Για βιασμό καρδιοχειρουργικών προσδοκιών στην Πάτρα μετά από 30 χρόνια κάνει λόγο με νέα παρέμβασή του ο καθηγητής καρδιολογίας και πρώην Διευθυντής της Καρδιολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Ρίου Γιώργος Χάχαλης. Ο κ. Χάχαλης αφήνει μάλιστα και πολλές αιχμές σχετικά με τους λόγους που οδηγούν στην απορρύθμιση της λειτουργίας της κλινικής που εγκαινιάστηκε πριν από λίγους μήνες και η οποία δεν φαίνεται να λειτουργεί, παρά τις προσδοκίες που δημιουργήθηκαν με αποτέλεσμα να χάνονται ανθρώπινες ζωές όπως και πριν τα εγκαίνια.
«Στη συνέχεια του περιστατικού αορτικού διαχωρισμού στα μέσα Ιουλίου, υπήρξε ένας 49χρονος ασθενής περί τα τέλη Ιουλίου επίσης με διαχωρισμό αορτής. Το θύμα απεβίωσε διακομιζόμενο στην Αθήνα αφού προηγουμένως είχε μεταφερθεί από το Αίγιο στην Πάτρα προς καρδιοχειρουργική αντιμετώπιση» αναφέρει ο κ. Χάχαλης σε ανάρτησή του κάτω από το θέμα που ανέδειξε το thebest.gr και συνεχίζει:
«Πλέον μιλάμε όχι απλώς για μη επιτέλεση αυτονόητου ιατρικού έργου αλλά και για απολύτως αδικαιολόγητη καθυστέρηση χορήγησης άμεσης θεραπείας μέσω νέας διακομιδής προς Αθήνα. Αυτή είναι η επιτομή της αργοπορίας και αδιαφορίας σε πάθηση με θνητότητα 50% εντός της πρώτης ημέρας! Δυστυχώς ναι: βιασμός καρδιοχειρουργικών προσδοκιών στην Πάτρα μετά από 30 χρόνια για…• Την άμεση αντιμετώπιση του βαρέως πάσχοντος ασθενούς• Την ιατρική κάλυψη του πληθυσμού της ΝΔ Ελλάδος που ανέρχεται σε περισσότερους από 1 εκατομμύρια κατοίκους• Το Υπουργείο Υγείας, της 6ης Υ.Π.Ε. και της περιφέρειας Ν.Δ. Ελλάδος για εύρυθμη λειτουργία μίας Κλινικής για την οποία επενδύθηκαν πάνω από μισό εκατομμύριο € και δημιουργήθηκε νέα θέση Επιμελητού Καρδιολογίας (που κατέλαβε η σύζυγος του Αναπληρωτή Καθηγητή) μέσα σε πρωτοφανώς γρήγοροχρονικό διάστημα• Τους συνεργάτες-γιατρούς της Καρδιοχειρουργικής Κλινικής στους οποίους ο Διευθυντής-Αναπληρωτής Καθηγητής έχει απαγορεύσει να κάνουν επεμβάσεις παρά την εξαιρετική επάρκεια τους και την θέληση τους• Τους γιατρούς της Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής κλινικής που ήλπιζαν σε άμεση συνεργασία με την Επιμελήτρια Καρδιολογίας της Καρδιοχειρουργικής Κλινικής• Τους φοιτητές της Ιατρικής Σχολής που βλέπουν μία ολόκληρη κλινική ουσιαστικά να μην υφίσταται και μάλιστα να είναι σε διακοπές από την 1η – 31η Αυγούστου 2021.
Λυπηρό, αλλά η Πανεπιστημιακή Καρδιοχειρουργική Κλινική δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας με βάση τα δείγματα που έδωσε τους τελευταίους έξι μήνες. Σαν παριστάμενος στη διαδικασία εκλογής του, επεσήμανα τότε στον κ. Χαροκόπο το «βαρύ φορτίο» που φέρει η προϊστορία της Καρδιοχειρουργικής Κλινικής στην Πάτρα. Πιστεύω ότι με απλές κινήσεις στρατηγικής που κάλλιστα αυτός γνωρίζει όλα μπορούν να διορθωθούν από τον ίδιο τον Αναπλ. Καθηγητή. Σε ενάντια περίπτωση θα ζήσουμε στο μέλλον κι άλλες δυσάρεστες ειδήσεις. Επειδή όλοι είμαστε εν δυνάμει υποψήφιοι καρδιοχειρουργικοί ασθενείς θα πρέπει τα αρμόδια όργανα να επιληφθούν άμεσα και αδέσμευτα, μακριά από κομματικές σκοπιμότητες: Η Ιατρική Υπηρεσία του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών, ο Χειρουργικός Τομέας, η Διοίκηση αυτής, ο Πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής, ο Διοικητής της 6ης Υ.Π.Ε., το Υπουργείο Υγείας και ο Ιατρικός Σύλλογος Πατρών οφείλουν να λάβουν συντονισμένα μέτρα. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα προκύψει μία ακόμη προκλητική αυθαιρεσία εξουσίας στην Ελλάδα με «μπάρμπα στην Κορώνη». Και μάλιστα στην πολύ ευαίσθητη και πολύπαθη τα τελευταία 30 χρόνια Καρδιοχειρουργική κάλυψη όπως την έχω βιώσει σαν γιατρός Καρδιολόγος και Πατρινός πολίτης.
Γεώργιος Χάχαλης,π. Καθηγητής Καρδιολογίας Πανεπιστημίου Πατρών π. Διευθυντής της Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής Ρίου.
Υ.Γ. Η κριτική μου απορέεει σε αντιδιαστολή από το γεγονός της συνεχιζόμενης, άψογης κάλυψης των οξέων εμφραγμάτων μυοκαρδίου με επείγουσα αγγειοπλαστική από τους Επεμβατικούς Καρδιολόγους της Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής από το 2004 και εντεύθεν.
Αυτή η υπηρεσία-πρότυπο για την Ελλάδα έχει προσφερθεί στη Ν.Δ. Ελλάδα αδιακρίτως ασθενούς, μέρας ή νύχτας, επί 365 μέρες το χρόνο και χωρίς αμοιβή του γιατρού ή της νοσηλεύτριας.
Αυτό το πρόγραμμα έχει βασιστεί και συνεχίζει να βασίζεται στο χρέος που νοιώθουν οι καρδιολόγοι και οι νοσηλεύτριες να προσφέρουν με αυταπάρνηση χωρίς δικαιολογίες σωτήρια βοήθεια σε αυτούς τους ασθενείς.
