H ακρίβεια σαρώνει την ελληνική κοινωνία, ενώ ταυτόχρονα η κυβέρνηση καλύπτει και επιδοτεί την αισχροκέρδεια, αφήνοντας χωρίς ουσιαστική προστασία τους εργαζόμενους.
Μια ακρίβεια, που στην Ελλάδα έχει ξεκινήσει ήδη από τα τέλη Αυγούστου, προυπήρχε δηλ. του πολέμου στην Ουκρανία και επιδεινώνεται από αυτόν.
Η οικονομική ασφυξία των εργαζομένων επιτείνεται με δραματικό τρόπο, όπως επιβεβαιώνει το νέο άλμα του πληθωρισμού που έφθασε ήδη στο 8,9% τον Μάρτιο. Αυτό πρακτικά σημαίνει μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος για τα χαμηλά – μεσαία οικονομικά στρώματα, που θα είναι διπλάσια του πληθωρισμού. Θα ισοδυναμεί δηλαδή με μια μείωση μισθού 18%, εάν προσθέσουμε και την μείωση μισθών 25% από τα μνημονιακά χρόνια, το αποτέλεσμα είναι τρομακτικό και το μέλλον εφιαλτικό.
Συντελείται μια ανθρωπιστική καταστροφή σε βάρος των ανθρώπων της μισθωτής εργασίας, αν δεν υπάρξουν πολιτικές ενίσχυσης του εισοδήματος.
Η κυβέρνηση αρνείται οποιαδήποτε συζήτηση, επικαλούμενη δημοσιονομικούς περιορισμούς, που όμως αυτοί δεν υπήρχαν όταν μείωνε την φορολογία στα εταιρικά κέρδη, στην αφορολόγητη μεταβίβαση των μεγάλων περιουσιών, στη μεταφορά κεφαλαίων για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης.
Η αύξηση των μισθών τουλάχιστον στα επίπεδα του πληθωρισμού με παράλληλη επαναφορά των «δώρων» και κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης καθίσταται πια αναγκαίος όρος επιβίωσης για τους εργαζόμενους.
Τις μέρες αυτές του Πάσχα έρχονται μηνύματα απελπισίας από συναδέλφους/ισες που ζητάνε να βάλουν αίτημα τα συνδικάτα να πληρωθουν οι μισθοί νωρίτερα μπας και μπορέσουν να κάνουν Πάσχα. Αλλά και σε αυτό η κυβέρνηση τα έκανε μπάχαλο, εξαίρεσε τους Υγειονομικούς, εκφράζοντας έτσι ακόμη μια φορά την γνωστή εμμονή και εμπάθεια που έχει απέναντί μας, όπως αυτή εκφράζεται και με τις αναστολές εργασίας και όχι μόνον.
Οι μισθοί πλέον φτάνουν το πολύ για τις 20 ημέρες του μήνα.
Ούτε στα χρόνια του πρώτου μνημονίου δεν ήταν τόσο άσχημη η κατάσταση.
Η ακρίβεια «σταυρώνει» το ΠΑΣΧΑ των εργαζομένων.
