Της Ολυμπίας Λόη*
Οι Έλληνες φοβούνται. Μέσα σε ένα περιβάλλον παγκόσμιας γεωπολιτικής κρίσης που προβλήματα όπως η πανδημία, η κλιματική κρίση, το μεταναστευτικό, ο θρησκευτικός φανατισμός, η βία κλιμακώνονται, τα κυρίαρχα συναισθήματα είναι ο φόβος και η απογοήτευση.
Οι απειλές είναι πολλές με τον πόλεμο και τις κοινωνικές ανισότητες να κατέχουν δεσπόζουσα θέση.
Το χειρότερο εύρημα προσφάτων ερευνών είναι ότι οι νέοι 17-24 ετών φοβούνται περισσότερο σε σχέση με μεγαλύτερες ηλικίες και φαίνεται να παραδίδονται αμαχητί αφού βλέπουν ότι δεν υπάρχει ελπίδα για επαγγελματική αποκατάσταση και για δημιουργία οικογένειας.
Επιφυλακτικότητα και έλλειψη εμπιστοσύνης στην ελληνική κοινωνία έρχονται να προστεθούν στην ανασφάλεια και στην αναξιοκρατία αμφισβητώντας το status quo.
Η επικράτηση της ακροδεξιάς Μελόνι στις πρόσφατες εκλογές στην Ιταλία, με μια πρώτη επιφανειακή ανάγνωση φαίνεται να εκμεταλλεύτηκε στην κυβερνητική φθορά φορώντας το προσωπείο του κόμματος «έξω από το κατεστημένο». Παρουσιάστηκε σαν σωτήρας σε μια χώρα που έχει ήδη χρέος 150% του ΑΕΠ, και επιτίθεται ευθέως στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με σύνθημα το τρίπτυχο «πατρίς – θρησκεία – οικογένεια», φαίνεται να οδηγεί τη χώρα σε ένα σύγχρονο μεσαίωνα.
Πως όμως φτάσαμε στο να καταλαμβάνουν την εξουσία οι απόγονοι του Μουσσολίνι;
Αυτό το φαινόμενο δεν εξηγείται απλοϊκά ως μια ψήφος διαμαρτυρίας στην τρέχουσα κατάσταση. Οι παλινωδίες των κυβερνήσεων που επένδυσαν στο φόβο και τον λαϊκισμό χωρίς καινοτόμο λόγο και καθαρές δημοκρατικές πολιτικές λύσεις από τη μια, και ο χώρος που αφέθηκε απλόχερα στην ακροδεξιά που έχει βελτιώσει το αφήγημα της φεύγοντας από τα τετριμμένα θέματα ρατσισμού και ξενοφοβίας οδήγησαν μια κοινωνία που έχει κουραστεί σε ακραίες αποφάσεις.
Το πολιτικό σύστημα υποτίμησε τη δυνατότητα της ακροδεξιάς να εκμοντερνιστεί και να εκμεταλλευτεί τις συγκυρίες σε μια εποχή ενεργειακής κρίσης, ακρίβειας και κρίσης επισιτισμού προ των πυλών.
Αν η κοινωνία που βράζει δεν βρει διέξοδο να ακουστεί και να εκφραστεί μέσα από ένα υγιές και δημοκρατικό σύστημα, τότε οι συνέπειες θα είναι τραγικές αφού το φαινόμενο αυτό δεν θα περιοριστεί στην Ιταλία.
*Η Ολυμπία Λόη είναι αρχιτέκτονας -μηχανικός, αναπληρώτρια Γραμματέας Τουρισμού του Κινήματος Αλλαγής.
