Αυτή την εβδομάδα, o Ρόμπερτ Έγκερς με τον «Άνθρωπο από τον Bορρά» και ένα all star cast υπογράφει μια επική υπερπαραγωγή, εμπνευσμένη από τους Βίκινγκς, και ο Ζαν Ζακ Ανό αποκαλύπτει το παρασκήνιο πίσω από τη φωτιά, που έκαψε την Παναγία των Παρισιών.
Ο άνθρωπος από τον Βορρά
(The Northman)
Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Έγκερς
Παίζουν: Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ, Άνια Τέιλορ-Τζόι, Νικόλ Κίντμαν, Ίθαν Χοκ, Γουίλεμ Νταφόε, Κλέις Μπανγκ, Björk
Περίληψη: Ένας νεαρός πρίγκιπας, αφού γίνεται μάρτυρας της βίαιης δολοφονίας του πατέρα του, ορκίζεται εκδίκηση με απώτερο σκοπό να επανακτήσει το βασίλειο που του ανήκει.
Ο Ρόμπερτ Έγκερς («Η Μάγισσα», «Ο Φάρος») υπογράφει ένα επικό θρίλερ εκδίκησης, εμπνευσμένος από την παράδοση των Βίκινγκς
Ο νεαρός Άμλεθ γίνεται μάρτυρας της σφαγής του πατέρα του από τον θείο του, ο οποίος αρπάζει το βασίλειο και μαζί τη βασίλισσα μητέρα του. Ο νόμιμος πρίγκιπας καταφέρνει με μια βάρκα να σωθεί. Αν κι όλοι τον θεωρούν νεκρό, εκείνος ορκίζεται να πάρει εκδίκηση. Δύο δεκαετίες αργότερα, όταν πλέον έχει γίνει ένας ατρόμητος πολεμιστής, συναντάει μια απόκοσμη μάντισσα, που του θυμίζει τον όρκο του. Μαθαίνοντας πως ο καινούργιος βασιλιάς με τη μητέρα του έχουν χάσει το βασίλειό τους και ζουν στην Ισλανδία, αποφασίζει να επιβιβαστεί σε ένα πλοίο με σκλάβους, για να συναντήσει τη μοίρα του. Με τη βοήθεια μιας νεαρής γυναίκας, ο Άμλεθ μπαίνει στην υπηρεσία του θείου του και καταστρώνει το θανάσιμο σχέδιό του. Όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς, όπως τα νόμιζε.
Ο μύθος των Βίκινγκς, στον οποίο έχει βασιστεί και ο Σαίξπηρ για τον δικό του «Άμλετ» αποτελεί το βασικό υλικό του Έγκερς. Μαζί με τον Ισλανδό ποιητή και μόνιμο συνεργάτη της Μπγιορκ, Σιόν, με την οποίο συνυπογράφουν το σενάριο, πάνω σε αυτόν φτιάχνουν ένα αιματοβαμμένο θρίλερ εκδίκησης, που επιχειρεί να αναδείξει μια άλλη, λιγότερο γνωστή, πλευρά του κόσμου τους. Έτσι τουλάχιστον ήθελε ο Έγκερς, ο οποίος δηλώνει γοητευμένος από τη φιλοσοφία και την παράδοση των ατρόμητων πολεμιστών.
Η αλήθεια όμως είναι πως οι πληροφορίες που αποφασίζει να μοιραστεί με το κοινό, αν και εντυπωσιακές, δεν ανατρέπουν την εικόνα των αγρίων και βαρβάρων που όλοι έχουμε στο μυαλό μας, ούτε κι ο μύθος μπορεί να συγκριθεί σε τίποτα με την σαιξπηρική προσέγγιση, που δίνει το προβάδισμα σε μια υπαρξιακή αναζήτηση, παρά σε μια βεντέτα.
Ο Έγκερς λοιπόν ενορχηστρώνει από τη μία αυτή την πανάκριβη παραγωγή με δεξιοτεχνία, δημιουργώντας υποβλητικές ατμόσφαιρες και εικόνες υψηλής αισθητικής, δυσκολεύεται όμως να υπερβεί τα πλαίσια ενός revenge story, που απλώς έχει την αύρα μιας μακρινής εποχής.
Οι σκηνές βίας και οι μάχες δίνουν και παίρνουν, αλλά τα μεταφυσικά στοιχεία της παράδοσης των Βίκινγκς μοιάζουν σχεδόν φολκλόρ, ενώ οι χαρακτήρες, με εξαίρεση την αινιγματική βασίλισσα Γερτρούντ που υποδύεται η Νικόλ Κίντμαν δεν αποκτούν το βάθος, που έχει αποδείξει πως μπορεί να προσδώσει στους ήρωές του. Ο Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ πάντως μεταμορφωμένος για τις ανάγκες του ρόλου, μοιάζει με πληγωμένο θηρίο, ενώνοντας στην ερμηνεία του την τραγικότητα του σαιξπηρικού ήρωα με την καλοσχηματισμένη όψη ενός εκδικητή –τιμωρού, που ταιριάζει σ’ ένα χολιγουντιανό blockbuster.
