Η Δημοτική Αρχή της Πάτρας αναφέρει σε ανακοίνωση της:
Τις τελευταίες μέρες, έχει σηκωθεί «μπουχός» για το θέμα των συμβασιούχων εργαζόμενων, ενώ διεξάγεται και μία συντονισμένη επίθεση από την αντιπολίτευση στο Δημοτικό Συμβούλιο, ενάντια στη Δημοτική Αρχή. Βλέπουμε ξανά, όλο το «φάσμα» των πολιτικών δυνάμεων, να έχει ενωθεί σε «ένα σώμα, μια ψυχή», να εμφανίζονται με καταμερισμό και με συμπληρωματικό, ο ένας στον άλλο, ρόλο.
Ποιοι είναι όμως όλοι αυτοί οι δήθεν υπερασπιστές των εργαζομένων; Είναι όλοι αυτοί, των οποίων τα κόμματα γέμισαν την Ελλάδα άνεργους και τώρα τους έπιασε ο πόνος για τους χιλιάδες συμβασιούχους, που οι ίδιοι έχουν καταδικάσει στη μισή ζωή, στη μισή δουλειά, στη ζωή με επιδόματα.
Είναι η Νέα Δημοκρατία και ο κύριος Παπαδημάτος, του οποίου η κυβέρνηση πέρασε νόμο που υποχρεώνει τους Δήμους να κάνουν έφεση σε αποφάσεις που δικαιώνουν εργαζόμενους και συμβασιούχους. Είναι η κυβέρνησή του που συνεχίζει να μην αποδίδει στο Δήμο τη χρηματοδότηση που προβλέπεται. Είναι αυτοί, που συνεχίζοντας το έργο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, έχουν παγώσει τις προσλήψεις στους Δήμους, δημιουργώντας τεράστια κενά ακόμη και σε υπηρεσίες κρίσιμες, όπως η Πολιτική Προστασία, τα σχολεία και οι παιδικοί σταθμοί, το Πράσινο και η Καθαριότητα. Και είναι «να γελάει κάθε πικραμένος», όταν ακούμε την κυβερνητική παράταξη στο Δημοτικό Συμβούλιο, να λέει ότι θα κατασκηνώσει έξω από το Μαξίμου μέχρι να κερδίσουμε χρηματοδότηση!
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κύριος Ρώρος, που «διαρρηγνύει τα ιμάτιά του» για τους συμβασιούχους, θέλοντας να ξεπλύνει τις αμαρτίες της δικής του περίφημης «κυβέρνησης της αριστεράς». Ήταν η δική του κυβέρνηση που γιγάντωσε τα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας, παγώνοντας ταυτόχρονα τις προσλήψεις στο Δημόσιο, που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου στα εργασιακά με τον περίφημο νόμο Βρούτση – Αχτσιόγλου, πάνω στον οποίο πάτησε ο σημερινός Νόμος Χατζηδάκη. Απ΄ αυτό το νόμο – «έκτρωμα», ο ΣΥΡΙΖΑ σαν αντιπολίτευση ψήφισε πάνω από τα μισά άρθρα. Ήταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που έσυρε το χορό απαγορεύσεων των διαδηλώσεων με αφορμή τους πλειστηριασμούς. Είναι ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του κυρίου Ρώρου, που πουλάει ψεύτικες ελπίδες, λέγοντας το ανεκδιήγητο, ότι το 2019, οι συμβασιούχοι δεν μπορούσαν να μονιμοποιηθούν ή να πάρουν παρατάσεις, γιατί «η χώρα ήταν στα μνημόνια», ρίχνοντας έτσι νερό στο μύλο της Κυβέρνησης, που υποστηρίζει ότι πια έχουμε βγει από την εποπτεία και όλα βαίνουν καλώς.
Είναι το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και ο κύριος Αλεξόπουλος που παριστάνουν τους ανήξερους για το «έγκλημα», λες και δεν ήταν το ΠΑΣΟΚ που έβαλε τη χώρα στα Μνημόνια και το ΔΝΤ, λες και δεν έβαλε τη βάση για τον «εκσυγχρονισμό» της χώρας, που πέρασε σαν οδοστρωτήρας πάνω από τα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα. Λες και δεν είναι ο κ. Αλεξόπουλος εδώ και 25 χρόνια, σε ανώτερες θέσεις της Τοπικής και Περιφερειακής Διοίκησης, στα διάφορα Δ.Σ. της «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας» και της «Αναπτυξιακής Αχαΐας», που χρηματοδοτήθηκαν με πακτωλούς και δεν άφησαν στην πόλη τίποτα. Λες και δεν είναι στην ΚΕΔΕ, όπου είναι πλήρως ευθυγραμμισμένος με την πλειοψηφία. Ο ίδιος, γνωρίζει πολύ καλά το σύστημα και τις κυβερνήσεις που υποχρηματοδοτούν τους Δήμους και απαγορεύουν τις μόνιμες προσλήψεις.
