Την έντονη αντίδραση της ρωσικής πρεσβείας στην Ελλάδα, προκάλεσε σημερινό άρθρο του Στέφανου Κασιμάτη σχετικά με τον Κόκκινο Στρατό, με αφορμή και τον βανδαλισμό του μνημείου των πεσόντων σοβιετικών στρατιωτών στην Καλλιθέα.
Με νέες αναρτήσεις στα social media, η ρωσική πρεσβεία επιτίθεται στον δημοσιογράφο και τον κατηγορεί ότι εκμεταλλεύτηκε τη βεβήλωση του μνημείου προκειμένου “να ‘αμαυρώσει’ τον αδιαμφισβήτητο καθοριστικό ρόλο του Κόκκινου Στρατού στην απελευθέρωση της Ευρώπης από την χιτλερική κατοχή”. Δημοσιεύει, δε, έναν χάρτη τόπων ταφής Ρώσων και Σοβιετικών πολεμιστών στην Ελλάδα. “Αίσχος!”, σχολιάζει η ρωσική πρεσβεία στην Ελλάδα.
Συγκεκριμένα, η ρωσική πρεσβεία γράφει:
“Ο γνωστός αρθρογράφος εκμεταλλεύτηκε τη βεβήλωση από τους υπέρμαχους του ναζιστικού “Αζόφ” του μνημείου των Σοβιετικών στρατιωτών στην Καλλιθέα για να “αμαυρώσει” τον αδιαμφισβήτητο καθοριστικό ρόλο του Κόκκινου Στρατού στην απελευθέρωση της Ευρώπης από την χιτλερική κατοχή”.
“Η Σοβιετική Ένωση θυσίασε στο βωμό της Νίκης 27 εκατομμύρια ζωές. Αίσχος!” γράφει σε ανάρτησή της η Ρωσική Πρεσβεία και επισυνάπτει τον “χάρτη τόπων ταφής Ρώσων και Σοβιετικών πολεμιστών στην Ελλάδα”.
Το άρθρο του Στέφανου Κασιμάτη
Σε σημερινό άρθρο του στην εφημερίδα “Τα Νέα”, ο Στέφανος Κασιμάτης, γράφει μεταξύ άλλων:
“…Με αφορμή, όμως, το ντροπιαστικό συμβάν στην Καλλιθέα, θα αναρωτιέστε, υποψιάζομαι, ποια μπορεί να ήταν η σχέση της Καλλιθέας με τον Κόκκινο Στρατό”.
Και αναρωτιέται: “Είχαμε σοβιετικούς στρατιώτες που πολέμησαν και έπεσαν εδώ στην Ελλάδα; Δεν έχει την παραμικρή σημασία, πιστέψτε με. Μπορεί να υπήρξε κάποιο μεμονωμένο περιστατικό, το οποίο αγνοώ, ή μπορεί, επίσης, κάποια δημοτική αρχή της Αριστεράς στο παρελθόν να έστησε το μνημείο, για να προσδίδει στην περιοχή κάτι από την αίγλη και την αισθητική του πάλαι ποτέ υπαρκτού σοσιαλισμού”.
Καταλήγοντας, ο αρθρογράφος σημειώνει: “Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι η Ελλάδα οφείλει ένα μνημείο στον Κόκκινο Στρατό -και αυτό στην Καλλιθέα είναι ό,τι πρέπει. Χρειάζεται το μνημείο για να εκφράζει την αιώνια ευγνωμοσύνη μας στους Σοβιετικούς που δεν μας ”απελευθέρωσαν” με τον στρατό τους…”.
