«Ξέρω ότι ο σύζυγός μου φύλαγε κάτι για το παλιό του αφεντικό, Αντόνιο Παντσέρι, και ίσως και το τωρινό του αφεντικό, Αντρέα Κοζολίνο. Ωστόσο, δεν ήξερα τι και γιατί. Δεν νομίζω ότι εμπιστεύομαι κανέναν πια έπειτα από αυτό που συνέβη». Η αμυντική γραμμή της Εύας Καϊλή στρέφεται σε αυτή την κατεύθυνση, με τη δικαιολογία ότι αυτό που συνέβη ήταν αποτέλεσμα σκιωδών μηχανορραφιών που οργάνωσαν ο Παντσέρι και ο συνεργάτης του Φραντσέσκο Τζιόρτζι.
Το νέο δημοσίευμα της La Repubblica έχει τίτλο “Η Καϊλή προσπάθησε να εξαφανίσει τα στοιχεία”. Στην πρώτη αναφορά που δόθηκε στους ανακριτές, η έκπτωτη αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που κατέληξε στη φυλακή με τις κατηγορίες για διαφθορά και ξέπλυμα χρήματος στην έρευνα του Qatar Gate , έπρεπε να εξηγήσει πολλά πράγματα στους δικαστές των Βρυξελλών: ποιου ήταν τα χρήματα, γιατί βρέθηκαν στο σπίτι της, γιατί ζήτησε από τον πατέρα της να τα κρύψει όταν έμαθε τη σύλληψη του Τζιόρτζι.
«Αφού συνελήφθη ο σύντροφός μου, μπήκα στο γραφείο του. Έψαξα τα πράγματά του για να καταλάβω γιατί συνελήφθη» περιγράφει. Η Καϊλή βρίσκει τη βαλίτσα, καθώς και έναν υπολογιστή και ένα τηλέφωνο. «Έτσι τηλεφώνησα στον πατέρα μου, που ήταν με το μωρό, του ζήτησα να έρθει να πάρει τη βαλίτσα. (…) Είναι μια βαλίτσα που κρατούσε ο άνδρας μου στο σπίτι για τον Παντσέρι. (…) Ήξερα ότι ο πατέρας μου θα πήγαινε μετά στην κόρη μου, γι’ αυτό είχα βάλει μπιμπερό στη βαλίτσα που είχε πάρει».
Αμέσως μετά προσπαθεί επίσης να τηλεφωνήσει στον πρώην συνδικαλιστή και τους φίλους του: «Πρώτα προσπάθησα να τηλεφωνήσω στον Παντσέρι (που μιλάει μόνο ιταλικά) αλλά δεν τον βρήκα, οπότε προσπάθησα να επικοινωνήσω με τον Marc Tarabella και τη Maria Arena. Δεν ξέρω γιατί ο Παντσέρι δεν είχε απαντήσει». Οι επιμέρους παραδοχές που έκανε η Καϊλή, που απορρίπτει τις καταγγελίες για διαφθορά, αφορούν στα χρήματα. «Άνοιξα τη βαλίτσα. Άνοιξα και το χρηματοκιβώτιο. Ξέρω ότι (ο Φραντσέσκο Τζιόρτζι) κρατούσε κάτι για το παλιό του αφεντικό, τον Πιέρ Αντόνιο Παντσέρι, και ίσως και για το σημερινό του αφεντικό, Andrea Cozolino» σημειώνει.
Η βαλίτσα λοιπόν ανήκε στον Παντσέρι, διαβεβαιώνει η Καϊλή, προσθέτοντας ωστόσο ότι «υπήρχε ακόμη μία τσάντα που περιείχε χρήματα. Ήταν αυτή που είχε δανειστεί (ο Τζιόρτζι) για τα ακίνητα». Μάλιστα, το ζευγάρι μόλις είχε αγοράσει ένα διαμέρισμα. Το δάνειο είναι στο όνομα της ευρωβουλευτού, η οποία πληρώνει το ενοίκιο και τις κατασκευές, ενώ τα μετρητά «ήταν η εισφορά του συντρόφου της».
Δεν εμπιστευόμουν πάντα τις “σχέσεις” (του Τζιόρτζι) με τον Παντσέρι και τον Κοζολίνο
Από την μεριά του ο Φραντσέσκο Τζιόρτζι προσπαθεί να απαλλάξει από τις ευθύνες την αγαπημένη του. «Η Εύα γνώριζε προφανώς τα χρηματικά ποσά και την προέλευση, αφού μένουμε μαζί, αλλά δεν αποτελεί μέρος του δικτύου. Μου είχε ζητήσει πολλές φορές να σταματήσω, γιατί την έβαζε σε κίνδυνο σε σχέση με τα καθήκοντά της» κατέθεσε.
Στην τσάντα υπήρχαν «50 ή 60 χιλιάδες ευρώ, δεν ξέρω ακριβώς γιατί δεν έχω σκοπό να ερευνήσω τις υποθέσεις του. Ο Φραντσέσκο δεν έχει πολλά χρήματα και δεν μπορεί να συνεισφέρει σε όλα τα έξοδα» προσθέτει η Καϊλή.
«Είναι μικρότερος από εμένα. Ξέρω ότι κατά καιρούς δανείζεται από τους γονείς του, ίσως και από τον Αντόνιο, αλλά εγώ δεν το ξέρω αυτό (…)» υπογραμμίζει σε άλλο σημείο.
Η πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στάθηκε και στο έργο του στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο και πώς αυτό επηρέασε τα συμφέροντα του Εμιράτου. «Κάθε αντιπρόεδρος έχει ένα χαρτοφυλάκιο. Το δικό μου ήταν στη Μέση Ανατολή, 15 χώρες» είπε χαρακτηριστικά.
«Δεν λείπουν οι τύψεις. Δεν εμπιστευόμουν πάντα τις “σχέσεις” (του Τζιόρτζι) με τον Παντσέρι και τον Κοζολίνο. Ο Φραντσέσκο είχε ηθική υποχρέωση απέναντι στον Antonio και τον Andrea, αλλά ήταν υπερβολική. Δεν μπορούσε να πει όχι. Ίσως έπρεπε να είχα πει κάτι γιατί είμαι μεγαλύτερη από τον Φραντσέσκο. Είναι πολύ φιλόξενος, πολύ ευγενικός με τους φίλους του γενικά».
Η Καϊλή διαβεβαίωσε ότι «δεν είχε σκεφτεί ποτέ την προέλευση αυτών των χρημάτων». Εκτός από τη στιγμή που η ιστορία… έσκασε και έπρεπε να αξιολογήσει εκ των υστέρων την παρουσία αυτών των μετρητών. Μόνο τότε κατάλαβε ότι όχι, δεν ήταν «φυσιολογικό».