Μια χώρα στην καρδιά της Ευρώπης, η Λευκορσία, μια χώρα με πληθυσμό μικρότερο και από της Ελλάδας, ζει έναν δημοκρατικό μεσαίωνα αφού ο άνθρωπος που την κυβερνά από το 1994, ο Αλεξάντερ Λουκασένκο δεν είναι τίποτε άλλο από ένας δικτάτορας που μόνη του έγνοια είναι να μείνει γαντζωμένος στην εξουσία.
Τελευταίο του «κατόρθωμα» η αεροπειρατεία σε πτήση της RyanAir από την Αθήνα προς την Λιθουανία την οποία ανάγκασε συνοδεία μαχητικών να προσγειωθεί στην χώρα του και να συλλάβει έτσι έναν νεαρό δημοσιογράφο που ήθελε σαν τρελός να φυλακίσει ή και να δολοφονήσει.
Η Λευκορωσία έχει ακόμα KGB
Ο Λουκασένκο είναι δυστυχώς ένα απομεινάρι της εποχής της Σοβιετικής Ένωσης. Ελέγχει τα πάντα στην χώρα. Από τα ΜΜΕ μέχρι τα Πανεπιστήμια. Κανείς δεν μπορεί να μιλήσει ενάντια στο καθεστώς. Και αν το κάνει το πληρώνει ακόμα και με την ζωή του. Όλοι οι πολιτικοί του αντίπαλοι είναι στην φυλακή στην καλύτερη περίπτωση.
Ακόμα και οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας δεν έχουν αλλάξει όνομα. Λέγονται, KGB.
Οι πολιτικοί αντίπαλοι που συνήθως δεν έχουν καλό τέλος
Την λένε Svetlana Tikhanovskaya και είναι η κυριότερη πολιτική αντίπαλος του Λουκασένκο. Είναι η σύζυγος του φυλακισμένου μπλόγκερ Sergei Tikhanovsky, ο οποίος δεν μπόρεσε να κατέβει στις εκλογές και φυλακίστηκε.
Εκείνη υποστηρίζει ότι κέρδισε το 60 με 70% των ψήφων στις εκλογές όπου δεν έγινε νοθεία αλλά ο Λουκασένκο είχε άλλη άποψη και δήλωσε ότι την κέρδισε κατά κράτος.
Και έτσι τόσο η Tikhanovskaya, όσο και άλλοι μεγάλοι πολιτικοί αντίπαλοι του Λουκασένκο τα μάζεψαν και έφυγαν από την χώρα όσο ήταν καιρός και πριν βρεθούν κι αυτοί πίσω από τα σίδερα της φυλακής.
Ξενοφοβικοί όσο κανείς άλλος
Για χρόνια με την μέθοδο της προπαγάνδας ο Λουκασένκο και με τις πληγές από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τους Ναζί ακόμα ανοικτές, κατάφερε να πείσει τους συμπατριώτες του, τουλάχιστον τους μεγαλύτερης ηλικίας ότι οτιδήποτε ξένο είναι και κακό για την χώρα. Οι Λευκορώσοι είναι καχύποπτοι με τους ξένους.
Ποια πανδημία
Όπως κάθε δικτάτορας που σέβεται τον εαυτό του, ο Λουκασένκο υποβάθμισε την πανδημία του κορονοϊού. Άλλωστε μέχρι και ο Τζορτζ Μπους είχε πει μιλώντας το 2005 για τον Λευκορώσο ηγέτη ότι «είναι ο τελευταίος αληθινός δικτάτορας στην καρδιά της Ευρώπης».
Οι αντίπαλοί του με αφορμή την πανδημία τον κατηγόρησαν ότι δεν παίρνει τα κατάλληλα μέτρα. Τον περασμένο Μάιο ο ίδιος δήλωνε ότι είχε δίκιο που δεν έκανε lockdown.
Συνέστησε στους συμπατριώτες του να παλέψουν τον κορονοϊό με σκληρή δουλειά, σάουνα και βότκα (σ.σ. γνωστά φάρμακα κατά του κορονοϊού).
Όταν όλη η Ευρώπη ματαίωνε πρωταθλήματα ποδοσφαίρου ολόκληρα ο Λουκασένκο γέμιζε τα στάδια με κόσμο.
Λουκασένκο: Το παιδί μονογονεϊκής οικογένειας που έγινε στυγνός δικτάτορας
Νοσταλγός της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ο Λουκασένκο δεν το κρύβει καθόλου. Υπηρέτησε το καθεστώς και ήταν δίπλα στους σκληροπυρηνικούς κομμουνιστές όταν το 1991 προσπάθησαν να εμποδίσουν τον Γκορμπατσόφ να εφαρμόσει την περεστρόικα.
Τι άλλο κοινό έχει ο Λουκασένκο με τον Πούτιν; Λατρεύουν το χόκεϊ επί πάγου.
Επίσης με ένα καθ’ όλα δημοκρατικό δημοψήφισμα το 2004 ήρε τον περιορισμό των δυο θητειών για κάθε Πρόεδρο. Έτσι, μπορεί να κυβερνήσει για όσο θέλει.
Τίποτα από τα παιδικά του χρόνια δεν τον βοήθησε να γίνει ένας σωστός άνθρωπος. Μεγάλωσε σε μονογονεϊκή οικογένεια σε ένα μικρό χωριό στην ανατολική Λευκορωσία.
Είναι παντρεμένος με την Galina Lukashenko, με την οποία απέκτησε δυο γιους τον Viktor και τον Dmitry.
Είχε πει σε μια συνέντευξη το 2015 ότι δεν έχει καμία πρόθεση να χωρίσει την Galina παρά το γεγονός ότι εδώ και δεκαετίες ζουν χωριστά.
Ο Λουκασένκο απέκτησε και έναν τρίτο γιο το 2004, τον Nikolai, με την Irina Abelskaya που ήταν η προσωπική γιατρός του.
Παραδέχεται ότι μπορεί να έχει «κουράσει» τους συμπατριώτες του αλλά δηλώνει αποφασισμένος να συνεχίσει να κυβερνάει…
Η ζωή που ζει δεν είναι καθόλου μετρημένη. Μπορεί να εμφανίζεται ταπεινός όπως θα δείτε στο βίντεο αλλά ακόμα και όταν καλούσε τις κάμερες να τον δείξουν να κάνει αγροτικές εργασίες η μπλούζα που φορούσε έφτανε τα 300 ευρώ.
Δεν είναι λίγες και οι φορές που ο Λουκασένκο ήθελε να δείξει στους συμπατριώτες του το ανθρώπινο πρόσωπό του και βλέποντας τον μικρό του γιο να παίζει πιάνο, δάκρυζε επιδεικτικά από συγκίνηση. Φυσικά τα χιλιάδες ευρώ για την αγορά του συγκεκριμένου πιάνου δεν βγήκαν από την δική του τσέπη…
Και κάποιος θα δάκρυζε αν έμπαινε σε ένα από τα Παλάτια του και έβλεπε τα χρυσά του μπάνια….
