Μια κατάσταση άνευ προηγουμένου βιώνει από προχθές το πρωί ο Μπάμπης Φωτόπουλος από το Επιτάλιο που είναι ένας από τους εγκλωβισμένους στην Αττική Οδό. Η κακοκαιρία «Ελπίς» και η… ετοιμότητα των «υπεύθυνων» τον κράτησε εκεί για δύο 24ωρα.
«Έφυγα Κυριακή βράδυ για Μαραθώνα. Πρωί Δευτέρας κι αφού είχα ξεφορτώσει πήρα το δρόμο της επιστροφής. Χιόνιζε με σφοδρότητα. Μπροστά μου αυτοκίνητα πατινάριζαν κι έφευγαν δεξιά κι αριστερά! Χάος!» λέει στην εφ. «Πατρίς».
«Με το που μπήκα στην Αττική Οδό – κανείς δεν με είχε προειδοποιήσει είδα ότι έχουν φρακάρει τα πάντα. Χιλιάδες άνθρωποι ακινητοποιημένοι σε ουρές χιλιομέτρων. Εικόνες ντροπής. Εκνευρισμός! Φόβος! Απόγνωση! Ηλικιωμένοι ανήμποροι. Παιδιά να κλαίνε. Να κρυώνουν και να πεινούν! Ανάμεσα στους εγκλωβισμένους έγκυες και κάποιοι με προβλήματα υγείας. Κάποιοι ζητούσαν νερό, φαγητό, ή έναν φορτιστή γιατί το κινητό τους δεν είχε πλέον μπαταρία και ήθελαν να μιλήσουν με τα παιδιά τους ή με τα αγαπημένα τους πρόσωπα για να τους πουν ότι είναι καλά» συνεχίζει την συγκλονιστική περιγραφή.
«Η νύχτα ήταν ιδιαίτερα μακρά και δύσκολη. Δεν έχουμε ενημέρωση από κανέναν. Επίσημα εννοώ. Μαθαίναμε στόμα με στόμα κι από ραδιόφωνο και ιντερνέτ. Είμαστε δυο μέρες χωρίς φαγητό και νερό. Σήμερα το πρωί (σ.σ. χθες) ήρθε ο στρατός και μας έφερε κρουασάν και νερό. Κι αυτό ήταν. Έχει νυχτώσει και δεν έχει περάσει κάποιος άλλος» μας λέει και συνεχίζει : «Είδα απίστευτες εικόνες. Κάποιοι άνθρωποι είχαν μπει στα τούνελ για να μην ξεπαγιάσουν. Σε κάποια σημεία το χιόνι είχε φτάσει κοντά στο 1m. Θα σας πω μια σοκαριστική εικόνα που εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια μου. Χθες βράδυ (σ.σ. προχθές) ήρθαν κάποιοι αστυνομικοί και μας είπαν: «όποιος έχει ανάγκη μας ακολουθεί» και τότε σχηματίστηκε μία τεράστια ουρά ανθρώπων που περπατούσαν για πολύ μεγάλη απόσταση μέσα στη χιονοθύελλα».
«Απίστευτη ταλαιπωρία, υπεύθυνος πουθενά»
Τον ρωτήσαμε για το πώς διαμορφώνεται η κατάσταση: «Στρατός, πυροσβεστική, γερανοί παραμερίζουν ή σηκώνουν αυτοκίνητα που έχουν εγκαταλειφθεί από τους ιδιοκτήτες. Πολλοί ήταν αυτοί που έπειτα από πολύωρη αναμονή εν μέσω σφοδρής χιονόπτωσης και πολικού ψύχους, αποφάσισαν να αφήσουν πίσω τα ΙΧ τους και να αναζητήσουν τρόπο διαφυγής. Είναι δύσκολη κατάσταση θα πάρει πολλές ώρες ακόμα»
«Τέτοιες περιπτώσεις θέλουν ψυχραιμία και όχι πανικό», μας λέει «Αλλά όταν υπάρχουν ηλικιωμένοι, ασθενείς και μικρά παιδιά αυτό δεν είναι εύκολο. Ειδικά το βράδυ. Το χιόνι ήταν πολύ και σκέπαζε τα τζάμια των αυτοκινήτων , η ησυχία απόλυτη, και δεν ήξερες αν δίπλα σου υπάρχει κάποιος άνθρωπος ή τι συμβαίνει…»
«Κι απόψε (σ.σ. χθες βράδυ) εδώ θα την βγάλουμε» σχεδόν μονολογεί: «Δεν βλέπω να γίνεται κάτι άμεσα. Κάνουμε ότι μπορούμε. Άμα δεν βοηθήσει ο ένας τον άλλον θα μείνουμε εδώ. Καθαρίζουμε χιόνι. Τραβάμε ο ένας τον άλλο. Κι απόψε αν τελικά μείνουμε εδώ θα είναι πιο δύσκολα. Το πετρέλαιο τέλειωσε … Θα παγώσουμε».
Εμφανώς εκνευρισμένος καταλήγει: «Δεν γίνονται στην εποχή μας αυτά τα πράγματα. Δεν περνάνε με μια συγγνώμη αυτά. Τέτοιο φιάσκο! Μέσα στον καλύτερο δρόμο της Ελλάδας έχουν κολλήσει ΙΧ, λεωφορεία, φορτηγά. Τελικά, αυτό που πληρώνουμε τόσα χρόνια, δεν είναι αυτό που φαίνεται … Μπορώ να καταλάβω ότι γίνονται λάθος υπολογισμοί, ότι υπάρχουν περίεργα φαινόμενα κτλ. Ως ιδιωτική εταιρεία όμως θα έπρεπε να το έχει φροντίσει. Γιατί με άφησες να μπω αφού γνώριζες ότι υπάρχουν εγκλωβισμένα αυτοκίνητα;»
