Πρωτομαγιά 2023
Οι εργαζόμενοι, η εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Πορτογαλία, τις ΗΠΑ και αλλού ξαναβγαίνει πάλι στο προσκήνιο με αγώνες διάρκειας και προοπτικής, με τα συνδικάτα τους που αρχίζουν να παίζουν ξανά το ρόλο τους σαν συλλογικές μαζικές οργανώσεις της τάξης τους.
Υψώνουν τις σημαίες της εργατικής πρωτομαγιάς και βροντοφωνάζουν ξανά τα συνθήματα των ιδανικών της κοινωνικής απελευθέρωσης του ανθρώπου.
Στην εποχή του βάρβαρου νεοφιλελευθερισμού που πάνω από το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει ουσιαστικά στο κοινωνικό περιθώριο, που η απειλή ενός γενικευμένου πολέμου είναι προ των πυλών , που η κλιματική αλλαγή απειλεί κάθε βιολογική οντότητα , που ο εκφασισμός αμφισβητεί τη βάση των ανθρωποκεντρικών αξιών, είναι επιτακτική ανάγκη να σταθούμε στη σωστή πλευρά της ιστορίας και να απαντήσουμε καθαρά και ξάστερα σοσιαλισμός, όχι βαρβαρότητα.
Από τα πολεμικά μέτωπα της Ουκρανίας μέχρι την Παλαιστίνη και το Σουδάν που ο φυσικός πλούτος και η γεωγραφική θέση της χώρας έχουν μετατραπεί σε κατάρα για το λαό του, όπου αναπτύσσεται ο νεοαποικιοκρατικός ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός με συμμετοχή όλων των βασικών ιμπεριαλιστικών κέντρων (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία )οι λαοί πληρώνουν ξανά με αίμα, πείνα και προσφυγιά.
Την Πρωτομαγιά του 2023 δεν έχουμε να κάνουμε με αμφισβήτηση, καταστρατήγηση και κατάργηση μόνο επιμέρους δικαιωμάτων και κατακτήσεων της εργατικής τάξης όσο σημαντικών και να είναι, αλλά με αναίρεση όλων των κοινωνικών σχέσεων που διαμόρφωσε ιστορικά η ταξική πάλη δύο και πάνω αιώνων, από την διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου της αστικής Γαλλικής επανάστασης μέχρι σήμερα!
Στη χώρα μας η κατάσταση έχει ξεφύγει επικίνδυνα. Η νεοφιλελεύθερη συμμορία της δεξιάς κυβέρνησης του Μητσοτάκη καταπατώντας κάθε έννοια δημοκρατίας, εθνικής ανεξαρτησίας ακόμη και τη στοιχειώδη δική τους αστική νομιμότητα έχει κάνει την βαρβαρότητα καθημερινότητα σε όλα τα επίπεδα, στην εργασία, στην παιδεία, στην υγεία, στην ίδια τη ζωή και την ανθρώπινη υπόσταση.
Το μισό, περίπου, εργατικό δυναμικό της χώρας έχει μείνει εντελώς ανυπεράσπιστο απέναντι στην εργασιακή τρομοκρατία, την επισφάλεια, την ανασφάλιστη και απλήρωτη εργασία. Και αυτοί συνεχίζουν ακάθεκτοι να αναζητούν ακόμη φτηνότερα εργατικά χέρια για το κλάδο του επισιτισμού- τουρισμού ανάμεσα στους μετανάστες που καταριούνται ως «λαθραίους» και πνίγουν στο Αιγαίο για να εργαστούν σε συνθήκες δουλοπαροικίας.
Ιδιωτικοποιήσεις παντού, στην ενέργεια, στις μεταφορές, στις επικοινωνίες, στην υγεία, στην παιδεία, ακόμη και στο νερό. Όλα αυτά μαζί με τη μακρόχρονη παραγωγική αποδιάρθρωση της χώρας και την γιγάντωση του ευρωπαρασιτισμού, της μαύρης οικονομίας και του μαύρου χρήματος των κάθε λογής Πάτσηδων, είναι τα έργα και οι ημέρες του νεοφιλελεύθερου ολοκληρωτισμού.
