Η κυρία Σαββόγλου είχε αναλάβει, όπως είναι γνωστό, να διερευνήσει την ψυχολογική κατάσταση της Τζωρτζίνας και αν με τις ζωγραφιές αποτύπωνε συναισθήματα που δεν τα εκδήλωνε.
Στο πλαίσιο αυτό πραγματοποίησε δύο ατομικές συνεδρίες με την 33χρονη κατηγορουμένη σε γραφείο μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού και τέσσερις με τον Μάνο Δασκαλάκη. Μίλησε ακόμα με τη νηπιαγωγό και συνιδιοκτήτρια του ΚΔΑΠ, το πρόγραμμα του οποίου παρακολουθούσαν η Τζωρτζίνα και η Μαλένα, και με ακόμα μία συνάδελφό της στο ίδιο Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης.
Η κυρία Σαββόγλου εξέτασε επίσης τέσσερις βασικές ζωγραφιές, τις οποίες είχε αποκαλύψει η «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ» , την τσάντα της Τζωρτζίνας και 40 ζωγραφιές της δολοφονημένης μαθήτριας που τις έφερε ο Μάνος Δασκαλάκης έπειτα από αίτημα της ψυχολόγου (10 ζωγραφιές από το σπίτι, 9 που ζωγράφισε στο σπίτι της πατρικής γιαγιάς και άλλες 21 που δημιούργησε στο νηπιαγωγείο).
«Καλύτερη μαμά»
Η πρώτη ζωγραφιά της δολοφονημένης μαθήτριας στην οποία αναφέρθηκε η πραγματογνώμονας έδειχνε μια καρδιά, στο εσωτερικό της οποίας είναι ζωγραφισμένες δύο παιδικές φιγούρες, η μία με τη μορφή του αγγέλου. Στο κάτω μέρος υπάρχει λεζάντα: «Στη μαμά που πετάει, χρόνια πολλά, σε ευχαριστώ για όλα και είσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου».
Στην άλλη όψη του ίδιου χαρτιού ζωγραφικής αποτυπώνονται στο κάτω μέρος τέσσερις ανθρώπινες φιγούρες και γρασίδι, και πάνω και αριστερά ένας ήλιος και στο κέντρο ιδιόχειρα: «Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ (Τζωρτζίνα)».
Όπως αναφέρει η κλινική ψυχολόγος, στη ζωγραφιά έχουν παρεμβληθεί τα γράμματα ενός ενηλίκου: «Η μαμά μου (Τζωρτζίνα)» και «Στη μαμά που πετάει, χρόνια πολλά, σε ευχαριστώ για όλα και είσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου!». Η Πισπιρίγκου είπε ότι τα έγραψε η δασκάλα της μικρής.
«Όταν σε μια ζωγραφιά ενός παιδιού υπάρχει φανερή παρέμβαση (με οποιονδήποτε τρόπο) από άλλο πρόσωπο, αυτό το λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη μας και τίθενται ερωτήματα για το εάν αποτελεί αυθόρμητο σχέδιο του παιδιού και μέχρι ποιου σημείου έγιναν οι παρεμβάσεις και τι είδους» επισημαίνει η κυρία Σαββόγλου. Όπως είπε η μητέρα της, η Τζωρτζίνα έκανε τις δύο ζωγραφιές σε ηλικία 6,5 ετών, όταν ήταν στο νηπιαγωγείο, τον Μάιο του 2019, για τη γιορτή της μητέρας λίγες μέρες μετά τον θάνατο της Μαλένας (13/4/19). «Η μητέρα μάλιστα δεν συνδύασε στη σκέψη και τον λόγο της, τις ζωγραφιές με το πρόσφατο πένθος που καλούνταν να διαχειριστεί η Τζωρτζίνα και όλη η οικογένεια, αλλά ως προσφορά στην ίδια (τη μητέρα) για τη γιορτή της μητέρας» λέει χαρακτηριστικά.
