Διπλό υπόμνημα απέστειλε η παράταξη Εμπορική Ανανέωση στο Δήμο Πατρέων και τον Εμπορικό Σύλλογο εκφράζοντας την αγωνία των μελών – εμπόρων της που δραστηριοποιούνται στην οδό Υψηλάντου και συγκεκριμένα στο τμήμα που βρίσκεται μεταξύ Ερμού και Παντανάσσης όπου και προβλέπεται να δημιουργηθεί πεζόδρομος και ποδηλατόδρομος.
Όπως σημειώνουν στο υπόμνημά τους προς τον Εμπορικό Σύλλογο, ζητώντας να τεθεί στο επόμενο ΔΣ το θέμα προς συζήτηση: «Η Εμπορική Ανανέωση πιστή στις αρχές και τις θέσεις της για έναν ισχυρό σύλλογο με διεκδικητική φωνή, θα ήθελε να εκφράσει το αίτημα των συναδέλφων εμπόρων που δραστηριοποιούνται επί σειρά ετών στην Πάτρα, με έδρα της επαγγελματικής τους δραστηριότητας την οδό Αλ. Υψηλάντου, στο τμήμα της ανάμεσα στις οδούς Ερμού και Παντανάσσης.
Οι εν λόγω έμποροι που αποτελούν μέλη του ιστορικού μας συλλόγου και αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του εμπορίου της πόλης μας, επιθυμούν την παρέμβαση του συλλόγου μας , στην απόφαση του Δήμου Πατρέων για την πεζοδρόμηση και απαγόρευση κίνησης οχημάτων επί της Αλ. Υψηλάντου, στο τμήμα Ερμού – Παντανάσσης, πλην οχημάτων έκτακτης ανάγκης (ασθενοφόρων, πυροσβεστικών κλπ.), και οχημάτων τροφοδοσίας, τα τελευταία για τις πολύ πρωινές όμως ώρες.
Ως πολίτες της Πάτρας τους βρίσκει σύμφωνους ως προς τον επιδιωκόμενο σκοπό της ανάπλασης του ιστορικού κέντρου της πόλης μας, αλλά θα πρέπει να υπάρξει πρόνοια για την απρόσκοπτη συνέχιση της εμπορικής τους δραστηριότητας..
Μετά την επικοινωνία τους με την Εμπορική Ανανέωση και συγκεκριμένα με το μέλος του ΔΣ κ. Ιωάννη Ρούπα, του παρέδωσαν όλα τα σχετικά έγγραφα και αιτήματα τους, τα οποία σας τα παραθέτουμε συνημμένα».
ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟ ΠΑΤΡΕΩΝ
Παράλληλα, με υπόμνημά τους προς το Δήμο και συγκεκριμένα προς τη Διεύθυνση Αρχιτεκτονικού Έργου Δήμου Πατρέων και τη Διεύθυνση Πολεοδομικού- Κυκλοφοριακού Σχεδιασμού & Δόμησης Δήμου Πατρέων, με κοινοποίηση στο γραφείο Δημάρχου αναφέρουν χαρακτηριστικά: «Είμαστε άπαντες επαγγελματίες (έμποροι, γεωπόνοι, τοπογράφοι μηχανικοί, όπως αναλυτικά κατωτέρω αναφέρεται), δραστηριοποιούμενοι επί σειρά ετών στην Πάτρα,με έδρα της επαγγελματικής μας δραστηριότηταςτην οδό Αλ. Υψηλάντου, στο τμήμα της ανάμεσα στις οδούς Ερμού και Παντανάσσης.
Στα πλαίσια του έργου, «ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΑΤΡΑΣ – ΔΙΑΔΡΟΜΗ 2 (ΚΑΤΩ ΠΟΛΗ) ΚΑΙ ΔΙΑΔΡΟΜΗ 3 (ΔΙΚΤΥΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΩΝ)» έργο το οποίο, κατ’ αρχήν, ως πολίτες της Πάτρας μας βρίσκει σύμφωνους ως προς τον επιδιωκόμενο σκοπό της ανάπλασης του ιστορικού κέντρου της πόλης μας, προβλέπονται διάφορες παρεμβάσεις, μεταξύ των οποίων και η πεζοδρόμηση και απαγόρευση κίνησης οχημάτων επί της Αλ. Υψηλάντου, στο τμήμα Ερμού – Βότση, πλην οχημάτων έκτακτης ανάγκης (ασθενοφόρων, πυροσβεστικών κλπ.), και οχημάτων τροφοδοσίας, τα τελευταία για τις πολύ πρωινές όμως ώρες.
