Η Επίδαυρος ανοίγει αυλαία αυτή την Παρασκευή, 25 Ιουνίου με τους Ιππείς από το Εθνικό Θέατρο.
Θέατρο, χορός, μουσική και σκηνική εγκαστάσταση, 15 συνολικά παραγωγές περιλαμβάνει το φετινό ρεπερτόριο του Φεστιβάλ Αθήνων και Επιδαύρου για το Αρχαίο και το Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου.
Η αυλαία ανοίγει αύριο, Παρασκευή, 25 Ιουνίου με τους Ιππείς από το Εθνικό Θέατρο και θα πέσει στις 5 Σεπτεμβρίου με τον Οιδίποδα του Τόμας Όστερμαϊερ.
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
Ιππείς: Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει τους Ιππείς του Αριστοφάνη, από τις πιο «πολιτικές» κωμωδίες του ποιητή, σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ρήγου με μια διανομή σημαντικών πρωταγωνιστών. (25-27/6)
Ιφιγένεια η εν Ταύροις: Για την πρώτη σκηνοθεσία του στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, ο Γιώργος Νανούρης με έναν θίασο εξαιρετικών ηθοποιών –μαζί τους και η Χάρις Αλεξίου– αναδεικνύουν, με λιτό και ουσιαστικό τρόπο, τα νοήματα και τη γοητεία της ξεχωριστής αυτής τραγωδίας. (2-4/7)
Βάτραχοι: Το αριστοφανικό έργο θα παρουσιαστεί σε πρωτότυπη, νέα μετάφραση του ποιητή και μεταφραστή Νίκου Α. Παναγιωτόπουλου, σε σκηνοθεσία της ταλαντούχας Αργυρώς Χιώτη, που κάνει το ντεμπούτο της φέτος στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. (9-11/7)
Ορέστης: Ο Γιάννης Κακλέας, που μας έχει χαρίσει πολλές στιγμές γέλιου σκηνοθετώντας Αριστοφάνη, επιστρέφει στην Επίδαυρο καταθέτοντας την πρώτη του σκηνοθεσία αρχαίας ελληνικής τραγωδίας με τον Ορέστη του Ευριπίδη, στη μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά. (16-18/7)
Ιχνευταί: Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, που επιστρέφει στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου μ’ αυτό το «ασύλληπτο κείμενο / μνημείο», σε μια ιστορική έμμετρη απόδοση. (23-25/7)
Φοίνισσες: Οι Φοίνισσες, με σταθερή παρουσία στο ρεπερτόριο του Εθνικού Θεάτρου στις σκηνοθεσίες του Αλέξη Μινωτή, που ανέβασε τελευταία φορά το έργο το 1988, επανέρχονται στην Επίδαυρο σε μια σύγχρονη παράσταση, μ’ ένα ξεχωριστό επιτελείο ερμηνευτών και συντελεστών και την υπογραφή του Γιάννη Μόσχου στη σκηνοθεσία. (30/7-1/8)
Ελένη: Αντλώντας όχι από την ομηρική εκδοχή του μύθου, αλλά από αυτήν που δημιούργησε ο λυρικός ποιητής Στησίχορος, ο Ευριπίδης παρουσιάζει τον Τρωικό Πόλεμο σαν μια σφαγή χάριν ενός «ειδώλου» και όχι μιας πραγματικής γυναίκας. Αυτή η σχεδόν καταχρηστικά θεωρούμενη «τραγωδία», καθώς διακρίνεται για τα κωμικά στοιχεία της, παρουσιάζεται τώρα στην Επίδαυρο από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου. (6-8/8)
Βάκχες: Ο Άκης Σακελλαρίου και ο Οδυσσέας Πασπασπηλιόπουλος ερμηνεύουν τον Διόνυσο και τον βασιλιά Πενθέα αντίστοιχα στην ευριπίδεια τραγωδία που σκηνοθετεί η Νικαίτη Κοντούρη σε συμπαραγωγή των Εταιρεία Τέχνης Ars Aeterna και ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων. (13-15/8)
