμφωνα με όσα λέει σε βίντεο που ανέβηκε στο instagram της επιτέθηκε νεαρός πατρινός (γύρω στα 22) στις 11 Δεκεμβρίου το απόγευμα, στην Αγίου Νικολάου με σκοπό να την βιάσει. Οπως η ίδια περιγράφει, ενώ άρχισε να φωνάζει, εκείνος επέμενε και χρησιμοποίησε σωματική βία ώστε να την αγγίξει στα γεννητικά της όργανα. Μάλιστα την χτύπησε και στο πρόσωπο. Τελικά έβαλε τις φωνές και ο νεαρός φοβήθηκε και έφυγε. Η ίδια όπως καταγγέλλει πήγε στην Αστυνομία αλλά δεν της έδωσαν την δέουσα προσοχή αφού δεν είχε στοιχεία για τον νεαρό.
Η έγγραφη καταγγελία:
Οι καιρικές συνθήκες διαμόρφωσαν τo κατάλληλο περιβάλλον για να δημιουργηθεί ένα ουράνιο τόξο στεφανώνοντας πάνω από την Πάτρα.
Ένα πολύ όμορφο θέμα είχαν τη δυνατότητα να απολαύσουν οι κάτοικοι της Πάτρας, το απόγευμα του Σαββάτου.
Το ουράνιο τόξο μαγνήτισε τα βλέμματα των πολιτών, θυμίζοντας πίνακα ζωγραφικής.
Το φαινόμενο κράτησε μόλις λίγα λεπτά και ήταν… αρκετοί αυτοί που έσπευσαν να απαθανατίσουν τη όμορφη αυτή και εντυπωσιακή στιγμή…
Gregory Giannopoulos
Θόδωρος Αθανασόπουλος
Μαρία Δημοπούλου
Από την Υποδιεύθυνση Κρατικής Ασφάλειας της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής σχηματίστηκε δικογραφία σε βάρος δύο Ελλήνων για παράβαση του άρθρου 148 Π.Κ. (περί κατασκοπείας) και του Α.Ν. 376/1936 (περί μέτρων ασφαλείας οχυρών θέσεων) κατά συναυτουργία.
Όπως έγινε γνωστό από την ΕΛ.ΑΣ,, ο ένας εργάζεται σε επιβατικό πλοίο, που εκτελεί ακτοπλοϊκά δρομολόγια διασύνδεσης της νήσου Ρόδου με τη νήσο Μεγίστη (Καστελόριζο) και ο δεύτερος εργάζεται σε Προξενική Αρχή στη Ρόδο.
Η όλη έρευνα της υπόθεσης έγινε σε στενή συνεργασία με την Ε.Υ.Π. και τη συνδρομή της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Ρόδου.
Σύμφωνα με πληροφορίες,ο εργαζόμενος σε πλοίο που εκτελεί δρομολόγιο στην άγονη γραμμή Καστελλόριζο- Ρόδο και σε άλλα νησιά έχει καταγωγή από την Κομοτηνή και είχε τεθεί υπό παρακολούθηση από τον Αύγουστο του 2020.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι αρχές κατέγραφαν συστηματικά τις επαφές του και τις τηλεφωνικές συνομιλίες, από τις οποίες φαίνεται να προκύπτει ότι παρείχε πληροφορίες απόρρητου – στρατιωτκού περιεχομένου στους Τούρκους.
Ο έτερος κατηγορούμενος έχει απασχολήσει την επικαιρότητα και στο παρελθόν και υπηρετεί σε καίρια θέση στο τουρκικό Προξενείο της Ρόδου. Είχε επαφές με τον πρώτο και θωρείται αρμοδίως ως ο κύριος σύνδεσμός του με τους Τούρκους.
Άλλη μία σπουδαία διάκριση είχαμε για την ελληνική επιστημονική κοινότητα, καθώς ο Έλληνας Αιγιώτης Θέμης Προδρομάκης καθηγητής Nανοτεχνολoγίας στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, τιμήθηκε με το βραβείο Blavatnik, γνωστό ως βραβείο “ Νόμπελ” για επιστήμονες κάτω των 42 ετών.
Πρόκειται για έναν θεσμό που απαρτίζεται από καταξιωμένους επιστήμονες -ανάμεσά τους και ορισμένοι με βραβεία Νόμπελ- που έχει ως στόχο να αναγνωρίσει και να επιβραβεύσει ταλαντούχους νέους επιστήμονες κάτω των 42 ετών, που δραστηριοποιούνται στο Ηνωμένο Βασίλειο, στους τομείς των Ανθρωπιστικών Επιστημών, της Χημείας και της Φυσικής. Η επιβράβευση βασίζεται τόσο στο έργο που έχουν μέχρι τώρα επιδείξει οι συγκεκριμένοι επιστήμονες, όσο και για τις μελλοντικές προοπτικές που εντοπίζει η κριτική επιτροπή σε αυτούς.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Θέμης Προδρομάκης ηγείται μίας 35μελούς ομάδας (ανάμεσά τους και Έλληνες), ενώ το 2019 κατέκτησε επάξια μία από τις 8 ερευνητικές ακαδημαϊκές έδρες από την Βασιλική Ακαδημία Μηχανικών του Ηνωμένου Βασιλείου, αναγνωρίζοντας το διεθνές κύρος της έρευνάς του στην Τεχνητή Νοημοσύνη.