Στη χώρα μας, αλλά και στην πόλη μας, επικρατεί μια σύγχυση. Ως ανάπλαση και πεζοδρόμηση χώρων κέντρου, εσφαλμένα εκλαμβάνεται από πολλούς, ελπίζουμε όχι από εσάς, η μετατροπή ζωτικού αστικού χώρου, χώρου στον οποίο πολίτες διαβιούν και εργάζονται, σε χώρο που καταλαμβάνεται από καταστήματα εστίασης, ουζερί και μπαρ. [Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με την ύπαρξη αυτών των καταστημάτων, απλώς, το ζήτημα είναι το να υπάρξει μια ισορροπία στο τρίπτυχο διαμονής, εργασίας και αναψυχής στην πόλη, χωρίς το ένα να αναιρεί το άλλο. Δεν μας πείθει όμως μόνο η (καλή) πρόθεση των σχεδιαζόντων την ανάπλαση, πως η ισορροπία αυτή θα διατηρηθεί.]
Η εμπειρία της Ρήγα Φεραίου, έχει δείξει ακριβώς το αντίθετο: Συγκέντρωση δυσανάλογα πολλών καφέ, μπαρ κλπ., συγκεκριμένου τύπου εμπορικά καταστήματα, εξορία των μονίμων κατοίκων, όσων μπόρεσαν και έφυγαν από τον θόρυβο. Το επιχείρημα ότι η επέκταση της πεζοδρόμησης θα «αποφορτίσει» τη Ρήγα Φεραίου φαίνεται μεν λογικό, στην πράξη όμως δεν είναι βέβαιο αν θα συμβεί αυτό. Το πιο πιθανό είναι πως, απλώς, και οι άλλοι πεζόδρομοι, θα ακολουθήσει και η Αλ. Υψηλάντου τη γνωστή πεπατημένη, αφού η αλόγιστη επέκταση τραπεζοκαθισμάτων και η ηχορρύπανση είναι φαινόμενα που σπανίως αντιμετωπίζονται με ζέση από αυτούς που είναι αρμόδιοι για την αντιμετώπισή τους.
Τα παραπάνω, ως εισαγωγή, είναι για να δηλώσουμε την ανησυχία και την αγωνία μας για το αν θα μπορούμε και στο μέλλον να ασκούμε το επάγγελμά μας.
Όπως αναφέρεται στη σχετική μελέτη και στα γενικά στοιχεία του έργου, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη ανάπλασης του κέντρου, με στόχο την αναζωογόνησή του και «την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς της πόλης».
Πολιτιστική κληρονομιά δεν είναι μόνο τα αναβρυτήρια της Πλ. Γεωργίου και το Θέατρο «Απόλλων», (τα οποία, δυστυχώς, και αυτά έχουν εγκαταλειφθεί στη ρύπανση, τις μουτζούρες και την αφισοκόλληση…). Η πολιτιστική κληρονομιά είναι, και πρέπει να είναι, κάτι ζωντανό, κάτι το οποίο ζει και διατρέχει το είναι και τις δραστηριότητες των ανθρώπων. Η εν λόγω περιοχή είναι γνωστή ως Μαρκάτο, από το Μερκάτο, δηλαδή την αγορά. Η πολιτιστική της ταυτότητα και ο ιστορικός της χαρακτήρας είναι κατά βάση εμπορικός, με ιστορία δύο αιώνων σε εμπόριο και παραδοσιακά εμποροβιοτεχνικά επαγγέλματα.
