Κάθε «συνταγή» επιτυχημένης σχέσης θα συμπεριλάμβανε στα απαραίτητα συστατικά τη σεξουαλική ικανοποίηση. Από τι εξαρτάται όμως, τι μπορεί να την εγγυηθεί και ποιοι μπορούν να τη βιώσουν ευκολότερα;
Στα παραπάνω ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει ο ψυχολόγος Arash Emamzadeh, απόφοιτος τους Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας στον Καναδά, επικαλούμενος πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Social and Personal Relationships σχετικά με τους παράγοντες (ατομικούς και σε επίπεδο σχέσης) που μπορούν να προβλέψουν τη σεξουαλική ευχαρίστηση.
Στο ερευνητικό πρόγραμμα συμμετείχαν 1.900 σχεδόν συμμετέχοντες 32 ετών κατά μέσο όρο και διάμεση διάρκεια σχέσης τα επτά χρόνια. Πέρα από άτομα σε σχέση (με συμβίωση ή χωρίς) είτε γαμό, συμπεριλήφθηκαν στο δείγμα και singles (12%), κάθε σεξουαλικού προσανατολισμού συνολικά. Χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα μεθοδολογικά εργαλεία -ερωτηματολόγια και κλίμακες αξιολόγησης- σχετικά με το δημογραφικό προφίλ, την ικανοποίηση από τη σχέση και το σεξ, την ενσυναίσθηση, την αντίληψη περί αγάπης και σεξ, την ερωτική επιθυμία και πώς αντιμετωπίζουν το θέμα της σεξουαλικότητας μεταξύ άλλων, οι ερευνητές κατέληξαν πως η σεξουαλική ικανοποίηση μπορεί να προβλεφθεί για ένα 48-62% του πληθυσμού και επιπλέον ότι:
- η ικανοποίηση από τη σχέση αναδείχθηκε στον ισχυρότερο προγνωστικό δείκτη της σεξουαλικής ικανοποίησης
- έναν ακόμα δείκτη, πιο αδύναμο ωστόσο, αποτέλεσε η επιθυμία για σεξ με κάποιο/α σύντροφο (δυαδική επιθυμία) είτε για αυτοϊκανοποίηση (μοναχική επιθυμία)
- μεγαλύτερη ευχαρίστηση εξασφάλιζαν όσοι τοποθετούσαν το σεξ στο επίκεντρο της σχέσης τους και συνευρίσκονταν τακτικά
- αντίστοιχα ήταν περισσότερο ικανοποιημένοι όσοι έδειχναν πιο ρομαντικές διαθέσεις προς τον/τη σύντροφο και επιδίδονταν σε μεγαλύτερο εύρος σεξουαλικών δραστηριοτήτων (αμοιβαίος αυνανισμός, στοματικό σεξ κ.α.).
Μια ακόμα διαπίστωση της επιστημονικής ομάδας ήταν η επίδραση του φύλου στους παράγοντες που θα υποδείξουν τη σεξουαλική ευχαρίστηση. Επί παραδείγματι, οι γυναίκες με έντονη αποφυγή προσκόλλησης, τον φόβο δηλαδή συναισθηματικής εμπλοκής και εγγύτητας, ανέφεραν χαμηλότερα επίπεδα ερωτικής ευχαρίστησης, ενώ συνολικά για τις γυναίκες η ικανοποίηση του συντρόφου αποτέλεσε δείκτη ίδιας ή και μεγαλύτερης βαρύτητας για τη δική τους ικανοποίηση. Το αντίστοιχο δεν παρατηρήθηκε και στους άνδρες, οι οποίοι ανέφεραν μικρότερο ενδιαφέρον για την ευχαρίστηση των συντρόφων τους, φαινόμενο που ο Δρ Emamzadeh αποδίδει στις προσδοκίες της κοινωνίας από τις γυναίκες να θέτουν την ικανοποίηση του συντρόφου ή συζύγου ως προτεραιότητα έναντι της δικής τους.