Τα βραβεία «Blavatnik » απονέμονται από την Ακαδημία Επιστημών της Νέας Υόρκης και το Ίδρυμα «Blavatnik Family» σε επιστήμονες κάτω των 42 ετών. Στην ίδια κατηγορία με τον Θέμη Προδρομάκη τιμήθηκε η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου Sinead Farrington και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Manchester Artem Mishchenko.».
Ο ίδιος μιλώντας στον «ΤΥΠΟ της Αιγιάλειας» και στο «Aigialeia 24» δήλωσε:
– «Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που η συνεισφορά μου στον τομέα της Νανοτεχνολογίας αναγνωρίζεται με αυτό το σημαντικό βραβείο. Η έρευνά μας θέτει τις βάσεις για την υλοποίηση πρωτότυπων συστημάτων που ξεπερνούν κατά πολύ τις δυνατότητες των συμβατικών ηλεκτρονικών και φέρνουν την τεχνητή νοημοσύνη ένα βήμα πιο κοντά μας».
Η απονομή του βραβείου θα πραγματοποιηθεί σε ειδική εκδήλωση τον Ιούνιο του 2021 στο Λονδίνο και θα ακολουθήσει σειρά διαλέξεων από τον Έλληνα ακαδημαϊκό στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη.
Σχετικά με τα Blavatnik Awards in the UK
Τα βραβεία «Blavatnik Awards in the UK» Θεσμοθετήθηκαν το 2017 με στόχο να συμβάλλουν στην αναγνώριση και υποστήριξη διακεκριμένων νέων επιστημόνων και μηχανικών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κάθε χρόνο τρεις υποψήφιοι ανά κατηγορία λαμβάνουν το Βραβείο Blavatnik στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι βραβευθέντες και φιναλίστ των Βραβείων Blavatnik στο Ηνωμένο Βασίλειο επιλέγονται από κριτική επιτροπή διακεκριμένων ερευνητών στους αντίστοιχους κλάδους. Μάθετε περισσότερα: http://blavatnikawards.org/
Χθες στην Ιταλία έχασαν την ζωή τους από κορωνοϊό 649 άνθρωποι. Τα νέα κρούσματα στη χώρα είναι 19.903.
Από την αρχή της πανδημίας έχασαν την ζωή τους 64.036 άνθρωποι.
Συνολικά σήμερα πραγματοποιήθηκαν 196.439 διαγνωστικά τεστ και στο 10,1% αυτών προέκυψε θετικό αποτέλεσμα.
Στην περιφέρεια Βένετο καταγράφηκαν 5.098 κρούσματα και ο υψηλός αριθμός νέος περιστατικών επί σειρά ημερών προκαλεί μεγάλη ανησυχία.
Ακολουθούν η περιφέρεια της Λομβαρδίας με 2.736 και η Εμιλια Ρομάνια 1.807 περιστατικά.
Σε σχέση με χθες, τέλος, στις ΜΕΘ βρίσκονται 66 λιγότεροι ασθενείς.
Η χώρα καταγράφει τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων από COVID-19 στην Ευρώπη, ξεπερνώντας τη Βρετανία
Η Ιταλία καταγράφει τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων από τον νέο κορωνοϊό στην Ευρώπη από την έναρξη της επιδημίας, 64.036, παίρνοντας τη θέση της Βρετανίας για αυτό το τραγικό ρεκόρ.
Σήμερα, το ιταλικό υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε άλλους 649 θανάτους τις τελευταίες 24 ώρες και 19.903 νέες θετικές διαγνώσεις.
Σε όλο τον κόσμο, μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Βραζιλία, η Ινδία και το Μεξικό θρηνούν περισσότερους νεκρούς από την έναρξη της πανδημίας.
Σύμφωνα με στοιχεία του Γαλλικού Πρακτορείου για την Ευρώπη, η Ιταλία πέρασε σήμερα μπροστά από τη Βρετανία (που καταγράφει δέκα λιγότερους θανάτους, 64.026) και ακολουθούν η Γαλλία (57.567), η Ισπανία (47.624), η Ρωσία (46.453) και η Πολωνία (22.676).
Τις επτά τελευταίες ημέρες, μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, η Ιταλία κατέγραψε τον μεγαλύτερο αριθμό νέων θανάτων από Covid-19 (4.522) και ακολουθούν η Ρωσία (3.769), η Γερμανία (2.949), η Βρετανία (3.012) και η Πολωνία (2.815).
Από την 1η Νοεμβρίου, η Ιταλία έχει καταγράψει περισσότερους από 25.000 θανάτους (25.418), όσους περίπου από τη 2α Απριλίου έως τα τέλη Οκτωβρίου (25.463).
Μεταξύ των χωρών που έχουν πληγεί πιο σκληρά (εκτός από τα πολύ μικρά κράτη), το Βέλγιο θρηνεί τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων στον κόσμο αναλογικά με τον πληθυσμό του, με 154 θανάτους ανά 100.000 κατοίκους και ακολουθούν το Περού (111), η Ιταλία (106) και η Ισπανία (102). Η Βρετανία καταγράφει 94 θανάτους ανά 100.000 κατοίκους.
Ένα από μεγαλύτερα εγκλήματα της Ναζιστικής Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 13 Δεκεμβρίου του 1943 δυνάμεις της «Βέρμαχτ» σκότωσαν σχεδόν όλους τους άρρενες κατοίκους των Καλαβρύτων, σε αντίποινα για την εκτέλεση αιχμαλώτων Γερμανών στρατιωτών από τον ΕΛΑΣ.
