Σε δήλωσή του για τον θάνατο της Λιολιώς Κολυπέρα, ο Νίκος Νικολόπουλος αναφέρει:
Από το ´74 που γνωριστήκαμε στη νεολαια της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ τα χρόνια μετριούνται και είναι 47! Αμέτρητες κι αξέχαστες όμως είναι οι στιγμές που ζήσαμε από τότε ως φίλοι πάνω από όλα αλλά κι ως συνεργάτες ιδιαιτερα γραμματεας στο Βουλευτικό μου γραφειο . Αγκαλιά κλάψαμε , γελάσαμε ζώντας μεγάλες στιγμές , σημαντικές για όλους μας . Λιολιοκα μου .
Η Πάτρα έχασε έναν σημαντικό άνθρωπο. Η Ευαγγελία Κολυπέρα, η αγαπημένη και γνωστή σε όλους Λιολιώ έφυγε πρόωρα από κοντά μας. Έφυγε αλλά πρόλαβε να αφήσει πίσω της τεράστιο έργο και προσφορά. Αφήνει κληρονομιά στην κοινωνία τους καρπούς της αγάπης της και της φροντίδας της για τις γυναίκες που νόσησαν με καρκίνο του μαστού. Κινητοποίησε, δημιούργησε, έκτισε λιθαράκι λιθαράκι δομές που στήριξαν και στηρίζουν εκατοντάδες γυναίκες που νόσησαν. Πάντα παρούσα, αεικίνητη, μαχητική, αγωνίστρια, ξεκίνησε ένα έργο με ανύπαρκτους πόρους, μόνο με την πίστη της και καλές φίλες της που μαζί πάλευαν το «θεριό».
Προσωπικά ήμουν σίγουρος για την επιτυχία της γιατί από πρώτο χέρι ήξερα όλα αυτά που την έκαναν δυναμική και αποτελεσματική .
Παράλληλα έδινε και τον δικό της προσωπικό , πολύχρονο κι επίπονο αγώνα.
Μαζί με τον Γιώργο της έφτιαξαν μια υπέροχη οικογένεια, ανέθρεψαν και διαπαιδαγώγησαν εξαιρετικά παιδιά.
Κέρδισε πολλές μάχες, πάρα πολλές. Όμως ο αντίπαλος ανίκητος. Πέρασε από τις Θερμοπύλες.
Η Λιολιο δεν πια «εδώ», μένει όμως το έργο της, η αγάπη της η δύναμή της.
