Η Κλέλια Ανδριολάτου παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό OK! και μίλησε για τα στερεότυπα που υπάρχουν στις μέρες μας ενώ αποκάλυψε πως είναι εξοικειωμένη με το γυμνό.
«Όταν βρίσκω τον λόγο να γίνει μια σκηνή με γυμνό και να υπηρετήσει το έργο, θα το κάνω. Είμαι εξοικειωμένη με το γυμνό, ακόμα και στις διακοπές μου κάνω γυμνισμό. Δεν ντρέπομαι για το σώμα μου, αντιθέτως το αγαπώ. Και εκείνη η σκηνή που περιγράφεις ήταν σαν πίνακας. Έδειχνε μια ωραία στιγμή του ζευγαριού, ήταν έρωτας, ήταν και ο φωτισμός, ήταν όλα», είπε η ηθοποιός αναφερόμενη στην ερωτική σκηνή που γύρισε με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη στο Maestro.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στα στερεότυπα που υπάρχουν στις μέρες μας. «Αν κρίνω από τον εαυτό μου, ναι. Προσωπικά, μια ταινία μπορεί να μου αλλάξει τρόπο σκέψης. Για παράδειγμα, σε μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες, όπως «Οι ονειροπόλοι» του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, αν αφαιρέσεις το γυμνό και το ερωτικό στοιχείο και δεις την ουσία της, θα καταλάβεις πως τα όρια μεταβάλλονται σε σχέση με την εικόνα που προσλαμβάνουμε. Ένας από τους λόγους που είπα «ναι» σε αυτή τη σειρά είναι γιατί με ενδιαφέρει πολύ το θέμα της, που μιλά για τη σεξουαλικότητα και την αυτοδιάθεση, για την οικογενειακή βία, όχι κουνώντας το δάχτυλο, αλλά με το να μας μετατοπίζει. Ακόμα και ένας κύριος που ζει σε ένα απομονωμένο χωριό, που μπορεί να μην έρχεται σε επαφή με πολλούς ανθρώπους, αν μπορέσει να εξοικειωθεί με άλλους τύπους ανθρώπων και νιώσει οικεία, αυτό είναι κέρδος», είπε η Κλέλια Ανδριολάτου.
Σε άλλο σημείο μίλησε για την παράσταση «Μοτέλ» στην οποία πρωταγωνιστεί και που αναφέρεται στο πολύ επίκαιρο φαινόμενο των γυναικοκτονιών.
«Θεωρώ ότι είναι και ο μόνος τρόπος να επικοινωνήσω τη θέση μου. Δεν έχω άλλο μονοπάτι να εκφέρω μια άποψη. Προσπαθώ να επιλέγω δουλειές που να έχουν να πουν κάτι. Το Μοτέλ είναι μια τέτοια ιστορία που όταν φύγει ο κόσμος από το θέατρο, θα νιώσει συγκίνηση – ο πυρήνας αυτής της ιστορίας είναι σπουδαίος. Μέσα από αυτό το πλάσμα που υποδύομαι, την Άννα, προσπαθούμε να αφηγηθούμε μια σημαντική διαδρομή που κάνει το κορίτσι, μέσα από μια προσομοίωση μιας κοινωνίας με τις ανάλογες παθογένειές της», είπε η ηθοποιός.
