Εγκαινιάζεται ο Πύργος του Άιφελ στο Παρίσι, σε μία τελετή με κεντρικό πρόσωπο τον σχεδιαστή του, Gustave Eiffel. Το «παρών» δίνουν ο τότε πρωθυπουργός της Γαλλίας Pierre Tirard, άλλοι επίσημοι και 200 εργάτες της οικοδομής.
Το 1889, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από τη Γαλλική Επανάσταση, η κυβέρνηση σχεδιάζει μία παγκόσμια έκθεση και ανακοινώνει έναν διαγωνισμό για τον σχεδιασμό ενός μνημείου που θα χτιστεί στο Champ-de-Mars, στο κέντρο του Παρισιού. Ανάμεσα στα 100 σχέδια που κατατίθενται, η επιτροπή επιλέγει εκείνο του Eiffel για έναν μεταλλικό πύργο που θα μπορούσε να φτάσει 300 μέτρα πάνω από το έδαφος και να γίνει το μεγαλύτερο ανθρώπινο κατασκεύασμα στον κόσμο.
Ο Eiffel, γνωστός κατασκευαστής γεφυρών, ήταν ειδικός στις μεταλλικές κατασκευές, ενώ είχε ήδη σχεδιάσει τον σκελετό για το Άγαλμα της Ελευθερίας που είχε πρόσφατα δημιουργηθεί στο λιμάνι της Νέας Υόρκης.
Ο πύργος δεν άρεσε σε όλους: Οι επικριτές του πίστευαν ότι θα ήταν δομικά ασταθής ή θα χαλούσε την εικόνα του Παρισιού. Όμως ο Eiffel ολοκλήρωσε την κατασκευή του μόλις σε δύο χρόνια και εντός του μπάτζετ. Μόνο ένας εργάτης έχασε τη ζωή του κατά τις εργασίες, κάτι που ήταν αξιοσημείωτο για ένα έργο αυτού του μεγέθους την εποχή εκείνη.
Το οικοδόμημα ήταν ένα τεχνολογικό θαύμα και μέσα σε λίγες δεκαετίες θεωρούνταν ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα.
Όσα δεν γνωρίζατε για τον Πύργο του Άιφελ
1. Ο πύργος του Άιφελ δεν ήταν δημιούργημα του Gustav Eiffel. Οι δύο βασικοί μηχανικοί του, Maurice Koechlin και Emile Nouguier σχεδίασαν το κτίριο. Αρχικά, εκείνος δεν ενδιαφερόταν και πολύ για το project, αλλά έστειλε τους δύο μηχανικούς στον επικεφαλής του αρχιτεκτονικού τμήματος της εταιρείας, τον Stephen Sauvestre. Με τις αλλαγές του Sauvestre, ο Eiffel πείστηκε και αγόρασε τα δικαιώματα της πατέντας.
2. Για την κατασκευή του δούλεψαν 300 εργάτες, χρησιμοποιήθηκαν 18.038 κομμάτια σφυρήλατου σίδερου και 2,5 εκατομμύρια μπουλόνια.
3. Τον καιρό εκείνο, ο Πύργος θεωρούνταν ένα σύμβολο της μοντέρνας επιστήμης. Ήταν, όμως, η εποχή που και μία άλλη τεχνολογία βρισκόταν στα πρώτα της βήματα. Καθώς ο Πύργος συναρμολογούνταν, πολλοί φωτογράφοι αποτύπωναν τα διάφορα στάδια της κατασκευής του.
4. Όταν κατασκευάστηκε, ο Πύργος του Άιφελ ήταν το υψηλότερο κτίριο του κόσμου. Το 1930 έχασε τα ηνία από το Chrysler Building της Νέας Υόρκης.
5. Όταν οι πρώτοι επισκέπτες μπόρεσαν να εισέλθουν στο κτίριο, στις 6 Μαΐου, οι ανελκυστήρες του δεν λειτουργούσαν ακόμα. Οι 30.000 επισκέπτες έπρεπε να ανέβουν τα 1.710 σκαλοπάτια για την κορυφή, ενώ τα ασανσέρ μπήκαν σε λειτουργία από τις 26 Μαΐου.
6. Αρχικά, οι Παριζιάνοι μίσησαν τον Πύργο του Άιφελ. Πολλοί έγραφαν οργισμένα γράμματα στις εφημερίδες, λέγοντας ότι δεν ταίριαζε με τον χαρακτήρα της πόλης. Ο νοβελίστας Guy de Maupassant ήταν ένας από τους επικριτές του, όμως, συνήθιζε να τρώει το μεσημεριανό του στο εστιατόριο του Πύργου καθημερινά. Όταν τον ρώτησαν τον λόγο, απάντησε πως αυτό ήταν το μοναδικό σημείο στο Παρίσι από όπου δεν έβλεπε τον Πύργο.
7. Το ύψος του Πύργου του Άιφελ αλλάζει ανάλογα με την εποχή. Το μέταλλο του οικοδομήματος διαστέλλεται στον καλοκαιρινό ήλιο και τότε το ύψος του αυξάνεται κατά 17 εκατοστά.
8. Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, ο Πύργος θα έστεκε μόνο για 20 χρόνια. Όμως ο στρατός και η κυβέρνηση άρχισαν να τον χρησιμοποιούν για τις επικοινωνίες τους, για αυτό και όταν η άδεια έληξε, το 1909, ο δήμος αποφάσισε να τον κρατήσει.
9. Ο Πύργος δεν είναι βαμμένος ολόκληρος στο ίδιο χρώμα. Έχει πιο σκούρα απόχρωση στην κορυφή και πιο ανοικτή προς τα κάτω. Κάθε επτά χρόνια βάφεται με 50-60 τόνους χρώματος, για να προστατεύεται από τη σκουριά.
10. Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τον θάνατο του Gustave Eiffel. «Θα έπρεπε να ζηλεύω τον πύργο. Είναι πολύ πιο διάσημος από εμένα», είχε πει κάποτε. «Ο κόσμος μοιάζει να πιστεύει ότι είναι το μοναδικό μου έργο, παρότι έχω κάνει άλλα πράγματα, τελικά».