Το τελευταίο ιδίως έτος της Κατοχής είχαν αυξηθεί δραματικά οι ακρότητες των κατακτητών, καθώς η κυριαρχία τους βρισκόταν υπό διαρκή αμφισβήτηση από την ελληνική αντίσταση και οι δυνάμεις τους δεν επαρκούσαν για να ελέγχουν τη χώρα. Η τύχη των Καλαβρύτων φαίνεται να προδιαγράφτηκε μετά την ήττα των Γερμανών από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ στη Μάχη της Κερπινής (20 Οκτωβρίου 1943), κατά την οποία σκοτώθηκαν δεκάδες Γερμανοί στρατιώτες και αιχμαλωτίστηκαν 78.
Τότε τέθηκε σε εφαρμογή από το γερμανικό στρατηγείο η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» («Unternehmen Kalavryta»), με αντικειμενικό στόχο την περικύκλωση των ανταρτών στην ορεινή περιοχή των Καλαβρύτων και την εξόντωσή τους. Την εκτέλεση της αποστολής ανέλαβαν μονάδες της 117ης Μεραρχίας Κυνηγών, που έδρευε στην Πελοπόννησο και είχε επικεφαλής τον υποστράτηγο Καρλ φον Λε Ζουίρ (1898-1954).
Ο γερμανός στρατηγός με τις αριστοκρατικές ρίζες, έχοντας πληροφορηθεί την εκτέλεση των 78 γερμανών αιχμαλώτων από τους αντάρτες, διέταξε τους άνδρες του να μην διστάσουν να λάβουν τα πιο σκληρά αντίποινα εναντίον του άμαχου πληθυσμού της περιοχής. Ήταν, άλλωστε, πρακτική των αρχών κατοχής να εκτελούν για κάθε σκοτωμένο γερμανό στρατιωτικό πολλαπλάσιους έλληνες αμάχους.
Η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» ξεκίνησε στις 4 Δεκεμβρίου, όταν οι γερμανικές δυνάμεις άρχισαν να συρρέουν στην ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων από την Πάτρα, το Αίγιο, τον Πύργο και την Τρίπολη. Στο διάβα τους έκαιγαν χωριά και μοναστήρια (Μέγα Σπήλαιο και Αγία Λαύρα) και σκότωναν άοπλους πολίτες και μοναχούς.
Στις 9 Δεκεμβρίου έφθασαν στα Καλάβρυτα, δημιουργώντας ένα ασφυκτικό κλοιό γύρω από την πόλη. Καθησύχασαν τους κατοίκους, διαβεβαιώνοντας ότι στόχος τους ήταν αποκλειστικά η εξόντωση των ανταρτών και μάλιστα ζήτησαν από όσους την είχαν εγκαταλείψει να επιστρέψουν άφοβα πίσω στα Καλάβρυτα. Για να τους πείσουν ακόμη περισσότερο προχώρησαν στην πυρπόληση σπιτιών, που ανήκαν σε αντάρτες, και αναζήτησαν την τύχη των γερμανών τραυματιών της μάχης της Κερπινής.
Έξαφνα, όμως, το πρωί της Δευτέρας 13 Δεκεμβρίου συγκέντρωσαν όλο τον πληθυσμό στην κεντρική πλατεία και οδήγησαν τον άρρενα πληθυσμό άνω των 13 ετών σε μια επικλινή τοποθεσία, που ονομαζόταν «Ράχη του Καπή», ενώ τα γυναικόπαιδα τα κλείδωσαν στο σχολείο. Στη ράχη του Καπή εκτυλίχθηκε τις πρώτες μεταμεσημβρινές ώρες η τραγωδία, που οδήγησε σχεδόν όλο τον άρρενα πληθυσμό των Καλαβρύτων στο θάνατο. Με ριπές πολυβόλων οι Γερμανοί εκτέλεσαν τους συγκεντρωμένους, γύρω στους 800 ανθρώπους. Μόνο 13 Καλαβρυτινοί διασώθηκαν και αυτοί επειδή είχαν καλυφθεί από τα πτώματα των συμπολιτών τους και οι Γερμανοί τους θεώρησαν νεκρούς. Το σήμα για την εκτέλεση έδωσε με φωτοβολίδα από το κέντρο των Καλαβρύτων ο ταγματάρχης Χανς Εμπερσμπέργκερ και επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος ήταν ο υπολοχαγός Βίλιμπαντ Ακαμπχούμπερ.
Το έγκλημα ολοκληρώθηκε με την πυρπόληση όλων σχεδόν των σπιτιών των Καλαβρύτων. Όσον αφορά την τύχη των γυναικόπαιδων, αυτά σώθηκαν χάρη στον ανθρωπισμό ενός Αυστριακού στρατιώτη, στον οποίο είχε ανατεθεί η φύλαξή τους. Αυτός άφησε ελεύθερη την είσοδο του σχολείου και διευκόλυνε την απομάκρυνσή τους. Όμως, το πλήρωσε με τη ζωή του, αφού καταδικάσθηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε. Συνολικά, κατά τη διάρκεια της «Επιχείρησης Καλάβρυτα», οι Γερμανοί σκότωσαν 1.101 άτομα, κατέστρεψαν και λεηλάτησαν πάνω από 1.000 σπίτια, κατάσχεσαν 2.000 αιγοπρόβατα και απέσπασαν 260.000.000 δραχμές.
