Αηδιασμένος δηλώνει ο Ανδρέας Ηλιάδης, από τις δηλώσεις Κούγια σε σχέση με την ιατρική ηθική και το ότι ο αναισθησιολόγος κ. Χασαπόπουλος έπρεπε να σταματήσει την ΚΑΡΠΑ στα 10 λεπτά, άρα έπρεπε να αφήσει το παιδί να πεθάνει!
Ο κ. Ηλιάδης εξήγησε καταρχάς με βάση τις Ευρωπαϊκές οδηγίες ανάληψης του 2021, ποιος είναι ο τρόπος για την συνέχιση ή την διακοπή της καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης από τους γιατρούς και τους διασώστες. Αναφορικά με τις δηλώσεις του κ. Κούγια για το ότι είναι ανήθικο πως ο κ. Χασαπόπουλος επιχειρούσε επί 55 λεπτά να επαναφέρει στη ζωή τη Τζωρτζίνα, ο Ανδρέας Ηλιάδης είπε πως «Αν λοιπόν προσπαθήσουμε να πάρουμε τις πληροφορίες από αυτές τις οδηγίες, θα δούμε ότι η απόφαση για συνέχιση ή διακοπή της καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης από τους γιατρούς και διασώστες, εξαρτάται τόσο από τα θεσμικά πλαίσια που έχουν οριστεί στο εκάστοτε σύστημα Υγείας, αλλά και από την υπάρξει η απουσία ειδικών εντολών που έχουν δοθεί από τον ασθενή ή τον πληρεξούσιο του προς τους γιατρούς. Καμία απόφαση για συνέχιση ή αναστολή της καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης δεν πρέπει να βασίζεται σε μεμονωμένα κλινικά σημεία ή δείκτες φτωχής πρόγνωσης. Ειδικότερα, η επίμονη ασυστολία πέραν των 20 λεπτών, δεν αποτελεί με τίποτα από μόνη της αίτιο ικανό να σταματήσει η ΚΑΡΠΑ εφόσον δεν έχουν αποκλειστεί όλα τα αναστρέψιμα αίτια της ασυστολίας της καρδιάς». Σε σχέση με το εάν κάποιος γονέας του έχει ζητήσει ποτέ να σταματήσει την προσπάθεια ο κ. Ηλιάδης είπε πως στα 20 χρόνια που ασκεί την εντατική και του έχει τύχει να βρεθεί σε τέτοιες καταστάσεις και όπως είπε, το να προσπαθείς να σώσεις ένα παιδί που έχει ήδη φύγει και έξω από τον θάλαμο βρίσκεται μία μητέρα και ένας πατέρας, είναι η τελευταία ευκαιρία για να δώσεις ξανά ζωή σε αυτό το παιδί.
«Ποτέ δεν σκέφτηκα τον χρόνο. Σκέφτηκα μόνο ό,τι ξέρω ό,τι μπορώ. Πρέπει να το κάνω για να δώσω ξανά ζωή σε αυτό το μικρό που έχω μπροστά μου. Και να σας πω, έχει τύχει να κάνω ανάληψη πολύ περισσότερο χρόνο και μην ξεχνάτε ότι αναφέρονται επιτυχείς αναλήψεις σε μεγαλύτερους χρόνους. Είναι μία στρεσογόνος κατάσταση και πιστέψτε με το μόνο που σκέφτεται ο γιατρός είναι να ξαναφέρει στη ζωή αυτό το μικρό παιδί είναι να το δώσει πίσω στη μητέρα ή στον πατέρα του», είπε αρχικά.
«Η αντίδραση του κάθε γονιού είναι ‘’γιατρέ μου, έσωσε το παιδί μου’’. Και στην ανακοίνωση ότι ναι το σώσαμε, βλέπεις μέσα στα μάτια τους την αγαλλίαση. Νομίζω πως αυτό είναι το πιο σημαντικό και υπάρχουν φορές και στην εντατική όπως λέτε έχει τύχει ‘’γιατρέ να μου σώσεις το παιδί και εγώ το θέλω γιατί είναι το παιδί μου’’. Είναι δύσκολες στιγμές το ξέρω ότι είναι και περίπλοκά αυτά τα θέματα αλλά πρέπει να πούμε την αλήθεια. Δεν μου έτυχε ποτέ και δεν νομίζω να έτυχε σε συνάδελφο να υπάρχει μητέρα που να πει ‘’γιατρέ σταμάτα’’. Αντίθετα, θα του πει’’ βάλε τα δυνατά σου, σώσε το παιδί μου. Όπως και να έχει θέλω το παιδί μου’’. Κάθε γονιός ξεχωριστά γνωρίζει τι σημαίνει γι’ αυτόν το παιδί του. Η απόλυτη αγάπη και αφοσίωση. Είναι της αγκαλιάς αγαπημένο βάρος. Και ας δύσκολα μιλά και ας δύσκολα περπάτα», συμπλήρωσε.