Η μνήμη του Οδυσσέα Ανδρούτσου, από τους επιφανέστερους στρατιωτικούς ηγέτες της Επανάστασης του ’21 θα τιμηθεί την Κυριακή 5 Ιουνίου 2022 από την Ιερά Μητρόπολη Πατρών και πιο συγκεκριμένα από τον ιερό ναό Αγίου Νικολάου. Σύμφωνα με το πρόγραμμα, με αφορμή τη συμπλήρωση 197 χρόνων από την κοίμηση του Οδυσσέα Ανδρούτσου (5 Ιουνίου 1825 – 5 Ιουνίου 2022), θα τελεστεί το πρωί αρχιερατική Θεία λειτουργία και μνημόσυνο για τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, προεξάρχοντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου ενώ θα ακολουθήσει στις 10.15 το πρωί επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στην πλατεία Ανδρούτσου (Βλατερού).
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος είχε γεννηθεί στην Ιθάκη το 1788 και ήταν ο μονάκριβος γιος του ξακουστού αρβανίτη αρματολού της Ρούμελης Αντρέα Βερούση ή Καπετάν Ανδρούτσου και της Ακριβής Τσαρλαμπά, κόρης προεστού της Πρέβεζας.
Όπως αναφέρει το www.sansimera.gr, ο σημαντικός αυτός αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 έπεσε θύμα των εμφύλιων διαμαχών κατά τη διάρκεια του Αγώνα και σκοτώθηκε από χέρι ελληνικό…
Ο Ανδρούτσος στις 8 Μαΐου του 1821 είχε κλειστεί με άλλους 117 πολεμιστές στο Χάνι της Γραβιάς και χάρισε στον Αγώνα μία από τις πιο δοξασμένες μάχες, που τον επέβαλε ως τον στρατιωτικό αρχηγό της Ρούμελης. Η νίκη του Ανδρούτσου στη Γραβιά έσωσε την Επανάσταση από βέβαιο κίνδυνο, καθώς ο Ομέρ Βρυώνης με 8.000 άνδρες βάδιζε ακάθεκτος προς την εξεγερμένη Πελοπόννησο.
Σύμφωνα με το www.sansimera.gr, στις 7 Απριλίου του 1825, ύστερα από μερικές μικροσυμπλοκές ο Ανδρούτσος παραδόθηκε στον Γκούρα με τη ρητή υπόσχεση ότι θα τον έστελνε στην Πελοπόννησο για να δικαστεί από τη Διοίκηση.
Ο Γκούρας ωστόσο, δεν κράτησε την υπόσχεσή του. Τον φυλάκισε στην Αθήνα, πάνω στην Ακρόπολη. Επειδή, στο μεταξύ, ξεσηκώθηκαν διάφοροι αγωνιστές, με πρώτο τον Γεώργιο Καραΐσκάκη, για την άδικη κακομεταχείριση του Ανδρούτσου κι επειδή ο ίδιος ζητούσε να περάσει το συντομότερο από δίκη, ο Γκούρας πρόσταξε να τον θανατώσουν στις 5 Ιουνίου του 1825.
Μάλιστα πέταξαν το πτώμα του στο λιθόστρωτο του Ναού της Απτέρου Νίκης και διέδωσαν πως ο φυλακισμένος προσπάθησε να αποδράσει και σκοτώθηκε. Τον έθαψαν προσωρινά στην εκκλησία της Σωτήρας στο Ριζόκαστρο. Η αλήθεια δεν άργησε να αποκαλυφθεί και η ιστορία τον αποκατέστησε ηθικά, τοποθετώντας τον ανάμεσα στους κορυφαίους ήρωες του της Ελληνικής Επανάστασης. Επίσης και το ελεύθερο Ελληνικό κράτος τον δικαίωσε. Το 1865 έγινε με μεγάλη επισημότητα και στρατιωτικές τιμές η μετακομιδή των οστών του στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, όπου σήμερα υπάρχει ο τάφος του.
