Ο Τζακ o Αντεροβγάλτης τρομοκρατούσε το Λονδίνο το 1888, σκοτώνοντας τουλάχιστον πέντε γυναίκες και ακρωτηριάζοντας το σώμα τους με ασυνήθιστο τρόπο, υποδεικνύοντας ότι ο δολοφόνος είχε ουσιαστική γνώση της ανθρώπινης ανατομίας. Ο ένοχος δεν είχε ποτέ καταγραφεί – ή ακόμα και εντοπιστεί – και ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης παραμένει ένας από τους πιο διάσημους εγκληματίες της Αγγλίας αλλά και του κόσμου.
Και οι πέντε δολοφονίες που αποδόθηκαν στον Τζακ Αντεροβγάλτη, έλαβαν χώρα σε απόσταση ενός μιλίου η μία από την άλλη, κοντά στην περιοχή Whitechapel του Λονδίνου, από τις 7 Αυγούστου έως τις 10 Σεπτεμβρίου 1888.
Ο “Τζακ ο Αντεροβγάλτης” είχε συγκεκριμένο μοτίβο στις δολοφονίες του. Σκότωνε νεαρές πόρνες και στις περισσότερες αφαιρούσε τα εσωτερικά όργανα με χειρουργική ακρίβεια. Οι φόνοι συνέβαιναν σε δημόσιους χώρους την νύχτα ή τα ξημερώματα. Ο λαιμός των θυμάτων ήταν κομμένος και το σώμα ήταν ακρωτηριασμένο. Διάφορες θεωρίες υποστηρίζουν πως τα θύματα στραγγαλίζονταν πρώτα έτσι ώστε να μην φωνάζουν, κάτι το οποίο εξηγεί και την έλλειψη αίματος στις σκηνές των εγκλημάτων. Η αφαίρεση των εσωτερικών οργάνων από τρία θύματα έκανε μερικούς αστυνομικούς της εποχής να πιστεύουν ότι σίγουρα ήταν γιατρός.
Ενόσω διαπράττονταν οι φόνοι, αρκετές επιστολές εστάλησαν στην Μητροπολίτική Αστυνομική Υπηρεσία του Λονδίνου (Scotland Yard), θορυβώντας τους αστυνομικούς για τις φρικιαστικές του δραστηριότητες αλλά και για επερχόμενες δολοφονίες. Το ψευδώνυμο “Τζακ ο Αντεροβγάλτης” προέρχεται από μια επιστολή – η οποία μπορεί να ήταν φάρσα – που δημοσιεύθηκε τη στιγμή των επιθέσεων.
Παρά τις αμέτρητες έρευνες για την ταυτότητα του βίαιου δολοφόνου, το όνομα και το κίνητρο του είναι ακόμα άγνωστα.
Διάφορες θεωρίες σχετικά με την ταυτότητα του δολοφόνου έχουν δημιουργηθεί τις τελευταίες δεκαετίες, οι οποίες περιλαμβάνουν αξιώσεις που κατηγορούν τον διάσημο βικτοριανό ζωγράφο Walter Sickert, ακόμη και τον εγγονό της βασίλισσας Βικτωρίας. Επειδή η ταυτότητα του δολοφόνου δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ η ιστορία των γεγονότων έχει λάβει έναν χαρακτήρα αστικού μύθου με μια μίξη ιστορικών και φανταστικών στοιχείων.
Τα γράμματα
Μεγαλύτερο ενδιαφέρον φαίνεται να έχουν τα εκατοντάδες γράμματα που υποτίθεται πως είχαν γραφτεί από τον ίδιο τον δολοφόνο. Και πάλι τα περισσότερα από αυτά ήταν ψεύτικα και σχεδόν κανένα δε θεωρείται αυθεντικό. Από αυτά πάντως που υποτίθεται πώς όντως έχει γράψει ο ίδιος ο δολοφόνος τρία είναι αυτά που ξεχωρίζουν.