Ο πρώτος από εμάς διατηρώ κηροπλαστείο και κατάστημα εκκλησιαστικών ειδών, με ιστορία 120 ετών, με αγάπη και μεράκι, με σεβασμό στην τεράστια παράδοση που κληρονομήσαμε από τον παππού μας Απόστολο Μπαραμπάτη. Ο δεύτερος από εμάς, συνεχίζω από τον πατέρα μου παράδοση πλέον μισού αιώνα στην κατασκευή εκκλησιαστικών ειδών και στον εξοπλισμό Ιερών Ναών και Ιερών Μονών. Ο τρίτος από εμάς, απόφοιτος του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών διατηρώ την επιχείρηση “Γεωπονική Αχαΐας”, ιδρυθείσα το 1987, συνεχίζοντας εγώ πια εδώ και μια δεκαετία την επιχείρηση από τον πατέρα μου, που είναι και αυτός απόφοιτος της ίδιας σχολής, αναφερόμαστε λοιπόν, σε μία παραδοσιακή επιχείρηση που δραστηριοποιείται στο εμπόριο γεωργικών εφοδίων και εναρμονίζεται πλήρως στον χαρακτήρα και την ιστορικότητα της περιοχής, καθώς σε αυτήν εδρεύουν επί δεκαετίες και άλλα αντίστοιχα καταστήματα. Στην περιοχή υπάρχει ιστορικό κρεοπωλείο, 4ης γενιάς, του τέταρτου από εμάς, ο οποίος στηρίζω το μέλλον μου στο μαγαζί μου. Ο πέμπτος από εμάς, είμαι τοπογράφος μηχανικός, διατηρώ επί σειρά ετών το γραφείο μου στην Αλ. Υψηλάντου, απ’ όπου μεταφέρω τον βαρύ εξοπλισμό, μηχανήματα, όργανα κλπ. όταν πηγαίνω για μετρήσεις στην ύπαιθρο.
Στον εν λόγω δρόμο υπάρχουν και πολλοί άλλοι επαγγελματίες, οι οποίοι συμφωνούν με τις απόψεις μας.
Το βασικό μας πρόβλημα με την απαγόρευση διέλευσης οχημάτων, κυρίως για τους πρώτους τρεις από εμάς, αλλά και για όλους τους υπόλοιπους επαγγελματίες της περιοχής που πωλούμε είδη και εφόδια που έχουν όγκο και βάρος, είναι η αδυναμία πρόσβασης των πελατών μας. Και, αν υποθέσουμε πως η τροφοδοσία των καταστημάτων μπορεί να γίνεται (με κάποια δυσκολία) 8 με 10 το πρωί, ο πελάτης δεν γίνεται να έρθει 8 με 10 το πρωί, αλλά, ακόμα και να έρθει τόσο νωρίς, πάλι, δεν θα επιτρέπεται η πρόσβασή του στις επιχειρήσεις μας.
Η πεζοδρόμηση, η απαγόρευση διέλευσης οχημάτων και προσωρινής στάθμευσης επί της Αλ. Υψηλάντου, θα σημάνει το αυτοστιγμεί κλείσιμο της επιχείρησης αγροτικών εφοδίων, του κηροπλαστείου και του καταστήματος εκκλησιαστικών ειδών, με μια κουβέντα, θα επέλθει ο άμεσος αφανισμός επιχειρήσεων πολλών δεκαετιών, από τις οποίες ζούμε τις οικογένειές μας. Και τούτο διότι σακιά 50 και 100 κιλών με λιπάσματα (από τα αγροεφόδια), κούτες κεριών, μανουάλια κλπ. ογκωδέστατα και βαριά είδη (από το κηροπλαστείο και τα εκκλησιαστικά), μόνο σε αυτοκίνητο μπορούν να φορτωθούν. Από τη μια στιγμή στην άλλη, θα μείνουμε χωρίς δουλειά, λαμβανομένου υπ’ όψιν πως αρκετοί από εμάς είμαστε σε ιδιόκτητα ακίνητα, χωρίς δυνατότητα μετεγκατάστασης. Πρόκειται μ’ άλλα λόγια, για μια οιονεί απαλλοτρίωση, μια απαγόρευση άσκησης του επαγγέλματός μας, με τη διαφορά όμως πως η εν λόγω απαλλοτρίωση γίνεται χωρίς καμία αποζημίωση…
Προβλήματα επίσης θα υπάρξουν και στο παραδοσιακό κρεοπωλείο, αφού τα προϊόντα είναι ευπαθή και διακινούνται προς τα κρεοπωλεία όλες τις πρωινές (και όχι μόνο) ώρες, επίσης δε, πολλές φορές, ειδικά το Πάσχα, περιόδους εορτών κλπ., και οι πελάτες απαιτείται λόγω του βάρους των προμηθειών, να έχουν όχημα για τις αγορές τους από κρεοπωλεία. Αδυναμία φόρτωσης και εκφόρτωσης των ογκωδών και βαριών μηχανημάτων και συσκευών θα αντιμετωπίσω και ο πέμπτος από εμάς, τοπογράφος μηχανικός.