Κανείς από τους υπευθύνους του Ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων δεν λογοδότησε στη Δικαιοσύνη. Ο στρατηγός Λε Ζουίρ πέθανε αιχμάλωτος των Σοβιετικών το 1954, ο Εμπερσμπέργκερ σκοτώθηκε στο Ανατολικό Μέτωπο και ο Ακαμπχούμπερ πέθανε στην Αυστρία το 1972, σε ηλικία 67 ετών. Μόνο ο κατοχικός στρατιωτικός διοικητής της Ελλάδας, στρατηγός Χέλμουτ Φέλμι (1885-1965), καταδικάσθηκε το 1948 σε κάθειρξη 15 ετών από το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης για όλα τα εγκλήματα πολέμου του Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα, αλλά μετά από τρία χρόνια αφέθηκε ελεύθερος.
Ένα από τα θέματα που απασχόλησαν πρόσφατα την παγκόσμια, αλλά και την ελληνική κοινή γνώμη, ήταν αυτό του Ναγκόρνο Καραμπάχ, ορθότερα Αρτσάχ, καθώς αυτή είναι η ονομασία του από την αρχαιότητα. Δυστυχώς, η ελληνική κοινή γνώμη, δεν ενημερώθηκε σωστά, καθώς οι πηγές πληροφόρησης ήταν συγκεκριμένες και, συχνά, κατευθυνόμενες.
Μια καλή μας φίλη, η Λουίζα Καντικιάν, γεννημένη στην Αρμενία, που ήρθε οικογενειακώς στην Ελλάδα στα μέσα της δεκαετίας του ’90, εξαιρετική φιλόλογος, απόφοιτος του ΕΚΠΑ, μας έδωσε πολύτιμα στοιχεία που προέρχονται από αρμενικά σάιτ και τα οποία μετέφρασε η ίδια από τα αρμενικά. Σχεδόν όλο το σημερινό μας άρθρο, βασίζεται στα στοιχεία αυτά. Την ευχαριστούμε θερμά και ελπίζουμε οι αναγνώστες μας να βρουν τα στοιχεία αυτά ενδιαφέροντα.
Ιστορία του Αρτσάχ
Το Αρτσάχ, ως αναπόσπαστο μέρος της ιστορικής Αρμενίας, αναφέρεται ήδη από την περίοδο των Ουρατών (9ος-6ος αι.). Μάλιστα, υπάρχουν αναφορές στον Πλούταρχο, τον Στράβωνα, τον Κλαύδιο και τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο. Χαρακτηριστικό, ο μεγάλος γεωγράφος και φιλόσοφος Στράβωνας (περ. 64 π.Χ.-23 μ.Χ.), στα «Γεωγραφικά» αποκαλεί το Αρτσάχ «Ορχιστηνή». Γράφει δε: «έστι δε και η Φαυηνή της Αρμενίας επαρχία και η Κωμισηνή και Ορχιστηνή πλείστην ιππείαν παρέχουσα».
Οι αναφορές επιβεβαιώνονται και από την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά.
«Τον 5ο αιώνα λειτούργησε το πρώτο αρμένικο σχολείο στο Μοναστήρι Amaras, στα
εδάφη του Ναγκόρνο- Καραμπάχ. Στα μέσα του 7ο αιώνα, ύστερα από την εισβολή των
μουσουλμάνων Αράβων, μέσα από την Μουσουλμανική κατάκτηση της Περσίας, η
περιοχή υποδουλώθηκε. Την κυβέρνηση ανέλαβαν τοπικοί διοικητές με την έγκριση
από το Χαλιφάτο.
Το 821 ο Αρμένιος πρίγκιπας Sahi Smbatian, επαναστάτησε στο Αρτσάχ, ιδρύοντας τη
Βουλή των Khachen (Khack = σταυρός) η οποία έκανε το Αρτσάχ πριγκιπάτο μέχρι τις
αρχές του 19 ου αιώνα. Έτσι παρέμεινε ημιανεξάρτητο υπό το καθεστώς πριγκιπάτων,
ακόμα κι όταν η υπόλοιπη Αρμενία ήταν υπόδουλη.
Η Ρωσική Αυτοκρατορία αναγνώρισε επίσης το καθεστώς των πριγκιπάτων».
Μετά τον ρωσοτουρκικό πόλεμο (1804-1813), με τη Συνθήκη του Γκιουλιστάν (1813), ο βασιλιάς της Περσίας αναγνώρισε στον τσάρο της Ρωσίας επ’ ονόματί του και επ’ ονόματι των διαδόχων του, την κυριαρχία τους στο Αρτσάχ.
Το Ναγκόρνο-Καραμπάχ τον 20ο αιώνα
Τα προβλήματα για την περιοχή, άρχισαν μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση. Ήδη, το 1917, ο Στάλιν αποφάσισε την ίδρυση της Ανεξάρτητης Πολυεθνικής Υπερκαυκάσιας Συνομοσπονδίας, μέρος της οποίας ήταν και το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Σύντομα, αυτή διαλύθηκε, λόγω των διενέξεων μεταξύ των λαών της Συνομοσπονδίας σε τρεις Δημοκρατίες: της Γεωργίας, της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν.
Το 1918, η περιοχή του Ναγκόρνο Καραμπάχ, 95% τον πληθυσμού της οποίας ήταν Αρμένιοι, ανακηρύχθηκε αυτοδιοικούμενη, δημιούργησε Εθνικό Συμβούλιο, κυβέρνηση και είχε όλες τις ιδιότητες του κράτους, συμπεριλαμβανόμενου και του Στρατού. Από το 1918 ως το 1920, υπήρξαν σύντομοι πόλεμοι μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν για την περιοχή. Μέχρι το 1920, μόνο στο Σούσι σφαγιάστηκαν και απελάθηκαν 40.000 Αρμένιοι.
