Μουντιάλ 2022: Το μυστικό της επιτυχίας του Μαρόκου – Πήραν μαζί τους γονείς κι όχι τις συζύγους τους

Όταν στις 31 Αυγούστου η ποδοσφαιρική ομοσπονδία του Μαρόκου ανακοίνωσε την πρόσληψη του Ουαλίντ Ρεγκραγκί, σχεδόν κανείς δεν είχε δώσει ιδιαίτερη σημασία σε μια ατάκα του 47χρονου τεχνικού. «Δεν μπορούμε να πετύχουμε χωρίς τους γονείς μας…», ήταν τα λόγια του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή, ο οποίος διαδέχθηκε τον Βαχίντ Χαλίλχοζιτς στην τεχνική ηγεσία της Εθνικής ομάδας.

Μόνο που ο Ρεγκραγκί φρόντισε να δείξει σύντομα τι εννοούσε, καθώς με δική του εισήγηση η ομοσπονδία κάλυψε τα έξοδα των οικογενειών των ποδοσφαιριστών, προκειμένου να τους έχουν κοντά τους στα παιχνίδια του Μουντιάλ…

Σκεφτείτε μόνο το κοντράστ… Από τη μία οι WAGS των αστεριών των εθνικών ομάδων της δυτικής Ευρώπης κι από την άλλη οι γονείς των Μαροκινών.

Κι όμως, μία από τις πιο δυνατές εικόνες μέχρι στιγμής στο Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν αυτή του Ασράφ Χακίμι ο οποίος σκαρφάλωσε στις κερκίδες για να αγκαλιάσει και να φιλήσει τη μάνα του μετά το 2-0 επί του Βελγίου που άνοιξε το δρόμο της πρόκρισης… Τη μάνα που καθάριζε σπίτια στη Μαδρίτη, για να μπορέσει ο γιος της να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα και τώρα να τον καμαρώνει και να γίνεται viral μαζί του.

Η οικογένεια Χακίμι ήταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μετά τον θρίαμβο επί των Βέλγων, αλλά πλέον μετά την πρόκριση επί της Ισπανίας και την παρθενική παρουσία μιας αραβικής ομάδας σε προημιτελική φάση Μουντιάλ, βγαίνουν στην επιφάνεια κι άλλες οικογενειακές ιστορίες, με αφορμή πάντα την απόφαση του Ρεγκραγκί να έχουν όλοι κοντά τους τους δικούς τους ανθρώπους.

Μπορεί, δε, το ξενοδοχείο της ομάδας ώρες-ώρες να θυμίζει επισκεπτήριο σε καλοκαιρινή κατασκήνωη, αλλά στο μυαλό του κόουτς η οικογένεια και δη οι γονείς προσφέρουν την ηρεμία που πρέπει να έχουν οι παίκτες του, αλλά και ο ίδιος.

«Όσα χρόνια ήταν ποδοσφαιριστής ή προπονητής δεν είχα ταξιδέψει ποτέ για να τον δω. Ζω στη Γαλλία εδώ και 50 χρόνια και το Μουντιάλ είναι η πρώτη διοργάνωση για την οποία έφυγα από το Παρίσι», δήλωσε στον τηλεοπτικό σταθμό Arriyadia η Φατιμά Ρεγκραγκί μητέρα του κόουτς.

Γενικότερα οι γονείς των ποδοσφαιριστών έχουν εξελιχθεί σε… σταρ για τα τηλεοπτικά δίκτυα του αραβικού κόσμου, ωστόσο όποιοι κι αν μιλήσουν πέρα από τη συγκίνηση που εκφράζουν για τα βλαστάρια τους, πάντα θα μιλήσουν και για τους υπόλοιπους παίκτες, θαρρείς και μιλούν για τα δικά τους παιδιά… Οικογένεια παντού.

Κι όλα αυτά συμβαίνουν σε μια ομάδα όπου 14 από τους 26 ποδοσφαιριστές της δεν έχουν γεννηθεί στο Μαρόκο, αλλά σε διάφορες άλλες χώρες (Γαλλία, Βέλγιο, Ισπανία, Ολλανδία, Γερμανία).

Αυτή η λεπτομέρεια είχε κάνει πολλούς να πιστέψουν ότι το κλίμα στο εσωτερικό της ομάδας δεν θα ήταν και το καλύτερο δυνατό…

Κι όμως συνέβη ακριβώς το αντίθετο με τους Μαροκινούς της διασποράς να αποδεικνύονται ακόμη πιο… φανατικοί με την ομάδα τους.

«Ο γιος μου γεννήθηκε στην Ολλανδία και εκεί έχει τα πάντα, αλλά το αίμα μας είναι Μαροκινό», εξήγησε ο πατέρας του επιθετικού Ζακάρια Αμπουχλάλ για να συμπληρώσει ο πατέράς του μέσου Μπιλά Ελ Χανούς «θα μπορούσε να αγωνιστεί για το Βέλγιο, αλλά η καρδιά του επέλεξε το Μαρόκο».

Κι αν απόγευμα του Σαββάτου οι Μαροκινοί προσθέσουν έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα των απίθανων αποτελεσμάτων τους στο Κατάρ, αποκλείοντας και την Πορτογαλία, προφανώς θα γίνουν γνωστές κι άλλες οικογενειακές ιστορίες…