Προμηθέας Δεσμώτης: Στη δεύτερη εμφάνισή του στην Επίδαυρο, ο Άρης Μπινιάρης συνεχίζει την έρευνά του πάνω στην αρχαία τραγωδία, με όχημα τoν Προμηθέα Δεσμώτη. Στον ρόλο του Προμηθέα, διαχρονικού συμβόλου αντίστασης απέναντι στην εξουσία, ο Γιάννης Στάνκογλου. (20-22/8)
ödipus / oιδίποδας: Αγαπημένος του ελληνικού κοινού, ο Τόμας Όστερμαϊερ επανέρχεται, με τη βερολινέζικη Σάουμπυνε, αυτή τη φορά στην Επίδαυρο, με μια ανατρεπτική πρόταση, μετά από πρόσκληση της Κατερίνας Ευαγγελάτου. (3-5/9)
Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου
Το σπίτι με τα φίδια: Εμπνευσμένο από τις Τραχίνιες του Σοφοκλή, ένα από τα λιγότερο γνωστά αρχαία ελληνικά δράματα, το έργο του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη δίνει μιαν αναπάντεχη, εξαιρετικά σύγχρονη οπτική του μύθου, και η Ελένη Σκότη, με μια ομάδα ξεχωριστών ερμηνευτών, αναλαμβάνει να τη ζωντανέψει επί σκηνής, με την ιδιαίτερα ρεαλιστική ματιά της. (9-10/7)
γάλα, αίμα: Σύμφωνα με τη συγγραφέα, Αλεξάνδρα Κ*, το έργο μεταφέρει τη Μήδεια σε μια εποχή που η γυναίκα μόλις αρχίζει να αντιλαμβάνεται πως η ζωή δεν επιφυλάσσει την ίδια τύχη στα δύο φύλα. Μια γραφή με ιδιαίτερη έμφαση στη φόρμα και στον ρυθμό, που θα αναδειχτεί μέσα από τη σκηνοθεσία του Γιάννου Περλέγκα. (16-17/7)
Κρεουργία: Εμπνευσμένος από τις Βάκχες του Ευριπίδη, κι ακόμα περισσότερο από το σκοτάδι και το αίνιγμα του πιο τελετουργικού έργου της αρχαίας θεατρικής γραμματείας, ο Γιάννης Μαυριτσάκης παραδίδει ένα νέο αίνιγμα. Πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο έχει η γλώσσα, σ’ ένα ποιητικό ιδίωμα που θα αναζητήσει τη σκηνική έκφρασή του στο πάντρεμα του Μικρού Θεάτρου της Αρχαίας Επιδαύρου με την κινηματογραφική ματιά του Γιώργου Σκεύα. (23-24/7)
Η Φαίδρα καίγεται: Στον αντίποδα της ενοχικής Φαίδρας του αρχαίου μύθου και των κλασικών μεταγραφών της, και εμπνευσμένη από την ερωτική ηρωίδα της Τσβετάγεβα, η σύγχρονη Φαίδρα της Αμάντας Μιχαλοπούλου αναλαμβάνει την ευθύνη της επιθυμίας της και έρχεται αντιμέτωπη με τη φωτιά – φωτιά καταστροφής και αναγέννησης, σ’ όλες τις εκδοχές και τις μεταμορφώσεις που υπαγορεύει το ελληνικό καλοκαίρι. Η Παλαιά Επίδαυρος, με το μικρό της θέατρο-κοχύλι πλάι στην παραλία, είναι το ιδανικό σκηνικό γι’ αυτή τη νέα ελληνική εκδοχή του μύθου, στη σκηνοθεσία του Γιάννη Καλαβριανού. (30-31/7)
Ευριπίδης του Ευριπίδη: Μία ανασκαφή στην προσωπική μυθολογία του Ευριπίδη Λασκαρίδη, που ανασύρει μνήμες, κινήσεις, εικόνες και συναισθήματα από το ατομικό και το συλλογικό μας παρελθόν. Μία νέα κωμική τραγωδία, στην οποία ο Ευριπίδης, θέλοντας και μη, συναντά τον Ευριπίδη και άλλους τραγικούς ποιητές. (6-7/8)