Είναι ο δήθεν ανεξάρτητος και «ακομμάτιστος» κύριος Ψωμάς, (ανοικτός βέβαια σε όλα τα κόμματα για συζήτηση και ενίοτε για «στήριξη»), «κακός αντιγραφέας» της αντιλαϊκής πολιτικής, ο οποίος διατηρεί βαθιά απέχθεια και υποτίμηση για οτιδήποτε εργατικό, λαϊκό και κινηματικό (όψιμα και προσφυγικό), γι’ αυτό και τα ειρωνεύεται σε κάθε ευκαιρία. Γι’ αυτό χαίρεται όταν πιστεύει ότι ένας αγώνας χάνει και τρέχει να πάρει τα εύσημα ότι το είχε προβλέψει πρώτος (βλέπε τρένο).
Είναι ο κύριος Τζανάκος, που μας έκανε και «μαθήματα ιστορίας» στο Δημοτικό Συμβούλιο, «ξέχασε» όμως ότι η ιστορία έχει γράψει την πρωταγωνιστική του στάση, ως Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου στη Δημοτική Αρχή του Φούρα, στην επίθεση ενάντια στην τότε απεργία των εργαζομένων στην καθαριότητα, στην απεργοσπασία, στη συκοφάντησή τους, που έφτασε μέχρι την ανάρτηση ανακοινώσεων που τους στοχοποιούσαν στους κάδους της πόλης (!).
Είναι ο κύριος Χρυσανθακόπουλος, γνωστός πολιτικός και κομματικός γυρολόγος, που έχει περάσει από όλους τους μπαχτσέδες και τα «φρούτα» της πολιτικής ζωής του τόπου και ψήφισε με χέρια και με πόδια το Μνημόνιο, που φυσικά καταστρατηγεί τα δικαιώματα των εργαζομένων, που δήθεν σήμερα ο ίδιος υπερασπίζεται.
Και φυσικά, είναι και ο κύριος Νικολόπουλος στο «χορό», γνωστός επαγγελματίας συκοφάντης και αντικομμουνιστής, πανελλαδικής εμβέλειας, με ευσεβή πόθο εδώ και χρόνια να καλύψει το «ακροδεξιό κενό της κεντροδεξιάς», αλλά κατά τ’ άλλα υπερασπιστής κι αυτός των εργαζομένων. Είναι δε, ιδιαίτερα ενδιαφέρον, πόσο αρμονικά «κουμπώνει» ο κύριος Νικολόπουλος στο αντιπολιτευτικό σύνολο στο Δημοτικό Συμβούλιο της Πάτρας.
Είναι όλοι αυτοί, που έχουν καταδικάσει για δεκαετίες την πόλη και το λαό στη φτώχεια και στην ανεργία. Είναι αυτοί που για δεκαετίες διοίκησαν το Δήμο, αφήνοντας πίσω τους κυριολεκτικά συντρίμμια και υποβάθμιση, που άφησαν την πόλη και το λαό της χωρίς έργα υποδομής, που δεν έκαναν τίποτα για να βελτιώσουν τη ζωή του. Γι’ αυτό εξάλλου, ο πατραϊκός λαός τους καταδίκασε σε δύο συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις.
Στον αντίποδα, βρίσκεται η Δημοτική Αρχή της Πάτρας και ο αγωνιστής Δήμαρχος, Κώστας Πελετίδης, που ξεχωρίζει για τη στάση υπεράσπισης των εργαζομένων, που βρέθηκε πάντα δίπλα τους, χωρίς να κρύβει ότι ο μόνος δρόμος που μπορεί να φέρει πραγματικό αποτέλεσμα είναι ο δρόμος του αγώνα και της διεκδίκησης.
Πάλεψε και παλεύει από την πρώτη στιγμή, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, για να μην είναι οι εργαζόμενοι όμηροι κανενός, να μην υποχρεωμένοι να τρέχουν σε δικηγόρους και δικαστήρια.
Οι όψιμοι υπερασπιστές τους, δεν «ψελλίζουν» κουβέντα για μόνιμη και σταθερή δουλειά, παρά ορκίζονται στο όνομα των οκταμήνων και των παρατάσεων, ξεκαθαρίζοντας στους εργαζόμενους, πως πρέπει να θυμούνται ότι όταν υπογράφεις για 8 μήνες, δουλεύεις 8 μήνες, αλλά ας πάνε να βγάλουν την άκρη τους στα δικαστήρια…
Ο Δήμαρχος Πατρέων, τα μέλη της Δημοτικής Αρχής, που για τη στάση τους υπέρ των λαϊκών συμφερόντων, βρέθηκαν δεκάδες φορές κατηγορούμενοι στα δικαστήρια, δεν πτοούνται από αυτή την επίθεση, αντίθετα πεισμώνουν. Δηλώνουν ξανά, ότι παρά τα όνειρα ορισμένων, δε θα υπάρξει απλήρωτος εργαζόμενος στο Δήμο Πατρέων.
Και όλοι όσοι πιστεύουν ότι θα οδηγήσουν σε οικονομικό αδιέξοδο το Δήμο, σε σταμάτημα κάθε έργου στην πόλη και έτσι θα απαλλαγούν από τη Δημοτική Αρχή, «πλανώνται πλάνην οικτράν».
Σε λίγο θα αρχίσει η κινητοποίηση στο Μαξίμου. Ίδωμεν…
