Στην πολιτική επικαιρότητα επανέρχεται το ζήτημα της θέσπισης ορίου ταχύτητας τους αυτοκινητόδρομους της Γερμανίας, κάτι το οποίο συμβαίνει κάθε φορά που προκύπτει μια νέα κυβέρνηση στη χώρα.
Άλλωστε, πρόκειται για ένα θέμα που ανέκαθεν δίχαζε τη γερμανική πολιτική σκηνή. Ο Στέφαν Μπράτσελ, διευθυντής του Κέντρου Διαχείρισης Αυτοκίνησης από το Μπέργκις Γκλάντμπαχ, συγκρίνει το ζήτημα του ορίου ταχύτητας με εκείνο της οπλοκατοχής στις ΗΠΑ. Και τα δύο αφορούν πολλούς ανθρώπους και η συζήτηση γύρω από αυτά είναι έντονη και ατέρμονη.
Στη Γερμανία τα κόμματα είναι «μοιρασμένα». Τα χριστιανικά κόμματα CDU/ CSU και οι Φιλελεύθεροι απορρίπτουν την εισαγωγή ενός τέτοιου ορίου ταχύτητας. Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι και Αριστερά τάσσονται υπέρ.
Αβέβαιο, ωστόσο, παραμένει τι θα προκρίνει τελικά ο νέος κυβερνητικός συνασπισμός, όταν αυτός συγκροτηθεί.
Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο «Autokanzler»
Κατά τη συγκυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών-Πρασίνων από το 1998 έως το 2005 δεν ελήφθη πάντως απόφαση για το όριο ταχύτητας. Οι Σοσιαλδημοκράτες μάλιστα ήταν τότε κατηγορηματικά κατά ενός τέτοιου μέτρου – εξ ου και ο χαρακτηρισμός του τότε καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ ως «Αutokanzler» δηλαδή «καγκελαρίου του αυτοκινήτου». Με το σημερινό SPD όμως, θα μπορούσε κανείς να φανταστεί την υιοθέτηση ενός τέτοιου ορίου.
Γεγονός είναι πάντως ότι ελάχιστα κράτη στον κόσμο δεν έχουν αντίστοιχο όριο ταχύτητας – περίπου 12. Στην Ευρώπη, εκτός από τη Γερμανία, όριο ταχύτητας δεν υπάρχει μόνο… στη Νήσο του Μαν. Πρόκειται για ένα νησί στην Θάλασσα της Ιρλανδίας, το οποίο δεν ανήκει ούτε στην Ε.Ε. αλλά ούτε στο Ηνωμένο Βασίλειο, παρότι υπάγεται στο Βρετανικό Στέμμα.
Οι 80.000 κάτοικοι της Νήσου του Μαν απέρριψαν με δημοψήφισμα το 2006 την εισαγωγή ορίου ταχύτητας. Ωστόσο μπορεί κανείς να φανταστεί ότι το οδικό δίκτυο του νησιού δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο – συνολικά 800 χιλιόμετρα.
Από την άλλη πλευρά, η Γερμανία, με τους υπερσύγχρονους αυτοκινητοδρόμους της, είναι η μόνη δυτική βιομηχανική χώρα, στην οποία δεν υπάρχει γενικό όριο ταχύτητας. Ωστόσο και στη Γερμανία σε αρκετά σημεία των διαδρομών οι οδηγοί οφείλουν να κατεβάζουν ταχύτητα, ενώ σε ορισμένες περιοχές κατά περιόδους μπαίνει όριο ταχύτητας -ανάλογα με τον καιρό και την κίνηση.
Όριο ταχύτητας σημαίνει και περισσότερη ασφάλεια;
Ναι, λένε οι υποστηρικτές του. Ωστόσο σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, πέρυσι περισσότεροι οδηγοί έχασαν τη ζωή τους σε τροχαία που συνέβησαν σε αστικά και υπεραστικά δίκτυα παρά στους μεγάλους γερμανικούς αυτοκινητοδρόμους. Ένας λόγος είναι ότι οι λωρίδες κυκλοφορίας είναι μεγαλύτερες και καλύτερα διαχωρισμένες.
Σύμφωνα με τη μεγαλύτερη γερμανική λέσχη αυτοκινήτου ADAC, άλλες χώρες με γενικά όρια ταχύτητας όπως το Βέλγιο, η Γαλλία και οι ΗΠΑ δεν τα καταφέρνουν καλύτερα από τη Γερμανία αναφορικά με τα τροχαία.
Ένα άλλο επιχείρημα των υποστηρικτών ενός γενικού ορίου ταχύτητας είναι η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα μέσω της μείωσης των ταχυτήτων. Σύμφωνα με υπολογισμούς μια μείωση της ταχύτητας στο 130 θα μπορούσε να οδηγήσει στην εξοικονόμηση δύο εκατ. τόνων διοξειδίου του άνθρακα.
Όσο για την ADAC πάντως, δεν κάνει πλέον καμία σύσταση για το θέμα του ορίου ταχύτητας. Αν και πριν από κάποια χρόνια η πλειοψηφία των μελών της ήταν κατά, πλέον η τάση έχει αρχίσει να αλλάζει. Προς το παρόν 50% των μελών της τάσσεται υπέρ και 45% κατά.