«Αγαπητό αφεντικό»
Το γράμμα γνωστό ως αγαπητό αφεντικό (Dear boss), γράφτηκε στις 25 Σεπτεμβρίου του 1888, ταχυδρομήθηκε και παρελήφθη από το Κεντρικό Πρακτορείο ειδήσεων στις 27, ενώ προωθήθηκε στην Scotland Yard στις 29. Αρχικά θεωρήθηκε ψεύτικο, αλλά η άποψη αυτή αναθεωρήθηκε όταν η Catherine Eddowes βρέθηκε τρεις μέρες αργότερα από την ημερομηνία που είχε γραφτεί το γράμμα με μερικώς κομμένο το αυτί της. Στο γράμμα περιλαμβανόταν η φράση «θα κουτσουρέψω το αυτί της κυρίας». Η Αστυνομία δημοσίευσε το γράμμα την πρώτη του Οκτώβρη σε περίπτωση που κάποιος αναγνώριζε τον γραφικό χαρακτήρα, αλλά η προσπάθεια δεν απέδωσε. Το προσωνύμιο “Τζακ ο Αντεροβγάλτης” πρωτοχρησιμοποιήθηκε σε αυτό το γράμμα και αμέσως τράβηξε τη προσοχή. Τα περισσότερα από τα επόμενα γράμματα αντέγραφαν το ύφος αυτού. Μετά τους φόνους οι αστυνομικοί δήλωσαν πως το γράμμα είναι ψεύτικο και το απέδωσαν σε έναν τοπικό δημοσιογράφο.
«Ο σκανδαλιάρης Τζακ»
Η καρτ-ποστάλ με τίτλο «Ο σκανδαλιάρης Τζακ» (saucy Jack), ταχυδρομημένη την πρώτη Οκτώβρη του 1888 προς το Κεντρικό Πρακτορείο Ειδήσεων, είχε γραφικό χαρακτήρα παρόμοιο με το προηγούμενο γράμμα. Αναφέρει πως τα δύο θύματα — η Stride και η Eddowes — είχαν δολοφονηθεί πολύ κοντά το ένα με το άλλο: “διπλό το χτύπημα αυτή τη φορά”. Λέχθηκε πως το γράμμα είχε ταχυδρομηθεί πριν κοινοποιηθούν οι φόνοι από την αστυνομία, οπότε ήταν απίθανο κάποιος παρανοϊκός να γνώριζε ήδη τόσα. Παρόλο που είχε ταχυδρομηθεί περισσότερες από 24 ώρες αφού είχαν γίνει οι δολοφονίες, οι λεπτομέρειες σχετικά με αυτές είχαν γνωστοποιηθεί σε δημοσιογράφους και κατοίκους πολύ πιο μετά. Πάλι οι αστυνομικοί αργότερα είπαν πώς ο ίδιος δημοσιογράφος που είχε γράψει και το γράμμα προς το αγαπημένο αφεντικό, είχε γράψει και αυτό.
Το γράμμα «από την Κόλαση»
Είναι επίσης γνωστό ως «το γράμμα του Λασκ» (Lusk’s letter) και ταχυδρομήθηκε στις 15 Οκτώβρη. Αποδέκτης του ήταν ο George Lusk, ο οποίος το παρέλαβε στις 16 του ίδιου μήνα. Ο Lusk άνοιξε ένα μικρό κουτί, όπου μέσα βρήκε ένα ανθρώπινο νεφρό, που είχε διατηρηθεί σε αιθανόλη, όπως είπε αργότερα ένας γιατρός. Ένα από τα νεφρά της Eddowes πράγματι είχε αφαιρεθεί από τον δολοφόνο. Αυτός που έγραψε το γράμμα ισχυρίζεται πως είχε τηγανίσει και φάει το άλλο νεφρό. Σχετικά με το αν το νεφρό ανήκε όντως στην Eddowes ή ήταν απλά μια κακόγουστη μακάβρια φάρσα υπάρχουν ακόμα διαφωνίες.
Η κληρονομιά του Τζακ Αντεροβγάλτη
Οι δολοφονίες του Τζακ Αντεροβγάλτη ξαφνικά σταμάτησαν το φθινόπωρο του 1888, αλλά οι πολίτες του Λονδίνου συνέχισαν να ζητούν απαντήσεις που δεν θα έρχονταν ποτέ. Η υπόθεση – η οποία δημιούργησε μια βιομηχανία βιβλίων, ταινιών, τηλεοπτικών σειρών και ιστορικών περιηγήσεων – αντιμετώπισε πολλά εμπόδια, όπως η έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων, παραπληροφόρηση, ψευδείς μαρτυρίες και αυστηρούς κανονισμούς από την Scotland Yard.
Ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης είναι θέμα των ειδήσεων για περισσότερα από 130 χρόνια, και πιθανότατα θα συνεχίσει να είναι τις δεκαετίες που έρχονται.
