«Δεν πρόκειται να διεξαχθούν τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα και καλύτερα να μας το πουν από τώρα για να μην τρέχουμε». Αυτό ακούμε δεξιά και αριστερά απ’ όλους όσοι ασχολούνται με τον συγκεκριμένο χώρο. Πράγματι, η αυστηρότητα του υγειονομικού πρωτοκόλλου (που θα ενταθεί κατά την άποψή μας τις επόμενες ημέρες), είναι τέτοια που δεν επιτρέπει μεγάλη αισιοδοξία, ειδικά από τη στιγμή που δεν καλύπτεται οικονομικά η διενέργεια rapid test από κάποιον φορέα. Σιγά μην υπάρχει ερασιτεχνικό σωματείο που μπορεί να πληρώνει έναν σκασμό λεφτά τον μήνα για να κάνουν τεστ οι ανεμβολίαστοι ποδοσφαιριστές.
Προφανώς, αυτή τη στιγμή ούτε η ΓΓΑ, αλλά ούτε και η ΕΠΟ μπορούν να βγουν και να πουν ότι δεν γίνονται πρωταθλήματα. Οχι γιατί δεν πρέπει, αλλά γιατί δεν υπάρχει καμιά τέτοια απόφαση. Αυτό που ισχύει είναι το υγειονομικό πρωτόκολλο. Οποιος μπορεί το ακολουθεί, όποιος δεν μπορεί δεν συμμετέχει στα πρωταθλήματα. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Το ερώτημα είναι, τι θα γίνει όταν προκύψει ένας μεγάλος αριθμός σωματείων ανά την Ελλάδα που δεν θα έχει τη δυνατότητα να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του υγειονομικού πρωτοκόλλου. Εκ των πραγμάτων, θα υπάρξει πρόβλημα. Και μην βλέπετε μόνο την κατάσταση στην Αχαΐα. Σε όλη τη χώρα υπάρχει θέμα σοβαρό.
Κρατήστε και κάτι άλλο. Ολοι εμείς στον μικροκοσμό μας θεωρούμε ως κάτι πολύ σημαντικό το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και ότι όλα κινούνται γύρω απ’ αυτό. Για την Πολιτεία όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Μπροστά στη διαχείριση της πανδημίας, το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο είναι ένα «τίποτα». Ετσι κι αλλιώς, πλέον δεν είναι μόνο αίσθηση, αλλά αρχίζουμε να το βλέπουμε πιο καθαρά. Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο με την παλιά μορφή του έχει πεθάνει. Σιγά – σιγά αναδεικνύεται ένα μοντέλο, στο οποίο θα έχουν κεντρικό ρόλο τα σωματεία που θα έχουν οργανωμένες ακαδημίες και ίσως κάποιες ιστορικές ομάδες με δικά τους γήπεδα που δεν γίνεται να αφανιστούν. Ολες οι άλλες θα τελειώσουν.
Επίσης, στο άμεσο μέλλον δεν μπορούμε πραγματικά να δούμε ποιος θα είναι ο λόγος ύπαρξης των Ενώσεων. Για ποιο λόγο να υπάρχουν Ενώσεις με 5,6, 10 ομάδες και να μην ενοποιηθούν με γειτονικές ώστε να πάει σε περιφερειακό επίπεδο ο σχεδιασμός; Ολα αυτά με τις ευλογίες της αθλητικής ηγεσίας, η οποία έχει ξεκινήσει ήδη τις τεράστιες αλλαγές στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, παρότι λίγοι μπορούν αυτή τη στιγμή να τις διακρίνουν.