Η Κλινική Ψυχολόγος Δέσποινα Σαββόγλου
«Η ζωγραφιά απεικονίζει τέσσερα πρόσωπα. Και οι δύο γονείς στις ατομικές συναντήσεις περιέγραψαν ότι η Τζωρτζίνα ζωγράφιζε πάντα με αυτήν τη σειρά από αριστερά προς τα δεξιά: τη μητέρα, τον πατέρα, τον εαυτό της και τη Μαλένα. Λαμβάνοντας υπόψη τις πληροφορίες που δόθηκαν και από τους δύο γονείς γι’ αυτήν τη ζωγραφιά, οι φιγούρες του γονεϊκού ζευγαριού βρίσκονται στη μία μεριά αριστερά και στην άλλη μεριά δεξιά τα δύο κορίτσια, η Τζωρτζίνα και η Μαλένα. Η κεντρική και πιο έντονη φιγούρα είναι αυτή του πατέρα. Όλες οι φιγούρες δεν έχουν παλάμες και πατούσες, και μολονότι τα χέρια όλων διατείνονται σαν να βρίσκονται στην προσπάθεια να κρατηθούν, τελικά δεν κρατιούνται. Εκτός από το ένα χέρι της φιγούρας της Τζωρτζίνας που κρατά το χέρι του πατέρα. Η Τζωρτζίνα τοποθετεί τη μητέρα σε μια απόσταση από την ίδια αναζητώντας το στήριγμα του πατέρα. Τα χέρια της μητέρας είναι τόσο αχνά που με δυσκολία φαίνονται και έτσι δεν μπορεί να κρατήσει κανέναν. Επίσης σε αυτήν τη ζωγραφιά το πρόσωπο της Μαλένας είναι μουντζουρωμένο και με αυτόν τον τρόπο ίσως εκφράζει τα ερωτήματα και τα συναισθήματά της για τη νεκρή αδελφή της.
«Απειλή θανάτου»
Σύμφωνα με την έκθεση πραγματογνωμοσύνης, το κοριτσάκι ένιωθε την απειλή του θανάτου μετά τον θάνατο της Μαλένας.
Αναφερόμενη στη ζωγραφιά που υπάρχει στην πίσω όψη του ίδιου χαρτιού, η κλινική ψυχολόγος επισημαίνει: «Απεικονίζονται οι δύο φιγούρες μέσα σε δύο καρδιές και οι δύο καρδιές μέσα σε έναν μεγάλο κύκλο που μοιάζει με μπαλόνι και τις περικλείει. Το ότι περικλείονται σε ένα μπαλόνι και οι δύο και πετούν, δείχνει την προσπάθεια του παιδιού να μιλήσει και να κατανοήσει τον θάνατο της αδελφής της. Να αναπαραστήσει αυτό που δεν μπορεί να αναπαρασταθεί, τον θάνατο, το μη αναπαρασταθέν. Και μας επιτρέπει να υποθέσουμε ότι το γεγονός ότι είναι μαζί στο μπαλόνι μάς δείχνει ότι ίσως και η ίδια να νιώθει την απειλή του θανάτου. Ίσως φοβάται ότι μπορεί να της συμβεί το ίδιο».
Τόσο οι γονείς όσο και οι νηπιαγωγοί της Τζωρτζίνας περιέγραψαν πως η ίδια μιλούσε για τον θάνατο της αδελφής της λέγοντας ότι η Μαλένα είναι πια στον ουρανό (και πετά). «Φαίνεται ότι δεν υπάρχουν στοιχεία μιας διεργασίας πένθους στην οικογένεια, αλλά περισσότερο μιας αντικατάστασης του παιδιού με την απόκτηση νέου παιδιού (της Ίριδας). Ωστόσο, μέσα από αυτές τις δύο ζωγραφιές βλέπουμε την προσπάθεια του παιδιού να επεξεργαστεί την απώλεια της αδελφής της» προσθέτει η πραγματογνώμονας.
