Υπό την ιδιότητά του ως δικηγόρου της άτυχης 26χρονης Γαρυφαλιάς Ψαράκου, η οποία δολοφονήθηκε στην Φολέγρανδρο από τον 30χρονο φίλο της, ο ποινικολόγος κ. Κούγιας δήλωσε ότι «Από τη μελέτη της δικογραφίας που σχηματίστηκε εις βάρος του δράστη της ανθρωποκτονίας της Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου, προκύπτουν χωρίς κανένα ενδοιασμό και καμία επιφύλαξη τα εξής:
1.- Ο δράστης του εγκλήματος είναι ένας υγιέστατος άνθρωπος που ποτέ δεν έχει νοσηλευθεί σε καμία ψυχιατρική κλινική σε οιοδήποτε μέρος της υφηλίου.
2.- Ο δράστης προσκόμισε κατά την απολογία του κάποια έγγραφα, τα οποία, κατά τους ισχυρισμούς του, αποδεικνύουν ότι είχε διπολική διαταραχή, και ειδικότερα προσκόμισε δύο βεβαιώσεις από δύο ψυχιάτρους, εκ των οποίων βεβαιώσεων όμως ουδεμία βεβαιώνει ότι ο δράστης είχε διπολική διαταραχή.
Το σημαντικό είναι ότι στην πιο πρόσφατη από τις δύο βεβαιώσεις ο υπογράφων ψυχίατρος δεν του συνιστά να ακολουθήσει οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή και δεν του χορηγεί κανένα ψυχοφάρμακο.
3.- Από τη γνωμάτευση του Ιατροδικαστή κ. Μπογιόκα αποδεικνύεται, κατά την κρίση μου, ότι ο δράστης σχεδίασε με απόλυτη ηρεμία την ανθρωποκτονία εις βάρος της αείμνηστης Γαρυφαλλιάς, με την οποία, όπως ο ίδιος παραδέχεται, ευρίσκετο σε μια συνεχή αντιπαράθεση λόγω του ανωτέρου μορφωτικού επιπέδου της και των συντηρητικών απόψεών της και, αφού πρώτα σκοπίμως οδήγησε το αυτοκίνητό του σε αυτή τη βραχώδη ερημική περιοχή, ώστε να μην υπάρχει καμία δυνατότητα σωτηρίας του θύματος, πραγματοποίησε το ανθρωποκτόνο σχέδιό του χτυπώντας το ανυπεράσπιστο θύμα με τρομερά χτυπήματα στο κεφάλι, κατά τον ιατροδικαστή με θλων όργανο, και, όταν η κοπέλα εκλιπαρούσε να σταματήσει ζητώντας βοήθεια και προσπαθώντας να τον αποφύγει με όσες δυνάμεις της είχαν απομείνει, αυτός την κυνηγούσε, της έσκιζε τα ρούχα και συνέχιζε να τη χτυπά στο κεφάλι, με αποτέλεσμα τα ρούχα της, ένα κολιέ και ένα σκουλαρίκι να βρεθούν κατά τη μαρτυρική προσπάθεια διαφυγής της από το αυτοκίνητο μέχρι τη θάλασσα, έως το άκρο της βραχώδους περιοχής, απ’ όπου, αφού κατέρρευσε αναίσθητη, ο δράστης πιστεύοντας ότι είναι νεκρή, την εκσφενδόνισε στη θάλασσα, όπως συνέβη και στην υπόθεση της αείμνηστης Τοπαλούδη, για να εξαφανίσει το πτώμα της, ώστε πιθανότατα να ισχυριστεί ότι εκείνη εξαφανίστηκε, όχι γιατί αυτός τη δολοφόνησε, αλλά με δική της επιλογή.
Αυτές είναι κατά την κρίση μου οι πρώτες διαπιστώσεις, όπως επίσης κατά την κρίση μου ο δράστης δεν παρέμεινε στη συγκεκριμένη περιοχή όλο το χρονικό διάστημα μέχρι να τον εντοπίσουν οι αστυνομικοί, αλλά προσπάθησε να διαφύγει, πλην όμως αυτό ήταν αδύνατο, αφού το αυτοκίνητο δεν μπορούσε να μετακινηθεί και δεν κατόρθωσε να βρει έναν ασφαλή τρόπο διαφυγής.»
