Του Θόδωρου Κανελλόπουλου
Την 12η Απριλίου του 2018 η Γ.Σ. του Διεθνούς Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών όρισε την 3η Ιουνίου, ως Παγκόσμια ημέρα ποδηλάτου. Μια ημέρα που πολλοί δήμοι στην Ελλάδα πραγματοποιούν δράσεις ευαισθητοποίησης των πολιτών, για την καθημερινή χρήση του ποδηλάτου στις μετακίνησης τους.
Δυστυχώς για την Πάτρα, η παρούσα και απερχόμενη δημοτική αρχή της Λαϊκής Υποκρισίας, δεν έχει προγραμματίσει καμία εκδήλωση για να προωθήσει την αστική ποδηλασία. Άλλωστε ο Δήμος της Πάτρας αποτελεί, από τις πόλης που εχθρεύεται την ποδηλασία και δεν λαμβάνει, τα απαιτούμενα μέτρα για ασφαλή μετακίνηση των ποδηλατών στους δρόμους.
Δυστυχώς, τα θανατηφόρα θύματα νέων ανθρώπων που ενεπλάκησαν σε ατυχήματα με ποδήλατο, αντί να τους ευαισθητοποίηση, τους αφήνει παντελώς αδιάφορους. Την ώρα που σε όλο τον πλανήτη οι Κυβερνήσεις και οι Δήμοι, φτιάχνουν χιλιάδες χιλιόμετρα ποδηλατοδρόμων και πεζοδρόμων, κατανοώντας την αξία του ποδηλάτου για τη δημόσια υγεία, αλλά και για την βιώσιμη αστική κινητικότητα, η Πάτρα απουσιάζει παντελώς.
Επικαλείται το δήθεν έργο του βαλτωμένου παραλιακού ποδηλατοδρόμου που κέρδισαν τα εργολαβικά συμφέροντα με το «φονικό» διαχωριστικό διάζωμα, το οποίο πιθανόν στο τέλος και να μην λειτουργήσει. Αντί λοιπόν να υιοθετήσει την πρόταση της Δημοτικής Παράταξης «ΝΕΑ ΠΑΤΡΑ», για τοποθέτηση Κορίνων σήμανσης στο οδόστρωμα για δημιουργία ποδηλατοδρόμους σε όλο το εύρος του Δήμου, επιλέγει να εχθρεύεται το ποδήλατο και τους ποδηλάτες.
Επιλέγει το κέρδος ως Δήμος Πατρέων από την ελεγχόμενη στάθμευση των ΙΧ, εξυπηρετώντας παράλληλα και τα συμφέροντα των πετρελαϊκών εταιρειών, αντί της οικολογικής μετακίνησης των πολιτών και στήριξη των οικογενειακών προϋπολογισμών. Επιλέγει να είναι ο απερχόμενος Δήμαρχος κ. Πελετίδης, «ηθικός αυτουργός» στις απώλειες της ζωής νέων ανθρώπων που ενεπλάκησαν σε θανατηφόρα ατυχήματα, αντί να δώσει άμεση λύση.
Στις 3ης Ιούνη δυστυχώς, δεν θα γιορτάσει η οικογένεια του Δημήτρη, του Νίκου, του Πάνου και άλλων νέων ανθρώπων, που έχασαν τη ζωή τους λόγω της αγάπη τους για το ποδήλατο. Και αντί σήμερα να διοργανώνουμε μια στρατηγική και σχεδιασμό ενθάρρυνσης της χρήσης ποδηλάτου, ως μέσο βιώσιμης κινητικότητας και ανάπτυξης κουλτούρας για την ποδηλασία, αδιαφορούμε.
Αντί να μεταφέρουμε το μήνυμα για βελτίωση της ποιότητας ζωής της πόλης μας, μένουμε θεατές στη μιζέρια.
Στις 3η Ιούνη, θα έπρεπε ο Δήμος Πατρέων αλλά και ο Ποδηλατικός Όμιλος Πάτρας, να διοργανώσει μια ποδηλατάδα στο κέντρο της Πάτρας, με την καθιέρωση «ημέρας ποδηλάτου» και απαγορεύοντας την είσοδο των Ι.Χ. με σκοπό, στην αύξηση της ελκυστικότητας του ποδηλάτου ως μέσο μετακίνησης.
Δυστυχώς, δυστυχώς δεν θέλουμε να διαταραξουμε την καθημερινή μας μιζέρια. Δεν θέλουμε να διαταραξουμε τις σχέσης μας με την τοπική εξουσία και να δημιουργήσουμε ποδηλατική κουλτούρα στους πολίτες.
Δεν διεκδικούμε τη διασύνδεση του Πανεπιστημίου σε Ρίο και Κουκούλι με ποδηλατόδρομους. Δεν προάγεται ένα φιλικό προς το περιβάλλον μεταφορικό μέσο και υγιεινό τρόπο ζωής. Γιατί στην Πάτρα, δεν γιορτάζουμε την Παγκόσμια ημέρα Ποδηλάτου και οι ποδηλάτες είναι μελλοθάνατοι.
*Ο Θόδωρος Κανελλόπουλος είναι Συνδικαλιστής ΔΑΚΕ ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, Μέλος του Δ.Σ. του ΚΟΔΗΠ, Εκπρόσωπος της Δημοτικής Παράταξης «ΝΕΑ ΠΑΤΡΑ».
