Του Χρήστου Βεργανελάκη
Η επαγγελματίας αναλύτρια λόγου, Ευγενία Σαρρή, μοναδική στο είδος της στην Ελλάδα, επεξεργάστηκε για την «Π» και το 2ο μέρος της πολύκροτης συνέντευξης του Μάνου Δασκαλάκη και της Ρούλας Πισπιρίγκου στον Γιώργο Σόμπολο (Star).
Και οι απορίες και τα ερωτηματικά που διατυπώνει, θολώνουν ακόμα πιο πολύ την εικόνα των δύο γονιών, ειδικά της μητέρας!
«Καταρχάς, δεν μπορώ να πω δημοσίως ακριβώς αυτά που πιστεύω. Λέω αυτά που μπορώ να πω… Είμαι, όπως θα διαπιστώσετε, πολύ προσεκτική στις διατυπώσεις μου. Σε κρίσιμα σημεία της συνέντευξης, πάντως, υπάρχουν μεγάλοι δείκτες ευαισθησίας: Φαίνεται, δηλαδή, να επιχειρούν να κρύψουν γεγονότα…», τόνισε η κ. Σαρρή στην «Π».
Ευγενία Σαρρή
Οι επισημάνσεις της κ. Σαρρή:
⦁ Καθένας από εμάς έχει ένα προσωπικό, εσωτερικό λεξιλόγιο. Όταν μιλάμε, ο εγκέφαλός μας επιλέγει μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου τις λέξεις που θα χρησιμοποιήσει, τις αντωνυμίες, τα ρήματα κ.λπ. Ως όντα, είμαστε φτιαγμένοι για να λέμε την αλήθεια. Ο νους μας γνωρίζει την αλήθεια και η ταχύτητα της μετάδοσής της στην γλώσσα μας είναι ο λόγος επιτυχίας της ανάλυσης. Κάθε φορά που ένα άτομο προσπαθεί να παραπλανήσει, αυτή η διαδικασία διακόπτεται, ο λόγος του φορτώνεται με περισσότερους επιρρηματικούς και χρονικούς προσδιορισμούς, κάτι που παραβιάζει τον νόμο της οικονομίας, ενώ παράλληλα απαιτεί μεγαλύτερη προσπάθεια εκ μέρους του ομιλούντα. Η παραπλάνηση, όπως και το ψέμα, προκαλούν άγχος, το οποίο το άτομο προσπαθεί να ανακουφίσει με διάφορους τρόπους, οι οποίοι αποτελούν δείκτες προς αξιολόγηση από τον αναλυτή.
⦁ Οσοι προσπαθούν να παραπλανήσουν, δυσκολεύονται να μιλήσουν με χρονολογική σειρά, καθώς πρέπει να παραλείψουν μέρος του χρονολογίου ή να το αντικαταστήσουν με κάτι άλλο.
⦁ Απουσιάζει εντελώς από τον λόγο της μητέρας, η άρνηση των κατηγοριών που της αποδίδονται, έστω σαν φήμες ή ισχυρισμοί, αφού δεν υπάρχει επίσημη κατηγορία. Εχει δύο ευκαιρίες να δηλώσει κατηγορηματικά πως δεν ευθύνεται για τον θάνατο των παιδιών της και αποφεύγει να το κάνει.
Αντίθετα, γίνεται ένας αριθμός δηλώσεων που είναι απροσδόκητες για έναν αθώο άνθρωπο.
⦁ Και οι δύο γονείς είναι την στιγμή της συνέντευξης εστιασμένοι στον εαυτό τους και τις δικές τους ανάγκες. Το συναίσθημα που εκφράζει ο πατέρας είναι οργή εναντίον εκείνων που ασχολούνται με την οικογένειά τους και αναπαράγουν «παραπληροφόρηση». Ισως, είναι αναμενόμενη η ενόχληση, θα περιμέναμε όμως να εκδηλωθεί και η συντριβή με κάποιο τρόπο.
Η μητέρα δεν εκφράζει απολύτως κανένα συναίσθημα, κάτι εντελώς απροσδόκητο και ενδεικτικό συναισθηματικής απόστασης από τα παιδιά της.
⦁ Ο σκοπός αυτής της συνέντευξης είναι να δώσει απαντήσεις στις υπόνοιες εναντίον τους. Θα προσδοκούσαμε να αρχίσουν με την άρνηση της κατηγορίας. Οχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό, αλλά και στις δύο ευκαιρίες που της δόθηκαν, η μητέρα αρνείται να το κάνει.
⦁ Παρατηρούμε πως ο πατέρας στην υποθετική ερώτηση (Μάνο, εσύ αν δεν ήξερες την Ρούλα, ακούγοντας όλα αυτά στις τηλεοράσεις, στα μέσα ενημέρωσης, θα σου είχαν μπει αυτό που λέμε λαϊκά ψύλλοι στ’ αυτιά;), αρνείται να επωφεληθεί από την ευκαιρία που του δίνεται για να δηλώσει πως θεωρεί την σύζυγό του αθώα. Αντ΄αυτού επιλέγει να εκφράσει την οργή του κατά των δημοσιογράφων.
⦁ Το τελικό συμπέρασμά μου: Η ανάλυση της συνέντευξης μάς δείχνει μια πληθώρα δεικτών απόπειρας παραπλάνησης και απόκρυψης πληροφοριών στον λόγο και των δύο ατόμων, κυρίως όμως της μητέρας.
Συνεκτιμούμενοι οι δείκτες οδηγούν στο συμπέρασμα, πως το άτομο αποπειράται να παραπλανήσει σε κομβικά σημεία του λόγου του, και τα λεγόμενά του χρήζουν εντατικής διερεύνησης.
⦁ Αξίζει, πραγματικά, τον κόπο να μπείτε στο προσωπικό μπλογκ της κ. Σαρρή, όπου υπάρχει η πλήρης ανάλυση (φράση προς φράση) της συνέντευξης των δύο γονιών. Και στο προφίλ της. Θα δείτε και θα μάθετε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα…
