“Η αξιαγάπητη Σπυριδούλα, γνωστή σε όλους και σαν η ψυχή της ταβέρνας του Αποστόλη Βερβίτα στην διασταύρωση Λόντου και Γεωργίου Ρούφου. Ο θηλυκός Ζήκος, μία γυναίκα με λαϊκή σοφία και χιούμορ, ήταν το σήμα κατατεθέν της γνωστής ταβέρνας της άνω πόλης”, γράφει ο Πατρινός Ανδρέας Ανδριόπουλος.
Και συνεχίζει:
“Από μικρή στα βάσανα, στην κατοχή έχασε τα δύο της αδέρφια και κατόπιν ακολούθησε την μητέρα της Τούλα που εργαζόταν στο Βερβίτα οπου και έμεινε για 70 χρόνια μέχρι τον Ιούλιο του 2017 που έκλεισε. Φιλική με όλους, θυμόταν τι σου άρεσε και τι δεν σου άρεσε, γενικά θυμόταν τα πάντα, ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία ήταν βράχος και οικοδέσποινα ξέφρενων καρναβαλικών πάρτυ της Τσικνοπέμπτης.
Την Σπυριδούλα Παναγοπούλου εκ Καστριτσίου ορμώμενη που είχε γεννηθεί στις 12-2-1932, αποχαιρετίσαμε σήμερα στις 11 από το Γ’ Κοιμητήριο Πατρών της Παναγίας Αλεξιώτισσας. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που την σκέπασε, θα την θυμόμαστε πάντα με αγάπη”.
