Όπως αναφέρει συγκλονισμένος στο protothema.gr o σύζυγος της 35χρονης και φωτογράφος, Τάσος Μπαλάσκας, η αντίστροφη μέτρηση για την ζωή της αγαπημένης του Αλεξάνδρας ξεκίνησε λίγες ώρες μετά την προσγείωση τους στην Καππαδοκία:
«Τον τελευταίο καιρό η Αλεξάνδρα αισθανόταν κάποιους πονοκεφάλους και η αλήθεια είναι πως δεν είχαμε μπει στην διαδικασία για κάποιον ιατρικό έλεγχο γιατί ήταν καλά. Όπως έμαθα όμως τώρα από το νοσοκομείο εδώ, προέκυψε ανεύρυσμα το οποίο επιβαρύνθηκε από το ταξίδι μας, γιατί αλλάξαμε δυο πτήσεις. Το ανεύρυσμα προφανώς «έσκασε» το βράδυ που φτάσαμε. Ήρθαμε Καππαδοκία μεσημέρι, όλο το απόγευμα κοιμόταν και κάποια στιγμή που σηκώθηκε έπεσε και χτύπησε. Την παρέλαβε ασθενοφόρο κι αμέσως την πήγαμε νοσοκομείο αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέραμε».
Δεν έβρισκε κανέναν να συνεννοηθεί στα ελληνικά ή τα αγγλικά
Από την στιγμή που η νεαρή γυναίκα βρέθηκε διασωληνωμένη στο νοσοκομείο και μέχρι να ολοκληρωθεί ο κύκλος των εξετάσεων, προκειμένου να διαπιστωθεί τι ακριβώς έχει συμβεί, ξεκίνησε ο «εφιάλτης» και για τον Τάσο Μπαλάσκα, ο οποίος μάταια προσπαθούσε να συνεννοηθεί. Όσο κι αν αναζητούσε κάποιον να μιλάει αγγλικά ή ελληνικά δεν έβρισκε, καθώς ακόμα κι ο γιατρός που την είχε αναλάβει μιλούσε μόνο τουρκικά:
«Δυστυχώς καμία συνεννόηση και με κανέναν. Έπαθα πανικό. Από την μια έχανα την γυναίκα μου κι από την άλλη δεν ήξερα από τι. Μόνος μου αναζητούσα λύση. Επικοινώνησα με την Πρεσβεία, μου έλεγαν τι να κάνω αλλά κανένας δεν καταλάβαινε. Λυπάμαι αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις έπρεπε να προβλέπονται κάποια πράγματα, έστω να μου στείλουν ένα μεταφραστή κάπως να συνεννοηθούμε. Δυστυχώς χάθηκε πολύτιμος χρόνος» αναφέρει και προσθέτει :
«Από τα πολλά σεβάστηκαν την αγωνία μου, κατανόησαν τον εφιάλτη που ζω μόνος μου στην Καππαδοκία κι έστειλαν έναν κρατικό μεταφραστή, ο οποίος ανέλαβε να προχωρήσει την υπόθεση. Αν ξέραμε την γλώσσα ίσως να γνωρίζαμε τι να κάνουμε κι όχι να ζήσουμε όλη αυτή την φρίκη».
Υπέγραψε επίσημα έγγραφα που δεν ήξερε τι γράφουν
Εκτός από τον τραγικό θάνατο της συζύγου του με την οποία πριν από ενάμιση χρόνο απέκτησαν από τον γάμο τους και το πρώτο τους παιδί ο φωτογράφος είχε να διαχειριστεί και μια σειρά από σημαντικά άλλα προβλήματα:
«Δυστυχώς κλήθηκα να υπογράψω επίσημα έγγραφα νοσοκομείου και αστυνομίας στα Τουρκικά, που δεν γνώριζα τι γράφουν. Βασίστηκα σε κάποιους, οι οποίοι κουτσά – στραβά έκαναν μια μετάφραση. Να μην τύχει ποτέ σε κανέναν αυτό που ζω. Για καλή μου τύχη, στο πλευρό μου με το που ενημέρωσα για την κατάσταση της Αλεξάνδρας μου, βρέθηκε η αδελφή της και κάποιοι φίλοι μας, οι οποίοι ταξίδεψαν προκειμένου να μου συμπαρασταθούν κι όλοι μαζί έχουμε βιώσει την αγωνία. Τελικά ολοκληρώσαμε την όλη διαδικασία μόνοι μας κι αν όλα πάνε καλά την Τετάρτη θα καταφέρουμε να κάνουμε τον επαναπατρισμό της σορό της».
