Είναι μια κοινή παραδοχή ότι το πλέγμα κοινωνικής προστασίας για τους πιο ευάλωτους, όπως είναι τα παιδιά και τα Άτομα με Αναπηρία, που υπάρχει στη χώρα σήμερα, χρειάζεται ενίσχυση και αναβάθμιση.
Ο Νόμος του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων που ψηφίσαμε πρόσφατα στη Βουλή των Ελλήνων, μπαίνει στην καρδιά αυτού του πλέγματος και προασπίζει τα δικαιώματα των παιδιών, που είναι το μέλλον μας και των Ατόμων με Αναπηρία, που είναι το μέτρο του πολιτισμού μας.
Για τα παιδιά μας συνολικά, φτιάχνουμε ένα ασφαλές περιβάλλον απέναντι στην παιδική κακοποίηση και για τους 3000 Φορείς Παιδικής προστασίας. Για πρώτη φορά ορίζουμε, διακριτά και με σαφήνεια, την έννοια της παιδικής κακοποίησης και νομοθετούμε ώστε αυτές οι συμπεριφορές να καταγράφονται κεντρικά, να τιμωρούνται συγκεκριμένα και οι εισαγγελικές διερευνήσεις να προχωρούν γρήγορα και απρόσκοπτα.
Για τα μικρά μας, τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας αλλάζουμε τα δεδομένα σε βρεφικούς, βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς, δημόσιους, ιδιωτικούς και δημοτικούς. Με το πρόγραμμα «Κυψέλη» εφαρμόζουμε πιλοτικά, ένα ενιαίο σύστημα προσχολικής αγωγής για όλα τα παιδιά, χωρίς διακρίσεις, κοινωνικούς, οικονομικούς ή άλλους περιορισμούς, που θα παρέχει υπηρεσίες υψηλών προδιαγραφών και θα εξασφαλίζει ισότητα ευκαιριών. Το καθημερινό πλαίσιο λειτουργίας των σταθμών θα είναι κοινό και ενοποιημένο, εισάγοντας οριζόντια, σύγχρονες παιδαγωγικές μεθόδους με επίκεντρο το παιδί και τις εξατομικευμένες ανάγκες του, που θα καλλιεργούν τις δεξιότητές του και θα ενεργοποιούν τις δυνάμεις του.
Για πρώτη φορά μέσα σε αυτές τις μονάδες, θα λειτουργήσει ένας μηχανισμός που θα ανιχνεύει νωρίς , νοητικές, μαθησιακές και ψυχοκοινωνικές δυσκολίες, με σκοπό την πρώιμη παρέμβαση. Είναι μία σημαντική υπηρεσία που θα διευκολύνει τη ζωή όλων μας, γονιών, εκπαιδευτικών, κυρίως όμως των παιδιών, γιατί μέσα από την πρώιμη παρέμβαση, θα μπορούμε για το κάθε παιδί ξεχωριστά και σύμφωνα με τις δυσκολίες και τις ανάγκες του, να σχεδιάσουμε το εκπαιδευτικό του πρόγραμμα, και να είμαστε δίπλα του, μέχρις ότου η διαφορά να μην είναι πιά διαφορά.
Ο στόχος μας παραμένει η αποϊδρυματοποίηση, θέλουμε ν’ αποδώσουμε σε όλα τα παιδιά που ζούνε σε κλειστές δομές, το μερίδιο αγάπης που τους χρωστάμε, να τα συνδέσουμε με την οικογένεια και την κοινωνία.
Γι’ αυτό κι αυξάνουμε τα ηλικιακά όρια αναδοχής ώστε άνθρωποι που μεγάλωσαν τα βιολογικά τους παιδιά, τα παρέδωσαν στη ζωή και στην κοινωνία και τώρα έχουν μια κενή θέση στο σπίτι και την καρδιά τους, να επιλέξουν συνειδητά να τη γεμίσουν μ’ ένα παιδί που τόσο τη χρειάζεται. Όσο για τις περιπτώσεις εκείνες όπου οι πιθανότητες για υιοθεσία ή αναδοχή είναι ελάχιστες, σε ηλικίες 15 και άνω, εισάγουμε το Πρόγραμμα «Ημιαυτόνομης Διαβίωσης».
Τελευταία αλλά όχι έσχατη έρχεται η θεσμοθέτηση του Προσωπικού Βοηθού που εντάσσεται κι αυτή στις πολιτικές αποϊδρυματοποίησης για τα Άτομα με Αναπηρία. Δεν πρόκειται απλά για την ενίσχυση της ανεξάρτητης διαβίωσης των ΑμεΑ ή την ικανοποίηση ενός πάγιου αιτήματός τους. Είναι μία πραγματική αναβάθμιση της ποιότητας της καθημερινότητάς τους και μιά ανάσα για τις οικογένειές τους.
‘Όλα τα ΑμεΑ, ανεξάρτητα από το είδος της αναπηρίας τους, θα έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες του Προσωπικού Βοηθού, χωρίς να στερούνται καμία άλλη παροχή ή υπηρεσία που ήδη λαμβάνουν και η επιλογή του προσώπου θα τους αφορά αποκλειστικά. Η εφαρμογή του ξεκινάει πιλοτικά, όμως η αρχή έγινε και είμαστε βέβαιοι ότι τα αποτελέσματά της θα οδηγήσουν στην καθολική εφαρμογή του μέτρου.
Στο σύνολό του αλλά και με τις επιμέρους διατάξεις του, το νομοσχέδιο αυτό κάνει τομές στην παιδική προστασία, στην προσχολική αγωγή και στην αποϊδρυματοποίηση. Βάζει στο επίκεντρο της πολιτικής ατζέντας τα παιδιά και τα Άτομα με Αναπηρία βελτιώνοντας την καθημερινότητα όλων μας.