Αυτό που φάνηκε πιο καθαρά μετά το έγκλημα στα Τέμπη (το πόρισμα ακόμα και της δικιάς τους επιτροπής είναι αποκαλυπτικό) , μετά τα εργοδοτικά εγκλήματα σε πολλούς εργασιακούς χώρους είναι ότι το κεφάλαιο, η κυβέρνηση και το κράτος την ώρα που μετράνε μόνο τα κέρδη και τις ζημιές τους, εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές.
Οι ηθικοί αυτουργοί και οι ένοχοι έχουν αυτοαποκαλυφθεί και είναι γνωστοί. Απομένει σε εμάς να μην γυρίσουμε σελίδα λήθης αφήνοντας το πολιτικό σύστημα με απέραντο αμοραλισμό, κυνισμό και περιφρόνηση στην ανθρώπινη ζωή να τα δίνει όλα για να βγει λάδι το εγκληματικό του παρελθόν, το εγκληματικό παρόν και να χτίσει την αιμοδιψή και παμφάγα μελλοντική του εξουσία.
Όλα αυτά όμως ούτε μονόδρομος είναι, ούτε νομοτέλεια.
Θέλουμε και μπορούμε να έχουμε δημόσια ΔΕΗ, δημόσιους σιδηρόδρομους, δημόσιο, δωρεάν σύστημα υγείας, δημόσια, δωρεάν παιδεία, κοινωνικό κράτος πρόνοιας όχι μόνο για τους αδύναμους αλλά για όλο τον κόσμο της εργασίας, δικαιοσύνη και δημοκρατία για τους πολλούς και όχι για την ολιγαρχία.
Η πάλη των εργαζομένων μέσα από την ανασυγκρότηση των συνδικάτων τους, είναι αυτή που μπορεί να βάλει τη σφραγίδα της στις εξελίξεις, να αλλάξει τους συσχετισμούς προς όφελός τους, να ανοίξει τον δρόμο για τις αναγκαίες αλλαγές του σήμερα που ακουμπάνε στις ανατροπές του αύριο χωρίς βερμπαλισμούς και αφορισμούς. Αυτό οφείλει να το αντιληφθεί κάθε έκφραση της αριστεράς.
Ο κόσμος της εργασίας παρά τις απόλυτα αντίξοες συνθήκες είναι ανάγκη να συγκροτήσει ένα ενιαίο κοινωνικό μέτωπο αγώνων με βασικές αξίες την εργασία, την δημοκρατία, την κοινωνική και διεθνιστική αλληλεγγύη, που θα αποκαλύπτει και την ανάγκη για ριζικούς κοινωνικούς μετασχηματισμούς.
Να τελειώνουμε με την κεντροδεξιά και την ακροδεξιά ,να αποκρούσουμε το βάρβαρο νεοφιλελευθερισμό που δεν εξανθρωπίζεται και δεν «νοικοκυρεύεται» από καμιά σοσιαλδημοκρατική διαχείριση γιατί τον ασπάστηκε και τον απογείωσε.
Να προχωρήσουμε για να ξαναστηθεί η κοινωνία όρθια, κι όλα αυτά με τον κόσμο της εργασίας στο προσκήνιο.
Το Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο στις εκλογές 21Μάη πιστεύει ότι πρέπει να δώσουμε έγκυρη ψήφο:
- Άμεσης ανατροπής της κυβέρνησης.
- Αποφασιστικής άρνησης, αντίθεσης, καταδίκης και πολιτικής απομόνωσης του μετώπου κεντροδεξιάς-ακροδεξιάς- νεοναζιστικής δεξιάς.
- Αντίθεσης και απόκρουσης του όποιου συνασπισμού με την Ν.Δ.
- Ψήφο αριστερή, προοδευτική, δημοκρατική για την αποδέσμευση εξελίξεων που θα οδηγούν στη συγκρότηση ενιαίου κοινωνικού μετώπου αγώνων απόλυτα απαραίτητου για να υπερασπιστεί ο λαός τα δικαιώματα στη ζωή που έχουν μπει από καιρό σε πλήρη αμφισβήτηση.
Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο
