Περίπτωση πλαστής διαθήκης εξέτασε πριν από λίγες ημέρες το Τριμελές Εφετείο Πατρών όταν έκανε δεκτή την αγωγή δύο Αχαιών και ακύρωσε την διαθήκη του μακαρίτη πατέρα τους, από μεγάλο χωριό της Αχαΐας, με την οποία άφηνε όλη την περιουσία του στη σύζυγό του από τον δεύτερο γάμο του.
Με την επίμαχη διαθήκη ο μακαρίτης φερόταν ότι την καθιστούσε μοναδική κληρονόμο σε τέσσερα ακίνητα και συγκεκριμένα, δύο αγροτεμάχια 15 στρεμμάτων και 10 στρεμμάτων, με 180 ρίζες ελιές και 70 ρίζες ελιές, αντίστοιχα, ένα οικόπεδο επιφάνειας ενός στρέμματος και ένα ισόγειο σπίτι με το οικόπεδο του εντός οικισμού, ενώ για τα τέκνα του, ανέφερε ότι «αφήνω όσα εν ζωή τους έδωσα».
Τα παιδιά του μακαρίτη που έμειναν έκπληκτα όταν διαπίστωσαν ότι είχαν εξαιρεθεί από την φερόμενη ως διαθήκη του πατέρα τους, δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια. Με την βοήθεια της δικηγόρου Πατρών Σοφίας Παπαναστασοπούλου, επιδόθηκαν σε έναν δικαστικό αγώνα κατά της μητριάς τους, η οποία εμφανιζόταν ως μοναδική κληρονόμος και κατάφεραν να ακυρώσουν την διαθήκη στο Πρωτοδικείο, προβάλλοντας επιχειρήματα ότι η υπογραφή του πατέρα τους, ήταν πλαστή.
Το δικαστήριο δέχθηκε ότι ψευδώς βεβαιώθηκε από Συμβολαιογράφο, ότι ο διαθέτης – πατέρας τους ήταν παρών κατά τη διάρκεια της πράξης, αφού αυτός κατά την επίμαχη χρονική περίοδο, νοσηλευόταν σε νοσοκομείο της Πάτρας, παρακολουθούμενος από τους ιατρούς και υποβαλλόμενος σε συνεχείς εξετάσεις.
Η δε φερόμενη υπογραφή του ήταν πλαστή και έχει τεθεί στη διαθήκη κατ’ απομίμηση της υπογραφής του από την χήρα μητριά τους, όπως και η υπογραφή ενός εκ των τριών μαρτύρων που δηλώθηκαν στη διαθήκη. Επιπλέον, το κείμενο της διαθήκης είχε αλλοιωθεί, με «μπλάνκο» και στη συνεχεία είχαν προστεθεί λέξεις και αριθμοί.
Η χήρα προσέφυγε στο Τριμελές Εφετείο όπου η έφεσή της δεν είχε τύχη, αφού και το δευτεροβάθμιο δικαστήριο έκρινε ότι η διαθήκη του μακαρίτη, ήταν πλαστή.
Μάλιστα, στο Εφετείο αποδείχθηκε ότι κατά τη σύνταξη της επίμαχης διαθήκης, δεν ήταν παρόντες ούτε ο διαθέτης, αλλά ούτε και το πρόσωπο που φέρεται ως συμπράττων μάρτυρας, των οποίων ψευδώς βεβαίωσε την παρουσία ο συμβολαιογράφος.
Το δικαστήριο έκρινε ότι μόνο η απουσία του διαθέτη και ενός των μαρτύρων κατά τη σύνταξη της διαθήκης, αρκούν για να καταστεί αυτή άκυρη, χωρίς να είναι αναγκαίο να αποδειχθεί και η πλαστότητα των υπογραφών τους, ή η αλλοίωση του κειμένου της.
Πελοπόννησος
