«Πού πήγαν τα λεφτά; Γιατί δεν φτιάχτηκαν τα έργα; Στις τσέπες των εργολάβων πήγαν και κάποιων που συνεργάζονταν μαζί τους». Αυτό δηλώνει εμφατικά σε συνέντευξή του στην «Κ» ο Μάνος Παναγιώτου, συνταξιούχος αρχιμηχανικός του ΟΣΕ, ο οποίος διετέλεσε επικεφαλής της Διεύθυνσης Ηλεκτροκίνησης Σηματοδότησης, Τηλεπικοινωνιών και Ηλεκτρικών Εγκαταστάσεων (ΔΗΣΤΗΕ) του Οργανισμού. Της Διεύθυνσης δηλαδή που μετεξελίχθηκε στην ΕΡΓΟΣΕ.
Στη συνέντευξή του αποκαλύπτει ότι αυτός τροφοδοτούσε με στοιχεία και πληροφορίες τον πρώην βουλευτή Αχαΐας Νίκο Νικολόπουλο, ο οποίος στο διάστημα από το 2012 μέχρι σήμερα έχει καταθέσει πλήθος ερωτήσεων στη Βουλή καταγγέλλοντας οικονομικά σκάνδαλα στις συμβάσεις της ΕΡΓΟΣΕ. Ανάμεσα σ’ αυτές και η στοιχειωμένη σύμβαση 717 για την ανάταξη του συστήματος σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης που υπεγράφη το 2014 και μέχρι σήμερα παραμένει ανεκτέλεστη. Με τις εκτιμήσεις των ειδικών να κατατείνουν στο συμπέρασμα ότι εάν τα συγκεκριμένα συστήματα λειτουργούσαν η τραγωδία στα Τέμπη ενδεχομένως να είχε αποφευχθεί.
«Το κρίσιμο στοιχείο που οδήγησε τελικά στο δυστύχημα είναι ότι τα συστήματα ασφαλείας, σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης δεν λειτουργούσαν ενώ έχουν ξοδευτεί τεράστια ποσά γι’ αυτά τα έργα. Κι ενώ ορισμένα απ’ αυτά τα συστήματα ήταν παλαιότερα σε λειτουργία αλλά λόγω της ελλιπούς συντήρησης οδηγήθηκαν τελικά στην κατάρρευση», λέει ο κ. Παναγιώτου. Του ζητήσαμε να διευκρινίσει γιατί το σύστημα αφέθηκε στην τύχη του και ποιος τελικά εξυπηρετήθηκε από την κατάρρευση των συστημάτων ασφαλείας. «Μετά την κατάργηση της Διεύθυνσης που είχε την ευθύνη της λειτουργίας αυτών των συστημάτων (σ.σ. της ΔΗΣΤΗΕ) η συντήρηση γινόταν ανεπαρκώς».
Η σύμβαση 717
Σύμφωνα με τον κ. Παναγιώτου, η ευθύνη για τη μη υλοποίηση της σύμβασης 717 της ΕΡΓΟΣΕ βαραίνει την εταιρεία ΤΟΜΗ που μετέχει στην κοινοπραξία μαζί με τη γαλλική Alstom. «Η ΤΟΜΗ», υποστηρίζει ο κ. Παναγιώτου, «εκτελούσε μελέτες τις οποίες αρνούνταν να συνυπογράψει η εξειδικευμένη εταιρεία Alstom. Και καλά έκανε διότι δεν ήταν μελέτες, ήταν από ανθρώπους που η ΤΟΜΗ απέσπασε από την ΕΡΓΟΣΕ, περίπου άσχετους και έκαναν τους μελετητές». Υποστηρίζει ακόμα ότι τα στελέχη της ελληνικής εταιρείας άρχισαν με διάφορα προσχήματα να αφαιρούν στοιχεία της υφιστάμενης σηματοδότησης και να χρησιμοποιούν υλικά και εξοπλισμό που δεν ήταν πιστοποιημένος για γραμμές μεγάλων ταχυτήτων. «Προσπαθούσε να τον επιβάλλει, να πει αυτά που υπάρχουν είναι άχρηστα, τα πετάω και βάζω αυτά και όλα μαζί κοστίζουν επιπλέον 13,2 εκατ. ευρώ».
Ο πρώην επικεφαλής της ΔΗΣΤΗΕ λέει στη συνέντευξή του ότι κατόπιν πιέσεων κάμφθηκαν οι αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΟΣΕ και ορισμένων στελεχών της ΕΡΓΟΣΕ, όπως επίσης κάμφθηκαν και οι αντιρρήσεις της διαχειριστικής αρχής, ενώ και η πρώτη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου ήταν απορριπτική για την ανάγκη υπογραφής συμπληρωματικής σύμβασης ως προϋπόθεση για την ολοκλήρωση του έργου.
«Στην ένσταση που κατέθεσαν στο αρμόδιο τμήμα επικαλέστηκαν έναν κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο οποίος όμως δεν ίσχυε για έργα που ήταν σε εξέλιξη. Δεν το πήρε είδηση το Ελεγκτικό Συνέδριο ή δεν ήθελε να το πάρει και έκανε τελικά δεκτή την προσφυγή ανοίγοντας τον δρόμο για την υπογραφή της συμπληρωματικής σύμβασης προϋπολογισμού άνω των 13 εκατ. ευρώ», αναφέρει ο κ. Παναγιώτου.
Η σήραγγα της Οθρυος
Ο ίδιος υποστηρίζει ότι η σύμβαση 717 δεν είναι η μόνη που ζημίωσε το Δημόσιο. Και παραθέτει δεδομένα που αφορούν την παλαιότερη σύμβαση 470 για την κατασκευή της σήραγγας της Οθρυος για την οποία έχει συντάξει και υποβάλει στο παρελθόν πόρισμα ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής. «Διαπιστώνει το πόρισμα ότι ο κατασκευαστής πήρε 37 εκατομμύρια που δεν έπρεπε να πάρει για εργασίες “αέρα κοπανιστό” και ότι αυτά πρέπει να τα γυρίσει πίσω», σημειώνει ο κ. Παναγιώτου, υποστηρίζοντας ότι τελικά, με πρόσχημα την επιτάχυνση της υλοποίησης των συγχρηματοδοτούμενων από την Ε.Ε. έργων, τροποποιήθηκε η νομοθεσία και η υπόθεση οδηγήθηκε όχι σε ποινική δίκη αλλά σε επιδιαιτησία. «Πού πήγαν τα λεφτά; Γιατί δεν φτιάχτηκαν τα έργα;» διερωτάται.
