Οι παραλίες της Αχαΐας, θερινοί προορισμοί, εγνωσμένης αξίας, με τη δική τους ιδιαίτερη φυσιογνωμία, γοητευτικές και ξεχωριστές, θα ομορφύνουν τα καλοκαίρια μας και θα ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό. Είτε τις βρέχει το Ιόνιο πέλαγος, είτε ο Πατραϊκός ή ο Κορινθιακός κόλπος, έχουν δικαιωματικά το δικό τους μερίδιο στις ταξιδιωτικές μας επιλογές. Για του λόγου το αληθές δείτε τις προτάσεις μας.
Δρέπανο Αχαΐας
Η συγκεκριμένη παραλία συναντάται στο βορειότερο σημείο της Πελοποννήσου. Απέναντι από τις ακτές της Αιτωλοακαρνανίας, αντικριστά με τη Ναύπακτο και κοντά, μόλις δεκαέξι χιλιόμετρα βορειανατολικά από το κέντρο Πάτρας. Με τον Κορινθιακό κόλπο να την βρέχει, με τα βαθύσκιωτα δέντρα να φθάνουν μέχρι το κύμα και το μεγαλύτερο μέρος της (καθώς η έκτασή της δεν είναι και μικρή) να παραμένει ανοργάνωτο και ένα μικρό κομμάτι να είναι οργανωμένο, με ομπρέλες και beach bars. Βοτσαλωτή και σχετικά βαθιά, έχει ως χαρακτηριστικό της γνώρισμα τον φάρο της. Μία ιδιαίτερη κατασκευή, δημιούργημα του 1880, με το ύψος του πύργου να πλησιάζει τα 10 μέτρα. Aν κανείς την οριοθετήσει, με σημείο αναφοράς τον φάρο, η ανατολική της πλευρά είναι καταπράσινη και προσφέρεται για χαλαρές καταστάσεις. Στη δυτική της πλευρά, από τον φάρο και προς τον κάβο Δρέπανο, χάρη και στους δυνατούς ανέμους που την πολιορκούν, το σκηνικό «αγριεύει».
Γιατί ο κάβος του Δρεπάνου ή μονοπάτι της Παναγιάς, μία μικρή χερσόνησος που εισχωρεί μέσα στη θάλασσα και μοιάζει με δρεπάνι, έχει γίνει τόπος προσκυνήματος τους λάτρεις των θαλάσσιων extreme sports από Ελλάδα αλλά και από εξωτερικό. Η συγκεκριμένη βοτσαλωτή «μύτη» χωρίζεται με μία μπάρα άμμου σε δύο πλευρές, μία on shore και μία off shore, για να προπονείται κάποιος ανάλογα με την φορά του ανέμου. Στην περιοχή εξάλλου οι αέρηδες που πνέουν και αλλάζουν δύναμη και κατεύθυνση, ανάλογα με την εποχή, δημιουργούν ιδανικές συνθήκες -ζητούμενο για όσους ασχολούνται με το windsurf και το kite surf. Έτσι, η περιοχή, η οποία είναι εύκολα προσβάσιμη και προσφέρει αρκετά καταλύματα, γίνεται πολύχρωμη από την κοσμοσυρροή.
Ψαθόπυργος
Παραλία, μικρή σε έκταση, με καθαρά, κρύα και βαθιά σχετικά νερά, βρίσκεται στα ανατολικά της αχαϊκής πρωτεύουσας και βρέχεται από τον Κορινθιακό κόλπο. Βοτσαλωτή ως επί το πλείστον, ενώ ένα κομμάτι της καλύπτεται από άμμο και είναι οργανωμένο. Όμορφη παραλία, πλαισιωμένη κατά μήκος της από γραφικά ταβερνάκια αλλά και καφέ, διαθέτοντας σκαλάκια κατά τόπους, που καταλήγουν στη θάλασσα και δημιουργούν ένα ενδιαφέρον σκηνικό. Αξίζει να αναφερθεί ότι είναι τελείως απάνεμη με νότιο ή δυτικό άνεμο. Όταν όμως φυσάει βοριάς τα πράγματα αλλάζουν. Χάρη στην ιδιαιτερότητα του ανάγλυφού της αλλά και στην άμεση «επικοινωνία» της με τον οικιστικό ιστό, προσδίδει στον Ψαθόπυργο ένα νησιώτικο χαρακτήρα.
