Οπως σε κάθε μεγάλο κατασκευαστικό έργο, έτσι και στην κατασκευή του οδικού άξονα Πάτρας – Πύργου προέκυψαν διάφορα απρόοπτα, είτε κατασκευαστικής φύσης είτε σχετιζόμενα με τις ιδιαιτερότητες της περιοχής. Οπως ανέφεραν χθες οι υπεύθυνοι του έργου, τα κυριότερα από αυτά είναι:
– Ενας καταυλισμός Τσιγγάνων που αρνείται να μετεγκατασταθεί, στο ύψος της Κάτω Αχαΐας. Η ιστορία δεν είναι νέα – οι κάτοικοι έχουν αποζημιωθεί, ο τοπικός δήμος τους παρείχε κοντέινερ για τη στέγασή τους σε άλλο σημείο, όμως εκείνοι… πούλησαν τα κοντέινερ και παραμένουν στη θέση τους, αρνούμενοι να φύγουν. Το υπουργείο Υποδομών και οι τοπικές αρχές αναζητούν συμβιβαστική λύση, καθώς κανείς δεν θα ήθελε τη βίαιη μετεγκατάσταση των οικογενειών που ζουν εκεί.
Πέραν των απροόπτων που συνάντησε με την έναρξη των έργων, αυτό που προβληματίζει περισσότερο την «Ολυμπία Οδό» είναι η αύξηση του κόστους των υλικών.
– Στο χωριό Καμίνια, ο δρόμος περνάει δίπλα από το νεκροταφείο, το οποίο πρέπει να μειωθεί κατά εννέα τάφους. Επειτα από διαπραγματεύσεις με τις τοπικές εκκλησιαστικές αρχές έχει προγραμματιστεί η εκταφή και επαναταφή των σορών σε άλλο σημείο του νεκροταφείου.
– Από το 25ο έως το 40ό χιλιόμετρο του έργου αγρότες της περιοχής εγκατέλειπαν τα προηγούμενα χρόνια απορρίμματα σχετικά με την παραγωγή τους (νάιλον από θερμοκήπια, πλαστικούς σωλήνες, συσκευασίες από φυτοφάρμακα και λιπάσματα). Η κατασκευαστική εταιρεία έχει συλλέξει έως τώρα περίπου 55.000 τόνους, μεγάλο μέρος των οποίων έχει μεταφερθεί σε μονάδα ανακύκλωσης στην περιοχή.
– Τέλος εκκρεμούν κάποιες απαλλοτριώσεις (κυρίως εκατέρωθεν του δρόμου, σε μήκος 10 χλμ.), οι οποίες σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί από το Δημόσιο έως τον Δεκέμβριο.