Ο Βρετανός διοικητής του Καυκάσου Τόμσον, προσπαθώντας να σταματήσει την εμπλοκή του αρμένικου στρατού, υποσχέθηκε πως το πρόβλημα θα λυθεί στη Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού.
Η συγκεκριμένη κωλυσιεργία, είχε αρνητικά αποτελέσματα για τους Αρμένιους του Αρτσάχ, που αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν την εξουσία των Αζέρων ως την απόφαση της Διάσκεψης του Παρισιού.
Τότε, βρήκε ευκαιρία και η Τουρκία να παρεμβληθεί, καθώς ισχυριζόμενη ότι το κράτος (του Αρτσάχ), είναι δύσκολο να προσδιοριστεί εδαφικά, φρόντισε να παραμένει ανοιχτό το ζήτημα, προσδοκώντας εδαφικά οφέλη.
Ωστόσο, η κυριαρχία της ΕΣΣΔ στον Καύκασο, δημιούργησε νέα δεδομένα. Στις 28/4/1920, το Αζερμπαϊτζάν έγινε τμήμα της ΕΣΣΔ, ενώ τον Μάιο του ίδιου έτους, το 11ο Τάγμα του Κόκκινου Στρατού, προσάρτησε το Αρτσάχ στην ΕΣΣΔ. Όμως, η περιοχή παρέμεινε ανεξάρτητη και το Σοβιέτ την κήρυξε «αμφισβητήσιμη».
Στις 29 Νοεμβρίου 1920, η Αρμενία έγινε μία από τις Δημοκρατίες της ΕΣΣΔ. Στις 30 Νοεμβρίου 1920, η Επαναστατική Επιτροπή, (δηλαδή το κύριο σώμα της δύναμης των Μπολσεβίκων εκείνη την εποχή) του Αζερμπαϊτζάν αναγνώρισε το Ναγκόρνο Καραμπάχ, το Ζανγκεζούρ και το Ναχιτσεβάν, ως αναπόσπαστα μέρη της Σοβιετικής Αρμενίας. Η συμφωνία υπογράφτηκε το 1921 και με τη δήλωση της 12/6/1921, το Ναγκόρνο Καραμπάχ, δηλώνεται ως αδιαχώριστο μέρος της Σοβιετικής Αρμενίας. Ωστόσο, με εντολή της Μόσχας, με την άμεση παρέμβαση του Στάλιν η απόφαση της προηγούμενης συμφωνίας επανεξετάζεται και με μια απλή απόφαση το Ναχιτσεβάν και το Αρτσάχ παραχωρήθηκαν ως αυτόνομες περιοχές στη διοίκηση του Σοβιετικού Αζερμπαϊτζάν.
Η απόφαση είναι μια άνευ προηγουμένου νομική πράξη του διεθνούς δικαίου στην ιστορία,
όταν το συμβαλλόμενο μέρος τρίτης χώρας, χωρίς νομική βάση ή αρχή, αποφασίζει το
καθεστώς του Καραμπάχ. Ο χάρτης του ιστορικού Αρτσάχ τεμαχίστηκε μεθοδικά. Τα
αποκομμένα τμήματα τα οποία προσαρτήθηκαν διοικητικά στη γειτονική δημοκρατία του
Αζερμπαϊτζάν, άλλαξαν ονομασία και ορισμένα από αυτά δεν είχαν καμία εδαφική επαφή
με την Αρμενική Δημοκρατία.
Στόχος του Αζερμπαϊτζάν ήταν η ενεργή παρέμβαση στα δημογραφικά δεδομένα.
Ακολούθησε καταστροφή και κατάχρηση πολιτιστικών μνημείων, απαγόρευση λειτουργίας
εκκλησιών και σχολείων, ενώ παράλληλα απαγορεύτηκε και η έκδοση αρμένικου Τύπου και
η οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα.
Αυτό φυσικά είχε αντίκτυπο στον πληθυσμό του Καραμπάχ και ήταν ο κύριος λόγος για τη
μετανάστευση του πληθυσμού.
Το 1923 οι Αρμένιοι αποτελούν το 94,4% του πληθυσμού του Ναγκόρνο Καραμπάχ, ενώ το
1989 σύμφωνα με τα στοιχεία, ο αριθμός των Αρμενίων μειώθηκε σε 76,9%.
Η πολιτική εκδίωξης των Αρμενίων ήταν επιτυχημένη και δυστυχώς αποδεκτή από την υπόλοιπη ΕΣΣΔ.
Ποιοι είναι οι Αζέροι;
Οι κάτοικοι του Αζερμπαϊτζάν (Αζέροι), κατάγονται από αρχαίους πληθυσμούς του Καυκάσου και αναμείχθηκαν με τουρκικούς και ιρανικούς λαούς κατά τους ιστορικούς χρόνους, ενώ τον 8ο αιώνα εξισλαμίστηκαν.
Έως τότε ήταν ανιμιστές, ενώ οι σαμάνοι (μάγοι-ιερείς) έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή των διαφόρων φυλών.
