Το Έλος της Αγυιάς, δίπλα από τον αστικό ιστό της Πάτρας, είναι ένας σπάνιος οικολογικός θησαυρός που μέσα του μπορεί να βρει κανείς δεκάδες φυτικούς, αλλά και ζωικούς οργανισμούς.
Πέρα από ένα μέρος που προσελκύει κόσμο για βόλτα και αναψυχή με την ανάπλαση που έφερε και την προσβασιμότητα του, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι πάνω από όλα ένας υδροβιότοπος που εκεί βρίσκουν καταφύγιο ζωικοί οργανισμοί που τείνουν να εκλείψουν.
Ανάμεσα στο πλήθος μεταναστευτικών υδρόβιων και παρυδάτιων στον υγρότοπο του Έλους, υπάρχει και η νερόκοτα ή λατινικά η Gallinula chroropus. Η νερόκοτα είναι ένα μικρομεσαίου μεγέθους πτηνό, όμως από τα μεγαλόσωμα είδη της οικογένειας των πουλάδων και νεροκοτών, με μήκος σώματος μέχρι και 35 εκατοστά, άνοιγμα φτερών μέχρι και 55 εκατοστά και βάρος μέχρι και 420 γραμμάρια.
Είναι σκουρόχρωμο πουλί με κοντή ουρά, μεγάλα -σχετικά με το μέγεθός του- και μακριά πρασινόχρωμα πόδια και μακριά δάκτυλα. Το φτέρωμα είναι γκριζόμαυρο με το ραχιαίο τμήμα να έχει καφετιά απόχρωση, ενώ πλευρικά του σώματος υπάρχει λευκή γραμμή. Το μέτωπό και το ράμφος του είναι κόκκινο με κίτρινη άκρη, μοιάζοντας με λειρί. Διαβιεί σε λίμνες, ποταμούς, έλη, αρδευτικά κανάλια, λιμνοθάλασσες όπου και αναπαράγεται.
Είναι σχετικά δειλό ζώο και κρύβεται στην παρόχθια βλάστηση αλλά όταν νοιώσει ασφάλεια κολυμπάει ακάλυπτο στο νερό ή τριγυρνά στο γρασίδι κοντά στις όχθες. Έχει καλή πτητική ικανότητα και τρέφεται με φυτική ύλη (καρπούς, ρίζες, χορτάρι) αλλά και ζωική (έντομα και προνύμφες, ακόμα και αυγά).
Το βίντεο του περιβαλλοντολόγου Διονύση Μαμάση είναι χαρακτηριστικό.