Δεκαοχτώ χιλιόμετρα περίπου από την πόλη των Πατρών και διακόσια χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα, ο Ψαθόπυργος, χάρη και στην παραλία του, είναι θερινό θέρετρο γνωστό και μη εξαιρετέο. Εξάλλου, ήταν γνωστός από τα αρχαία χρόνια, αφού το φυσικό του λιμάνι παρείχε απόλυτη προστασία από τη θαλασσοταραχή. Με βάση την πιθανότερη και πιο βάσιμη εκδοχή «βαφτίστηκε» έτσι λόγω της κομβικής του θέσης, επί Μεσαίωνα, και γιατί στην ευρύτερη περιοχή ευδοκιμούσε το φυτό ψαθί.
Λακκόπετρα
Αμμουδερή παραλία και με λίγο βοτσαλάκι, με καθαρά γαλαζοπράσινα νερά, που βρέχεται από τον Πατραϊκό κόλπο. Νοτιοδυτικά της Πάτρας, μισή ώρα περίπου -ανάλογα με το πόσο βιάζεται κανείς να την «ανταμώσει»- μακριά της, σε απόσταση τρία χιλιόμετρα από τον ομώνυμο οικισμό και οχτώ χιλιόμετρα από τον Άραξο, η Λακκόπετρα , ανήκει στις ενδεδειγμένες επιλογές για το καλοκαίρι. Οι ξενοδοχειακές μονάδες και τα καταλύματα για όλα τα βαλάντια, τα beach bars και οι χώροι εστίασης, που φιλοξενούνται στην ευρύτερη επικράτειά της, η μεγάλη της έκταση, οι παροχές άνεσης και χαλάρωσης που προσφέρει, η ποιότητα των υδάτων της, η εύκολη προσβασιμότητα και το ήπιο του ανάγλυφού της, η φιλόξενη αγκαλιά της σε οικογένειες και μικρά παιδιά, που μπορούν να αφήνονται στις χαρές της θάλασσας ακίνδυνα, την έχουν δικαιωματικά αναδείξει σε δημοφιλή τουριστικό προορισμό.
Κατά διαστήματα, τα μεγάλα πεύκα, που την πολιορκούν φθάνοντας μέχρι τη θάλασσα, χαρίζουν τον ίσκιο τους στους λουόμενους, ενώ στο μέρος της που αντιστέκεται και παραμένει ανοργάνωτο, αφού ο χώρος της είναι άφθονος, συγκεντρώνει όσους αναζητούν ησυχία, ακολουθώντας ένα πιο φυσιολατρικό και εναλλακτικό μοντέλο αναψυχής. Κοντά της – στα δέκα χιλιόμετρα- βρίσκεται και η (ενταγμένη στο Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Κοτυχίου – Στροφυλιάς) Λιμνοθάλασσα του Πάπα , ενώ αντίκρυ της -με τον Πατραϊκό ανάμεσά τους- βρίσκεται μία άλλη περιβόητη λιμνοθάλασσα, αυτή του Μεσολογγίου.
Παραλία Καλογριάς
Πανελλήνιας αναγνώρισης και κορυφαίας ομορφιάς. Στο βορειοδυτικό άκρο της Πελοποννήσου, στον Δήμο Δυτικής Αχαΐας, 45 περίπου χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από το κέντρο της πρωτεύουσας του νομού, η πολυδιαφημισμένη παραλία της Καλογριάς, αποτελεί έναν επίγειο παράδεισο. Ξέβαθη, ζεστή, με χρυσαφένια ψιλή άμμο και με τα κρυστάλλινα νερά του Ιονίου στα πόδια της. Εξωτική, φιλική σε οικογένειες και παιδιά, οργανωμένη ανά τακτά διαστήματα και πιο «κοσμοπολίτικη» και μάλιστα και με υποδομές για θαλάσσια σπορ κατά τόπους αλλά και πιο ήσυχη και χαλαρή, για τους πιο «μοναχικούς».