Η Δημοκρατία του Αρτσάχ
Το 1988 οι Αρμένιοι ξεκίνησαν μαζικές πορείες και διαδηλώσεις με αίτημα την ενοποίηση του Αρτσάχ με τη Δημοκρατία της Αρμενίας. Η απάντηση των Αζέρων ήταν βομβαρδισμοί με στόχο αρμενικούς πληθυσμούς, με αποτέλεσμα μεγάλος αριθμός προσφύγων να εγκαταλείψει τις εστίες του.
Παρά την παραχώρηση κάποιων ελευθεριών στους Αρμένιους τα πράγματα δεν βελτιώθηκαν. Το Ναγκόρνο Καραμπάχ περιήλθε de facto στην κυριαρχία της Μόσχας που έστειλε στην περιοχή του Αρκάντι Βόλσκι, μέλος της γραμματείας του ΚΚ για να προσπαθήσει να λύσει το πρόβλημα. Στο Ναγκόρνο Καραμπάχ τελικά ξέσπασαν συγκρούσεις και οι Αρμένιοι πέτυχαν σημαντικές νίκες. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1991 το Αρτσάχ κηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος ύστερα από δημοψήφισμα. Το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των λαών δινόταν από το άρθρο 1 της Παγκόσμιας Διακήρυξης του 1948 περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και από τους νόμους της ΕΣΣΔ. Παρά τους βομβαρδισμούς και τις πιέσεις των Αζέρων, το 99,89% των κατοίκων του Αρτσάχ ψήφισε υπέρ της ανεξαρτησίας του.
Το 1993 οι Αρμένιοι κατέλαβαν το Κελμπαντζάρ εδραιώνοντας τον έλεγχό τους στην περιοχή που εκτείνεται από τα δυτικά σύνορα του Ναγκόρνο Καραμπάχ ως τα σύνορα Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν. Με τη μεσολάβηση της Ρωσίας επιτεύχθηκε εκεχειρία στο Ναγκόρνο Καραμπάχ τον Μάιο του 1994 αλλά από τότε δεν είχε επιτευχθεί οριστική πολιτική λύση του ζητήματος.
Ο πόλεμος του 2020
Τον Ιούλιο του 2020 ξεκίνησαν οι πρώτες ένοπλες συγκρούσεις Αρμενίων και Αζέρων για το Ναγκόρνο Καραμπάχ που κλιμακώθηκαν από τις 27/9/2020 με αζερικούς βομβαρδισμούς στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Σύμφωνα με έρευνες και μελέτες, κατά τη διάρκεια του πολέμου, χρησιμοποιήθηκαν όπλα
που περιέχουν χημικά στοιχεία και συγκεκριμένα λευκό φώσφορο. Ιατροί και επιστήμονες
επιβεβαιώνουν ότι τα χημικά εισέρχονται στο σώμα μέσω των αεραγωγών και προκαλούν
βλάβη στα εσωτερικά όργανα, η οποία οδηγεί σε παρατεταμένη επιδείνωση της υγείας και
σε θάνατο.
Επίσης, πύραυλοι έπληξαν νοσοκομεία (μέσα σε αυτά το νοσοκομείο παίδων του
Στεπανακέρτ, πρωτεύουσας του Αρτσάχ), σχολεία, μαιευτήρια, εκκλησίες και σπίτια άμαχων και χρησιμοποιήθηκαν ακόμα και απαγορευμένες βόμβες διασποράς.
Για όλα τα παραπάνω υπάρχουν στοιχεία και αποδείξεις, χωρίς όμως να έχουν
επιβληθεί κυρώσεις από τη διεθνή κοινότητα, από διεθνείς οργανισμούς ανθρωπίνων
δικαιωμάτων και από παγκόσμιους οργανισμούς.
Κακομεταχείριση αιχμαλώτων
Υπάρχουν στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί, τα οποία επιβεβαιώνονται από τους ίδιους
Αζέρους αιχμαλώτους, πως Αρμένιοι γιατροί, περιέθαλπαν τραυματισμένους στρατιώτες,
παρέχοντας ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όσους το είχαν ανάγκη.
Αντιθέτως, η πλευρά των Αζέρων, δημοσιεύει μάλιστα και βίντεο με βάναυσες δολοφονίες
αιχμαλώτων πολέμου, με χαρακτηριστικό παράδειγμα έναν ηλικιωμένο 70 ετών.
Μέχρι και σήμερα πολλοί αιχμάλωτοι αγνοούνται και το Αζερμπαϊτζάν αρνείται επιδεικτικά
να συνεργαστεί.
Το Σάββατο 28 Νοεμβρίου, ξεκίνησε στο Γερεβάν, πρωτεύουσα της Αρμενίας κινητοποίηση για την άμεση αναζήτηση και επιστροφή των αγνοουμένων Αρμενίων στρατιωτών και πολιτών, που κρατούνται από τους Αζέρους ως αιχμάλωτοι. Η πρωτοβουλία ανήκει σε ανθρώπους της τέχνης και των γονέων των αγνοουμένων Αρμενίων στρατιωτών. Σύμφωνα με καταγγελίες των γονέων αλλά και του Συνηγόρου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Αρμενίας, οι Αζέροι όχι μόνον δεν συνεργάζονται για να διεξαχθούν επιχειρήσεις
αναζήτησης και εντοπισμού των αγνοουμένων, αλλά ακόμα και τώρα συλλαμβάνουν
Αρμένιους στρατιώτες και πολίτες στις περιοχές που καταλαμβάνουν.
