Συνέντευξη στην εφημερίδα Espresso και τον Νίκο Νικόλιζα παραχώρησε ο Χρήστος Παπαδόπουλος. Ο γνωστός τραγουδιστής και μουσικός μίλησε, μεταξύ άλλων, για το πώς δημιουργήθηκαν τα Παιδιά από την Πάτρα, αλλά και γιατί διαλύθηκε το συγκρότημα μετά από πέντε χρόνια.
Πώς δημιουργήθηκαν τα Παιδιά από την Πάτρα;
Την εποχή εκείνη παίζαμε όλοι μαζί ως νέοι μουσικοί. Κάποια στιγμή λοιπόν ο ιδιοκτήτης του κέντρου Χάραμα όπου τραγουδούσαμε θέλησε να φτιάξει έναν αναμνηστικό δίσκο τον οποίο θα έδινε στους θαμώνες του κέντρου. Τον δίσκο αυτόν οι θαμώνες τον πήγαν στις πόλεις και στα χωριά όπου ζούσαν. Και εκεί που είχαν κοπεί 2.000 αντίτυπα, γίνεται το μεγάλο μπαμ και ο δίσκος ακουγόταν παντού.
Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Δεν προλάβαιναν να βγάζουν δίσκους. Έτσι, έφτασε να έχει πουλήσει 300.000 αντίτυπα μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Όμως για να κατοχυρωθεί μια επιτυχία έπρεπε να κατέβουμε στην Αθήνα. Έτσι κι έγινε. Κάναμε άλλους τέσσερις δίσκους, όμως εμένα δεν μου έφτανε όλο αυτό.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 άρχισα να σκέφτομαι ότι κάτι πρέπει να κάνω εκτός από το να παίζω μπουζούκι. Έτσι, το 1998 έκανα το πρώτο μου σάουντρακ «Κάτι τρέχει με τους δίπλα». Κι έτσι κατάλαβα ότι το να επενδύεις μουσικά πάνω σε εικόνα είναι η μαστοριά μου και το μέλλον μου.
Γιατί σταμάτησαν τόσο απότομα τα Παιδιά από την Πάτρα;
Είναι αλήθεια πως ήταν πολύ απότομο το τέλος του συγκροτήματος. Μόλις πέντε χρόνια κρατήσαμε. Και σταματήσαμε γιατί θέλαμε να τραβήξουμε διαφορετικό δρόμο καθένας από εμάς. Τότε είχε πει ένα φοβερό για εμάς ο Άκης Πάνου: «Ο Βαγγέλης Δεληκούρας ήταν το μυαλό, ο Χρήστος Παπαδόπουλος η ψυχή και ο Λάμπρος Καρελάς η φωνή».
