Νέα έρευνα που ήρθε στη δημοσιότητα από τον Guardian παρουσιάζει τις χώρες που, σε περίπτωση πυρηνικού ολοκαυτώματος, έχουν περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσουν.
Η έρευνα, η οποία δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Risk Analysis, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία είναι τα δύο κράτη τα οποία, αφενός μεν, θα επηρεαστούν λιγότερο από τη ραδιενέργεια, αφετέρου θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της αποτελεσματικά.
Παραγωγή τροφίμων, ενεργειακή αυτάρκεια και επίδραση της καταστροφής στο κλίμα
Συγκρίνοντας, βάσει 13 παραγόντων, 38 νησιωτικές χώρες, οι ερευνητές καταλήγουν ότι, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία– αμφότερες με εύρωστη γεωργική παραγωγή και μακριά από πιθανές τοποθεσίες του βόρειου ημισφαιρίου με αυξημένη ραδιενέργεια σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου, βρίσκονται στην κορυφή της λίστας. Οι παράγοντες που θα μπορούσαν να προβλέψουν την επιβίωση των χωρών μετά την πυρηνική καταστροφή είναι η παραγωγή τροφίμων, η ενεργειακή αυτάρκεια και η επίδραση της καταστροφής στο κλίμα.
Όπως καταλήγει η μελέτη, η Αυστραλία έχει «γιγαντιαίο απόθεμα τροφίμων, καθώς έχει τη δυνατότητα να θρέψει πολλές δεκάδες εκατομμύρια επιπλέον ανθρώπους». Σημαντικό ρόλο παίζουν, ακόμα, οι σχετικά καλές υποδομές της, το τεράστιο ενεργειακό πλεόνασμα, η υψηλή υγειονομική ασφάλεια και ο αμυντικός προϋπολογισμός της χώρας. Στα αρνητικά της Αυστραλίας, ωστόσο, περιλαμβάνονται οι σχετικά στενοί στρατιωτικοί δεσμοί της με τη Βρετανία και τις ΗΠΑ, καθώς αυτοί την καθιστούν περισσότερο πιθανό στόχο σε έναν ενδεχόμενο πυρηνικό πόλεμο.
Η Νέα Ζηλανδία πλεονεκτεί, σύμφωνα με τους ειδικούς, λόγω του μακροχρόνιου καθεστώτος της, χωρίς πυρηνικά. Στα ατού της μετρά και η γεωγραφική της θέση στον Ειρηνικό Ωκεανό, η οποία μπορεί και να την προστατέψει ακόμα και απέναντι σε ενδεχόμενη απότομη πτώση της παγκόσμιας θερμοκρασίας, που θα οφείλεται σε μακροχρόνια περίοδο σκοταδιού σε όλο τον πλανήτη.
Όπως σημείωσε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Οτάγκο και ένας εκ των συντακτών της μελέτης, Νικ Γουίλσον, «έχουμε αυτή τη σούπερ αποτελεσματική εξαγωγική οικονομία τροφίμων που θα μπορούσε να θρέψει τους Νεοζηλανδούς (…) ακόμη και στο χειρότερο σενάριο μιας μείωσης της σοδειάς κατά 61% στη διάρκεια ενός παρατεταμένου πυρηνικού χειμώνα».
Επαρκή τρόφιμα σε μία τέτοια κρίση, θα μπορούσαν να παράγουν και άλλες νησιωτικές χώρες, σύμφωνα με τον Γουίλσον και τον δρα Ματ Μπόιντ, που συνυπογράφει τη μελέτη. Ωστόσο, η πιθανή κατάρρευση της βιομηχανίας και της κοινωνικής συνοχής θέτει εν αμφιβόλω την αντοχή των εν λόγω κρατών. Σε Κίνα, Ρωσία και ΗΠΑ, η παραγωγή τροφίμων θα μπορούσε να μειωθεί έως και κατά 97%, σε μοντέλα πυρηνικού χειμώνα. Σε αυτή την περίπτωση, οι εν λόγω χώρες, θα αναγκάζονται, για την παραγωγή τροφίμων, να στηριχθούν σε νέες τεχνολογίες.