Έχει επίσης δημοσιευθεί βίντεο, στο οποίο Αζέροι κόβουν τα αφτιά και ξυλοκοπούν
Αρμένιο πολίτη που αρνείται να εγκαταλείψει το σπίτι του.
Στις καταληφθείσες περιοχές έσπασαν και βεβήλωσαν ακόμα και τάφους, εκκλησίες και
μοναστήρια (μνημεία πολιτιστικής κληρονομίας της UNESCO).
Εμπλοκή ξένων δυνάμεων στο πλευρό του Αζερμπαϊτζάν
Εκτός από την επιβεβαιωμένη πλέον εμπλοκή της Τουρκίας, στον πόλεμο ενεπλάκησαν
ακόμα και τζιχαντιστές μισθοφόροι. Κυκλοφορεί μάλιστα στο διαδίκτυο, βίντεο
ομολογία Σύριου μισθοφόρου- τζιχαντιστή που αναφέρει ο μισθός είχε καθοριστεί στο
ποσό των 2.000 δολαρίων κι ότι στην αρχική συμφωνία, δεν ήξεραν πώς θα σταλούν στην πρώτη γραμμή, αλλά πίστευαν ότι θα αναλάβουν την υπεράσπιση των πετρελαιοπηγών.
Επιπλέον, για κάθε κεφάλι απίστου, θα είχαν ανταμοιβή 100 δολάρια.
Η Τουρκία είχε επίσης τη βοήθεια του Πακιστάν (με ειδικές δυνάμεις), της Ουκρανίας
, του Τουρκμενιστάν και της Λευκορωσίας (δεν υπάρχουν επιβεβαιωμένα στοιχεία για αποστολή βοήθειας, όμως έχουν λάβει δημοσίως θέση για πολιτική υποστήριξη) και της Γεωργίας που είχε κάνει αποκλεισμό στην Αρμενία. Δεν επέτρεπε να περάσει από τα σύνορά της οποιασδήποτε χερσαία ή οδική βοήθεια προς την Αρμενία. Είναι αβέβαιο, αν τα ντρονς που χρησιμοποιήθηκαν, ήταν τουρκικής ή ισραηλινής κατασκευής.
Τις τελευταίες μέρες οι δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν επιτέθηκαν σκόπιμα σε αμάχους και
μη στρατιωτικές υποδομές, και έκαναν βαρύτατο πλήγμα σε Στεπανάκερτ, Σούσι,
Μαρντακέρτ, Χαντρούτ και άλλους οικισμούς με πυρομαχικά διασποράς και άλλα όπλα
που απαγορεύονται από τους διεθνείς ανθρωπιστικούς νόμους.
Ο καθεδρικός ναός Shushi Holy Savior (Ghazanchetsots), υπέστη σοβαρές ζημιές μετά
από δύο εσκεμμένες αεροπορικές επιδρομές που διεξήχθησαν από τον στρατό του
Αζερμπαϊτζάν στις 8 και 9 Οκτωβρίου.
Αυτό δεν είναι μόνο παραβίαση της Σύμβασης
της Χάγης του 1954 για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς σύμφωνα με τα
δύο πρωτόκολλά του (1954 και 1999), αλλά και μέρος της πολιτικής και πολιτιστικής
γενοκτονίας που η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν εφαρμόζει τα τελευταία 30 χρόνια
καταστρέφοντας συστηματικά την αρμενική ιστορική κληρονομιά,
συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων αρχαίων Khachkars (σκαλιστές σταυρόπετρες ) στην
πόλη Djulfa (Nakhichevan).
Είναι απολύτως αποδεδειγμένο ότι η πολιτιστική γενοκτονία
αποτελεί σαφή απόδειξη της ύπαρξης ειδικής πρόθεσης για διάπραξη γενοκτονίας.
Επιπλέον, τεκμηριώνεται ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και οι αεροπορικές
δυνάμεις συμμετέχουν άμεσα στις εχθροπραξίες. Υπάρχουν πολλές αμερόληπτες
διεθνείς αναφορές ενημερωτικών μέσων που δείχνουν ότι κατά τη διάρκεια της
τρέχουσας μεγάλης κλίμακας αζερικής επίθεσης εναντίον του Aρτσάχ, σημαντικός
αριθμός μισθοφόρων που χαρακτηρίζονται ως τζιχαντιστές από τη Συρία και τη Λιβύη,
και πιθανώς επίσης από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, προσλαμβάνονται και αποστέλλονται από την Τουρκία. Και το γεγονός ότι το Αζερμπαϊτζάν επιτέθηκε στην Αρμενία, συνιστά επίσης παραβίαση του διεθνούς δικαίου.
Η άμεση εμπλοκή των Τούρκων στη εδώ και δεκαετίες σύγκρουση δεν αποτελεί πλέον
απειλή που φοβούνται οι Αρμένιοι στο Aρτσάχ, στην Αρμενία και στην Τουρκία, αλλά
ένα γεγονός που απειλεί να εκμηδενίσει τους Αρμένιους στο Aρτσάχ και πέραν αυτής.
Μια πρόσφατη δήλωση που εκδόθηκε από τον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ
Ερντογάν, έλεγε ότι αυτοί, οι Τούρκοι, «θα συνεχίσουν να εκπληρώνουν την αποστολή
των παππούδων τους, η οποία πραγματοποιήθηκε πριν από έναν αιώνα στον
Καύκασο».
