Κάθε χρόνο στις 7 Μαΐου η Εκκλησία θυμάται την εμφάνιση του Σταυρού στα Ιεροσόλυμα, το 346, όταν στην Κωνσταντινούπολη βασίλευε ο Κωνστάντιος Β’ και πατριάρχης Ιεροσολύμων ήταν ο Κύριλλος, ο μετέπειτα Άγιος. Ήταν η δεύτερη εμφάνιση του Σταυρού, ύστερα από αυτή που έγινε στις 27 Οκτωβρίου 312 προς τον Μέγα Κωνσταντίνο, με το νικητήριο έμβλημα «Εν τούτω νικα», την παραμονή της μάχης της Μουλβίας εναντίον του διεκδικητή του ρωμαϊκού θρόνου Μαξέντιου.
Την τρίτη πρωινή της 7ης Μαΐου 346, μία από τις ημέρες της Πεντηκοστής, φάνηκε πάνω από τον Γολγοθά ο Σταυρός του μαρτυρίου του Χριστού, σχηματισμένος από υπερφυσικό φως και εκτεινόμενος προς το όρος των Ελαιών. Παρέμεινε για πολλές ώρες στον ουρανό των Ιεροσολύμων «τας ηλιακάς ακτίνας νικήσας», όπως έγραφε ο πατριάρχης Κύριλλος στον αυτοκράτορα Κωνστάντιο, γιο του Μεγάλου Κωνσταντίνου, αναγγέλοντάς του το υπερφυές θέαμα.
Η θέα του Σταυρού προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση σε ολόκληρη την πόλη και οι Χριστιανοί με επικεφαλής τον πατριάρχη δόξασαν τον Θεό. Τη φανέρωση του Σταυρού στην Ιερουσαλήμ μαρτυρούν, εκτός του Αγίου Κυρίλλου, ο Άγιος Αμβρόσιος, το Πασχάλιον Χρονικόν, αλλά και Βυζαντινοί χρονογράφοι.
