Με κοινή τους δήλωση, έξι πρώην υπουργοί και βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, αναφέρονται στην 47η επέτειο της Αποκατάστασης της Δημοκρατίας, με την ανακοίνωση να ερμηνεύεται από πολλούς ως εσωκομματικό «χτύπημα» στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Κι αυτό διότι στο κείμενο χαρακτηρίζεται «απαράδεκτο» το οποιοδήποτε «εκβιαστικό δίλημμα για την επίτευξη πολιτικών ή άλλων στόχων», ενώ σε άλλο σημείο αναφέρεται: «Οι αναμφίβολα υπαρκτές δυσκολίες δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν ως μοχλός αναστολής ή εξασθένησης των αδιαπραγμάτευτων ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Ειδικά σε μια περίοδο εθνικής δοκιμασίας. Όσοι δεν το αντιλαμβάνονται οδηγούν τη χώρα, συνειδητά και με δική τους ευθύνη, σε επικίνδυνο διχασμό. Ακριβώς το αντίθετο πρέπει να συμβεί».
Την κοινή δήλωση υπογράφουν συγκεκριμένα ο Σάββας Τσιτουρίδης, πρώην Υπουργός, η Κρινιώ Κανελλοπούλου, πρώην βουλευτής, ο Χρήστος Ζώης, πρώην υπουργός, ο Αχαιός Άρης Σπηλιωτόπουλος, πρώην υπουργός, ο Νίκος Σταυρογιάννης, πρώην βουλευτής, και δήμαρχος Λαμίας και ο Ευάγγελος Αντώναρος, πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Αναλυτικά αναφέρουν στην κοινή τους δήλωση:
«Συμπληρώνονται 47 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και την ομαλή και αδιατάρακτη, στη συνέχεια, δημοκρατική μας πορεία.
Μιας επιστροφής στον κοινοβουλευτισμό που πραγματοποιήθηκε με πολλές δυσκολίες, μέσα σε τραγικές συνθήκες.
Η χώρα με την εισβολή των τουρκικών δυνάμεων και την κατάληψη του 38% της Κύπρου, βίωνε μια εθνική καταστροφή, που είχε προκαλέσει με την ανατροπή της συνταγματικής τάξης στο νησί, η χούντα των Αθηνών. Ένα δράμα που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κλήθηκε εσπευσμένα από το εξωτερικό κι έθεσε τέσσερις στόχους:
-την επαναλειτουργία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας,
-την αποκατάσταση της βαριά τραυματισμένης εθνικής ενότητας,
-την εξασφάλιση της κοινωνικής ισορροπίας για όλους τους Έλληνες,
-την ένταξη της χώρας στην Ενωμένη Ευρώπη.
Όχι χωρίς δυσκολίες, συχνά και με έντονη κριτική από άλλες πολιτικές δυνάμεις, αλλά δεν λοξοδρόμησε. Κι έτσι σήμερα αυτές οι επιλογές θεωρούνται αδιαπραγμάτευτες από τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών.
Η 24η Ιουλίου, είναι μέρα εθνικής μνήμης και περισυλλογής για τα λάθη που έδωσαν την πρόφαση σε επίορκους αξιωματικούς να υφαρπάξουν την εξουσία. Για τα λάθη που οδήγησαν σε απώλεια ελλαδικού χώρου.
Για την υποχρέωση που έχουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις να βρίσκουν τρόπους εξασφάλισης και οικονομικής ανάπτυξης για τον τόπο και κοινωνικής ευημερίας για όλους, ώστε κανείς Έλληνας να μη μένει πίσω.
Η φετινή επέτειος δεν είναι ημέρα γιορτής. Είναι ημέρα αναστοχασμού κι επαγρύπνησης.
Γιατί η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πανδημία χωρίς ορατό τέλος που έρχεται ως συνέχεια μια δεκάχρονης βαθιάς οικονομικής κρίσης. Μιας κρίσης που δοκίμασε και δοκιμάζει ακόμη την κοινωνία και την οικονομία. Μιας κρίσης που δημιουργεί στρατιές ανέργων.