Αυτό αποτελεί άμεση απειλή συνέχισης της γενοκτονίας των Αρμενίων που
ξεκίνησε το 1915. Όπως είναι γνωστό, στη διάρκεια του πολέμου αυτού, οι Αζέροι αποκόμισαν εδαφικά οφέλη, ενώ με μεσολάβηση της Ρωσίας, υπογράφηκε συνθήκη εκεχειρίας μεταξύ των αντιμαχομένων πλευρών.
Κλείνοντας το άρθρο αυτό, να αναφέρουμε ότι στην παρέλαση που έγινε στο Μπακού, πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν στις 10/12/2020 για τη νίκη των Αζέρων, παρευρέθηκε και ο Ταγίπ Ερντογάν ενώ παρέλασαν και τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις. Μάλιστα, στην παρέλαση συμπεριλήφθηκαν και αρμενικά άρματα που είχαν καταληφθεί από τους Αζέρους. Μάλιστα, εκφωνητής εξηγούσε σε ποια μάχη καταλήφθηκε το καθένα! Στη Συνθήκη εκεχειρίας που υπογράφηκε συμφωνήθηκε να υπάρχει ρωσικός στρατός για να διασφαλίζεται η ειρήνη. Όμως στα εδάφη που παραχωρήθηκαν στο Αζερμπαϊτζάν υπάρχει ήδη και τουρκικός στρατός!
Επίλογος
Η σύγκρουση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ δείχνει για μια ακόμη φορά πόσο αδίστακτη και επικίνδυνη είναι η Τουρκία που έχει εξελιχθεί σε διεθνή ταραξία. Στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες, οι Τούρκοι γνώριζαν ότι δεν θα τους επιβληθούν κυρώσεις, ενώ η ελληνική πλευρά πανηγύριζε για το «τίποτε» που πέτυχε… Αν δεν σταματήσουμε να βαυκαλιζόμαστε και να αιθεροβατούμε φοβόμαστε ότι θα βρεθούμε μπροστά σε ιδιαίτερα δυσάρεστα γεγονότα. Η Τουρκία το πολύ πολύ να δεχθεί από τους συμμάχους (;) μας κάποια επίπληξη του στιλ: «κακό παιδί, πάλι αταξίες κάνεις…». Ας μην περιμένουμε τίποτα από κανέναν και ας γίνει και το Ναγκόρνο Καραμπάχ μάθημα στους κυβερνώντες και σ’ όλο το πολιτικό μας σύστημα…
Ευχαριστούμε ξανά θερμά την κυρία Λουίζα Καντικιάν για την πολύτιμη βοήθεια της.
Πηγές: aravot.am, panorama. am, news.am, armenika.gr, ayf Greece και azatutyum.gr
Τις ώρες που έζησε «όμηρος» στα χέρια αδίστακτων Αφγανών ληστών περιγράφει στο protothema.gr ο γνωστός Μυκονιάτης επιχειρηματίας. Ο 55χρονος που χθες λίγο μετά τις 11 το βράδυ είδε τους Ασιάτες εισβολείς να σπάνε με βαριοπούλα την πόρτα του διαμερίσματος του στο Καλλιμάρμαρο ξεσπά…
«Μένω στο Καλλιμάρμαρο, 500 μέτρα από το Μέγαρο Μαξίμου!Ο δρόμος που έγινε η ληστεία είναι ένας δρόμος με παιδάκια. Δίπλα μένουν ακόμη και πολιτικοί. Τι να κάνουμε πια στο σπίτι μας; Πώς να προστατευτούμε;» αναρωτιέται ο κ. Κωνσταντίνος Μαστοράκης την ώρα που ανεβαίνει στην Ασφάλεια προκειμένου να δει φωτογραφίες υπόπτων και να αναγνωρίσει τους ληστές.
«Κατέθεσα και τώρα πάω στην Αστυνομική Διεύθυνση να δω φωτογραφίες» λέει και συνεχίζει περιγράφοντας τη στιγμή της εισβολής: «Σπάσανε με βαριοπούλα την πόρτα. Είχαν μαχαίρια, πιστόλια, από όλα πάνω τους. Στις 9 του μήνα σπάσανε δέκα διαμερίσματα Και χθες, σπάσανε και το δικό και μπήκαν μέσα».
Ο κ. Μαστοράκης αναφέρει ότι δεν άφησαν τίποτε όρθιο. Τα πήραν όλα… «Πήραν την τηλεόραση, πήραν πολλά πράγματα. Δεν άφησαν τίποτα» λέει ενώ οι δράστες αφού τον εγκατέλειψαν δεμένο μέσα στο διαμέρισμα του 1ου ορόφου φεύγοντας πήραν και το αυτοκίνητο του ένα μαύρο Smart για να την κοπανήσουν. Όμως στάθηκαν άτυχοι. Το θύμα, κατάφερε να λυθεί περίπου δύο ώρες αργότερα και να ειδοποιήσει τις αρχές.
Αστυνομικοί της Άμεσης Δράσης μετά από αναζητήσεις εντόπισαν το κλεμμένο όχημα του επιχειρηματία στην Ομόνοια και μετά από καταδίωξη το ακινητοποίησαν και πέρασαν χειροπέδες στον έναν από τους τρεις αλλοδαπούς δράστες. Πρόκειται για έναν νεαρό Αφγανό ενώ έρευνες συνεχίζονται για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των άλλων δυο συνεργών. «Τον έναν τον πιάσανε» αναφέρει ο κ. Μαστοράκης και σπεύδει να συμπληρώσει πως «Είπε ότι δεν θυμάται τίποτα…».
