Ένας από τους ομορφότερους παραδείσους καταστράφηκε στην Δυτική Αιγιάλεια, ένας χώρος που θα μπορούσε να φέρει μία άλλη ώθηση στην τουριστική ανάπτυξη της περιοχής.
Αναφερόμαστε ασφαλώς στο κλαμπ Mediterranee στο Λαμπίρι που κάηκε ολοσχερώς, δεν έμεινε ούτε ένα δέντρο για να θυμίζει το πράσινο που το χαρακτήριζε, καθώς η φωτιά έφτασε στην θάλασσα και έδειξε την μανία της στο δάσος που υπήρχε εκεί και το οποίο ξεκινούσε από το βουνό και έφτανε στην ακτή.
Ήταν ένα μοναδικός χώρος που την περίοδο της ακμής του είχε ταυτιστεί με τον εναλλακτικό τουρισμό και την αγάπη για τη φύση, με τους επισκέπτες του να έρχονται εκεί για να ζήσουν μέσα στο δάσος και δίπλα στη θάλασσα.
Ο χώρος αυτός είχε εγκαταλειφθεί και παρέμεινε έτσι, εδώ και τουλάχιστον 25 χρόνια αναξιοποίητος, παρά τις προσπάθειες που είχαν γίνει κατά καιρούς για την ανεύρεση ενός επενδυτή που θα έδινε στο κλαμπ και πάλι ζωή.
Το πιο τραγικό από όλα; Σύμφωνα με τα μέλη του συλλόγου Λαμπιρίου ο επενδυτής αυτός είχε βρεθεί, οι συζητήσεις είχαν προχωρήσει και μάλιστα ήταν έτοιμος να υπογράψει για να πάρει την διαχείριση του χώρου.
Όλα αυτά πριν τη φωτιά. Ο επενδυτής φέρεται να είχε συγκεκριμένα σχέδια για τον χώρο, γκρεμίζοντας τα κτίσματα που υπήρχαν εκεί και μη αλλοιώνοντας τον χαρακτήρα του, σεβόμενος την σπάνια οικολογική του αξία.
Όμως μετά τη φωτιά η κατάσταση έχει αλλάξει και αυτό είναι λογικό. Στον χώρο δεν υπάρχει ούτε ένα πεύκο πλέον και το πιθανότερο είναι ο επενδυτής να αποσύρει το ενδιαφέρον του. Οι εικόνες άλλωστε που κάνουν τον γύρω του διαδικτύου από τον χώρο μετά τη φωτιά είναι κάτι παραπάνω από απογοητευτικές.
Η ιστορία του
Το Λαμπίρι, είχε την τύχη στη δεκαετία του ’60 να επιλεγεί από τους Γάλλους για τη δημιουργία του τουριστικού θέρετρου «Club Mediterranee», που είχε τη δυνατότητα φιλοξενίας 1.300 ατόμων σε καλύβες – bungalows.
Το 1993 το Club Med στο Λαμπίρι διέκοψε τη λειτουργία του και εγκαταλείφθηκε. Η 70 στρεμμάτων παραθαλάσσια έκταση του πρώην Club Med, που ανήκει στο Φιλοπροοδευτικό Σύλλογο Λαμπιρίου και αποτελεί κληροδότημα της ιδιοκτήτριάς του, Μαρίας Παναγιωτοπούλου, βρίσκεται μεταξύ της Πάτρας και του Αιγίου, με είσοδο από την παλαιά εθνική οδό Πατρών – Αθηνών.
Η πρόσοψή του στη θάλασσα είναι 550 μέτρων προς τον Κορινθιακό Κόλπο, που λόγω απόστασης από τον οικισμό «φαντάζει» ως ιδιωτική πλαζ. Η χερσαία έκταση του ακινήτου ήταν γεμάτη με πυκνή βλάστηση και αιωνόβια πεύκα. Πλέον υπάρχει μόνο στάχτη.
