Το τραίνο για την Αχαΐα και την Ηλεία ήταν ένα ανέκαθεν ένας συνδετικός κρίκος για τους δύο αυτούς νομούς που είχαν από πάντοτε συνεκτικούς δεσμούς.
Το τραίνο ήταν αυτό που ένωνε πόλεις, παραθαλάσσια χωριά, ακόμα και ορεινούς οικισμούς στα βουνά, όταν η γραμμή των Σιδηρόδρομων της Πειραιώς Αθηνών και Πελοποννήσου περνούσε μέσα από τις πλαγιές, τα λαγκάδια και τους λόφους.
Στην περίπτωση της γραμμής Πάτρας και Κάτω Αχαΐας που ξεκίνησε πριν από λίγο καιρό την επαναλειτουργία της, αναφερόμαστε σε ένα κομμάτι που αποτελούσε μέρος του συνόλου της γραμμής, Πάτρα – Πύργος.
Η γραμμή αυτή ήταν μετά περίπου 99 χιλιόμετρα στο σύνολο γης και εγκαινιάστηκε τον Μάρτιο του 1890. Εξυπηρετούσε υπεραστικά δρομολόγια από τον Πειραιά για την Κυπαρισσία και τις μεγάλες πόλεις της Πελοποννήσου.
Διαχειριστής της γραμμής ήταν οι Σιδηροδρόμοι Πειραιώς Αθηνών Πελοποννήσου (ΣΠΑΠ), αργότερα το 1962 η γραμμή πέρασε στους Σιδηροδρόμους Ελληνικού Κράτους (ΣΕΚ) και μετέπειτα στον Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ελλάδας (ΟΣΕ).
Πλέον η γραμμή, εδώ και λίγο καιρό, εξυπηρετεί τον προαστιακό σιδηρόδρομο της Πάτρας με δρομολόγια ανά μια ώρα, ένα έργο που έγινε πραγματικότητα με αρκετή καθυστέρηση.
Υπάρχουν βλέψεις για την επέκταση της γραμμής από την Κάτω Αχαΐα μέχρι τον Πύργο, όμως αυτό για την ώρα αργεί, δύσκολα θα το δούμε μέσα στην δεκαετία.
Δεν παύει ωστόσο να είναι ένα όραμα για τον ΟΣΕ και για τους φίλους του τρένου που τους αρέσει να ταξιδεύουν με αυτό, η επαναλετουργία της γραμμής Πάτρα – Πύργος.
Για την ώρα λειτουργεί μόνο ένα μικρό κομμάτι της γραμμής κα αυτό κυρίως για τουριστικούς λόγους από το Κατάκολο μέχρι τον Πύργο και την Ολυμπία. Μακάρι λοιπόν οι σημερινές γενιές να δούμε κάποια στιγμή το τρένο να φτάνει από την Πάτρα στον Πύργο.