Δυσκολίες και ανυπέρβλητα προβλήματα θα αντιμετωπίσουν και άλλοι επαγγελματίες της περιοχής, όπως μας έχουν ενημερώσει. Επίσης, και οι μόνιμοι κάτοικοι, αφού θα έχουν αδυναμία πρόσβασης, αποβίβασης και επιβίβασης στα σπίτια τους, μεταφοράς των πραγμάτων και των προμηθειών τους.
Μεγάλη δυσκολία προσβασιμότητας θα υπάρξει και στον Ιερό Ναό Παντανάσσης, κατόπιν επικοινωνίας που είχαμε τον Προϊστάμενό του, και στον οποίο μπορείτε να απευθυνθείτε για περισσότερες λεπτομέρειες.
Ο Ιερός Ναός Παντανάσσης είναι Ναός όχι μόνο ενοριακός, αλλά και προσκυνηματικός. Πλήθος κόσμου έρχεται για προσκύνημα, για τη λατρευτική ζωή, για τελετές χαρμόσυνες και λυπηρές. Η πρόσβαση για αναπηρικά αμαξίδια και για άτομα με κινητικά προβλήματα είναι μόνο από τη βόρεια πλευρά της, από την πλαϊνή πύλη επί της Παντανάσσης, αφού τόσο η είσοδος του Ναού έχει πολλά σκαλοπάτια, ενώ σκαλοπάτια υπάρχουν και από τη νότια πλευρά, επί της Βότση. Συνεπώς ούτε αναπηρικά αυτοκίνητα θα μπορούν να έχουν πρόσβαση, ούτε πρόσωπα με κινητικά προβλήματα θα μπορούν με νόμιμη διέλευση οχήματος να εισέρχονται από τη βόρεια πλαϊνή είσοδο του Ναού.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, δεν πρέπει να απαγορευθεί η διέλευση οχημάτων από την Αλ. Υψηλάντου (τμήμα Ερμού – Βότση). Τεχνικές λύσεις για την αρμονική συμβίωση πεζών, ποδηλατών και επαγγελματιών (ανήκουμε και εμείς και στις τρεις κατηγορίες), υπάρχουν. Είμαστε στη διάθεσή σας να τις συζητήσουμε.
Ευελπιστούμε πως τα παραπάνω θα βρουν ευήκοα ώτα από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του Δήμου. Εκεί που υπήρχε θέμα για το πάρκινγκ της Εφορείας Αρχαιοτήτων, εξυπηρετήθηκε η κατάσταση, βρέθηκε λύση, με αντιδρόμηση οδού. Και καλώς βρέθηκε. Για να μην αισθανόμαστε όμως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, απαιτούμε και για εμάς να βρεθεί λύση. Δεν ζητούμε κάτι παράλογο, να συνεχίσουμε τη δουλειά μας επιθυμούμε, να μη μας κλείσετε, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ζητούμε το αυτονόητο, επιφυλασσόμενοι για κάθε δικαίωμά μας, απορρέον πρωτίστως από την προβλεπόμενη από το Σύνταγμα οικονομική ελευθερία και ελευθερία της προσωπικότητάς μας. Ας μη συμβεί, σε μια στιγμή, με μια μονόπλευρης προσέγγισης κυκλοφοριακή ρύθμιση, να εξαφανιστούν παραδοσιακά επαγγέλματα δεκαετιών και εμείς να χάσουμε τον βιοπορισμό μας».
