Η δίωξη εκβιαστών της διεύθυνσης ασφαλείας Αττικής είναι επίλεκτη υπηρεσία με ειδικό ποινικοδικονομικό και επιχειρησιακό αντικείμενο αλλά και με ύψιστη προτεραιότητα την προστασία της ζωής, είτε πρόκειται για νομοταγή πολίτη, είτε για ειδεχθή παραβάτη.
Χαρακτηρίζεται, όχι άδικα ή τυχαία, ως το «τμήμα Εσωτερικών Υποθέσεων» της Ασφαλείας, καθώς διαθέτει εξειδικευμένο αστυνομικό προσωπικό με άψογο υπηρεσιακό μητρώο και «γνωρίζει πολλά για πολλούς». Διενεργεί επικίνδυνες αστυνομικές επιχειρήσεις για την σύλληψη επικίνδυνων κακοποιών αλλά και σαρωτικούς ελέγχους στην «νύχτα» μέσω της φυσικής παρουσίας των κατώτερων αστυνομικών της, σε χώρους όπου συχνάζουν «φουσκωτοί», «μπράβοι» και άλλα άτομα που έχουν απασχολήσει την υπηρεσία ή εμπίπτουν στην καθ’ υλην αρμοδιότητα της.
Αποτέλεσμα είναι, οι πολίτες να εμπιστεύονται την υπηρεσία, να αποκομίζονται πληροφορίες χρήσιμες και κρίσιμες και «να χαρτογραφείται η αθηναϊκή νύχτα».
Μέσα στο πλαίσιο αυτό, στην υπηρεσία, φτάνουν πληροφορίες πάσης φύσεως ακόμη και συμβόλαια θανάτου, ειδικά της τελευταίας πενταετίας, τα οποία χαρακτηρίζονται από στασιμότητα στην έρευνα και αποκάλυψη τους.
Η στασιμότητα αυτή εξάλλου, ήταν ο κινητήριος μοχλός που οδήγησε την Φυσική Ηγεσία του Σώματος να ενισχύσει την Υπηρεσία αυτήν αλλά και την Υ.Δ.Ε.Ζ.Ι. εν γένει, με Αξιωματικούς και κατώτερους Αστυνομικούς.
Άμεσος και αναγκαίος σκοπός επομένως της Δίωξης Εκβιαστών είναι η γενικότερη αποθάρρυνση των κακοποιών στην διάπραξη και ανάπτυξη της εγκληματικής τους δράσης αλλά και η ταυτόχρονη ενθάρρυνση των Πολιτών, σε κάθε ανάγκη τους, να απευθύνονται στην Δίωξη Εκβιαστών και όχι στους «φουσκωτούς».
Στην ουσία, η Δίωξη Εκβιαστών αποκαθιστά το χαμένο κύρος της Αστυνομίας, στις περιπτώσεις όπου υπάρχει ουσιωδώς η κατάργηση της πρωτοβάθμιας δομής και μορφής της Αστυνόμευσης Τάξης και Δημόσιας Ασφάλειας, όταν ο Πολίτης, αντί να μιλήσει με τους Αστυνομικούς, προτιμά «να συνεννοηθεί με τους φουσκωτούς για να λύσει τα θέματα του».
Η πρόσφατη εξιχνίαση της υπόθεσης των πυροβολισμών στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, αποδεικνύει την επιχειρησιακή και δικονομική δυνατότητα και ετοιμότητα της Δίωξης Εκβιαστών, καθώς η υπόθεση αυτή εξιχνιάστηκε σε διάστημα μόλις, δέκα ημερών από την στιγμή της τέλεσης της απόπειρας ανθρωποκτονίας, με ταυτοποίηση των δραστών και την σύλληψή τους, με αποτέλεσμα την προφυλάκιση τεσσάρων εξ αυτών.
Ο μονόδρομος της εξιχνίασης αυτής της πράξης, υπήρξε λόγω των ιδιαζουσών συνθηκών που τελέστηκε το έγκλημα:, καθώς ήταν μέρα μεσημέρι, σε πεζόδρομο κεντρικής οδού, παρουσία πολλών πολιτών, δίπλα από το ΙΚΑ Αλεξάνδρας, και μια «ανάσα» από την ΓΑΔΑ και τον Άρειο Πάγο.
Όπως αναφέρουν τα στελέχη της δίωξης εκβιαστών, για κάθε υπόθεση που καλούνται να λύσουν, «Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες, εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω».