«Παίζαμε το χαλασμένο τηλέφωνο» λέει ο αδερφός της Αλεξάνδρας
Για την κατάσταση που εξακολουθεί να βιώνει ο Τάσος Μπαλάσκας στην Καππαδοκία και την βοήθεια που άργησε να έρθει από το Ελληνικό Προξενείο, αναφέρθηκε και ο Αντώνης Λούτσης αδελφός της Αλεξάνδρας που προσπαθούσε να βοηθήσει με όποιο τρόπο τον γαμπρό του:
«Έτσι επικοινώνησα με το Προξενείο ώστε να βοηθήσω κι εγώ τον Τάσο όσο μπορούσα από εδώ από την Ελλάδα. Όπως κατάλαβα στο Ελληνικό Προξενείο τουλάχιστον για χθες εργαζόταν ένας υπάλληλος, ο οποίος δεν μιλάει Ελληνικά. Έτσι εκείνος μιλούσε στα Τουρκικά με τον γιατρό που είδε την αδελφή. Ό,τι του έλεγε το μετέφερε σε μια κυρία επίσης υπάλληλο του Προξενείου, η οποία στην συνέχεια το έλεγε σε έμενα στα Ελληνικά».
«Αν είχαν στείλει μεταφραστή, δεν θα ζούσαμε το μπάχαλο»
Καλά – καλά οι συγγενείς δεν γνώριζαν την αιτία από την οποία έχαναν την 35χρονη και οι Τούρκοι γιατροί τους πλησίαζαν και τους ρωτούσαν στα τουρκικά τι θα γίνει με τα ζωτικά της όργανα:
«Μπήκε η αδελφή μου στο νοσοκομείο στην όποια κατάσταση κι εκείνοι με ρωτούσαν τι θα κάνουμε με τα όργανά της. Εδώ καλά καλά δεν γνωρίζαμε από τι πέθαινε, τα όργανα της θα σκεφτόμασταν. Ούτε εμείς οι συγγενείς της, αλλά ούτε και η ίδια γνωρίζαμε για κάποιο ανεύρυσμα στον εγκέφαλο. Δεν μπορούσαμε να βρούμε άκρη. Δυστυχώς ο γιατρός δεν μιλούσε αγγλικά κι εμείς δεν ξέραμε τουρκικά με αποτέλεσμα να έχουμε πολλές απορίες για τον θάνατο της ακόμα. Τελικά πήραμε έναν φίλο στην Αμερική, ο οποίος συνεννοήθηκε, βρήκε το τηλέφωνο της Πρόξενου, η οποία μας σύστησε έναν ορκωτό μεταφραστή. Τελικά με την βοήθεια του – εκείνος μίλησε απευθείας με τον γιατρό – βρήκαμε κάποια άκρη».
Το μοναδικό παράπονο που εκφράζει ο Αντώνης Λούτσης είναι ένα και εύχεται άμεσα να εισακουστεί:
«Ήθελα να μάθω τι συνέβη, την αλήθεια, πως χάσαμε την αδελφή μου από την μια στιγμή στην άλλη τόσο άδικα. Λυπάμαι αλλά γι αυτές τις περιπτώσεις θα έπρεπε να προβλέπονται κάποια πράγματα. Ένας μεταφραστής τουλάχιστον ώστε να κινούνται πιο γρήγορα οι διαδικασίες επαναπατρισμού. Ευρωπαίοι πολίτες είμαστε, θα έπρεπε να προβλέπονται κάποια πράγματα από το Προξενείο. Αν είχαν στείλει έναν μεταφραστή γρήγορα δεν θα ζούσαμε το μπάχαλο και την αγωνία».
