Οι Εκδόσεις Κερπινή σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου «Ο Μπούφος από τα Ταμπούρια» σε επιμέλεια του Κωνσταντίνου Θεμελή που θα πραγματοποιηθεί τη Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου και ώρα 18:30 στο Πολιτιστικό Κέντρο “Mosaic” (Ερμού 112, Πάτρα).
Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο Βασίλειος Κωστόπουλος,Καθ. Πανεπιστημίου Πατρών, η Κατερίνα Βέργη, Δ/ντρια Εκπαιδευτικού Οργανισμού “ΙΕΚ ΒΕΡΓΗ” και ο επικεφαλής των Εκδόσεων Κερπινή, Φωκίων Ζαΐμης.
Λίγα Λόγια από τον μεταφραστή και επιμελητή του βιβλίου Κωνσταντίνο Θεμελή:
“Βάρκιζα Αττικής, κάποιο δειλινό του Καλοκαιριού 2018. Στην ισόγεια βεράντα του εξοχικού της φίλης μου ζωγράφου Μαρίας Νικολάου συναντώ τον Δημήτρη Μαλτέζο, Ελληνοαμερικανό, καθηγητή Μηχανολογίας στο κρατικό πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Είναι 79 χρόνων και δεν έχει βγει ακόμη στη σύνταξη. Μιλάει απελπιστικά χαμηλόφωνα, μονότονα και ασταμάτητα μέχρι να σε πάρει ο ύπνος. Λέει για τα παιδικά χρόνια του στα Ταμπούρια τού Πειραιά κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής… για το αρβανιτοχώρι Δίδυμα της Αργολίδας… για τις τεχνικές σχολές όπου αναγκάστηκε να φοιτήσει… ότι τελείωσε το νυχτερινό γυμνάσιο στα 25 χρόνια του… ότι κάποια μέρα στο παιχνίδι τα γειτονόπουλα ‒ανελέητα, όπως παντού και πάντα‒, άρχισαν να τον φωνάζουν «μπούφο», δηλαδή βλάκα, χαζό… ότι μέχρι τα 14 δεν ήξερε πότε το διγράμματο φωνήεν «ει» προφέρεται σαν φθόγγος και πότε σαν δίφθογγος και διάβαζε «κα-φε-νέ-ι-ον»… ότι στα 26 μετανάστευσε στην Αμερική και στο πρώτο κολλέγιο όπου πήγε ένας καθηγητής του είπε «Η θέση σου είναι σε ελληνικό εστιατόριο ‒ να πλένεις πιάτα!»… αλλά αργότερα κατάφερε να σπουδάσει στο… Columbia κι έπειτα συμμετείχε στην κατασκευή του Lunar Module – του θαλαμίσκου που πηγαίνει τους αστροναύτες από το διαστημόπλοιο στη Σελήνη και πίσω πάλι… νυμφεύτηκε Κουβανή γυναίκα… απέκτησε δύο αγόρια… το ένα νυμφεύτηκε Κορεάτισσα… Πάνω εκεί του λέω: Δημήτρη, πρέπει να γράψεις την ιστορία σου· και θα έχει τίτλο Ο «μπούφος» από τα Ταμπούρια! Γύρισε στην Αμερική, σκέψου την πρότασή μου και του χρόνου που θα ξανάρθεις, θα μου πεις την απόφασή σου.
Το επόμενο Καλοκαίρι μου είπε: Θα το κάνω, αλλά με έναν όρο: Θα τ’ αναλάβεις όλα εσύ.
Alea iacta est! / Ο κύβος ερρίφθη!
Κρατάτε στα χέρια σας το μνημόνευμά του.”