Με το μήκος της, που υπερβαίνει τα εννιά χιλιόμετρα, να την κάνει να φαντάζει ατελείωτη, με εντυπωσιακούς αμμόλοφους να την συντροφεύουν και με σήμα κατατεθέν της το παραθαλάσσιο δάσος της Στροφυλιάς – ένα σπάνιας βιοποικιλότητας οικοσύστημα, με το πιο εκτεταμένο δάσος κουκουναριάς στη χώρα- να καλύπτει τα νώτα της και να καταλήγει στην αγκαλιά της. Μαζί , με το πράσινο και το γαλάζιο να κυριαρχούν, συνθέτουν έναν πίνακα συγκλονιστικής φυσικής ομορφιάς και ως μέρη, του τεράστιου και ανεκτίμητης οικολογικής αξίας, Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Κοτυχίου- Στροφυλιάς, προστατεύονται, από τη Συνθήκη Ραμσάρ και το Δίκτυο Natura 2000.
Παραλία Άκολη
Λιγότερο από πέντε χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Αιγίου, δίπλα σχεδόν στο χωριό Σελιανίτικα, η Άκολη ή αλλιώς Άβυθος ανήκει στη λίστα με τις γνωστές και δημοφιλείς παραλίας της Αιγιαλείας και του νομού. Βοτσαλωτή και με ψιλά πετραδάκια, αρκετά εκτεταμένη, με λιγότερη φυσική σκιά, σε σχέση με άλλες παραλίες και με νερά δροσερά και καθαρά, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μία νησιώτικη αμμουδιά κάπου στα πελάγη μας. Οργανωμένη σε μεγάλο μέρος της με τις σχετικές απαραίτητες διευκολύνσεις και στο υπόλοιπο ανοργάνωτη. Με εγκαταστάσεις beach volley και kite-surf στα ανατολικά της, με εγκατεστημένο μηχανισμό που επιτρέπει σε άτομα με κινητικά προβλήματα να μπαίνουν και να βγαίνουν από τη θάλασσα, με υποδομές εστίασης και αναψυχής, θεωρείται ένας φιλόξενος τουριστικός προορισμός. Ωστόσο, αν εντυπωσιάζει για κάτι, αυτό είναι το χρώμα της αλλά κυρίως και το βάθος των υδάτων της.
Όσοι αρέσκονται να κολυμπούν στα βαθιά, θα την λατρέψουν. Μόλις λίγα βήματα από την ακτή, κανείς καταλαβαίνει, όχι μόνο ότι δεν πατάει αλλά και ότι τα νερά σκοτεινιάζουν, με το βυθό να είναι δυσδιάκριτος. Κατά μία εκδοχή αυτό οφείλεται σε έναν μεγάλο σεισμό που πολύ παλιά δημιούργησε ρήγμα στον βυθό της παραλίας και την έκανε να προσομοιάζει με άβυσσο. Όσοι τολμούν γενικά και όσοι αγαπούν τις υποθαλάσσιες εξερευνήσεις, εφοδιασμένοι με τις μάσκες τους, εδώ θα βρουν το στοιχείο τους.
Παραλία Αιγείρας
Στα σύνορα Αχαΐας και Κορινθίας, δίπλα στην παλιά εθνική οδό Κορίνθου-Πατρών, τέσσερα χιλιόμετρα μακριά από το Δερβένι και έξι από την Ακράτα, η παραλία της Αιγείρας, αποτελεί στολίδι της ομώνυμης κωμόπολης. Αγκαλιάζοντας τον Κορινθιακό κόλπο, γεμάτη από στρογγυλές πετρούλες, με πλούσιο φυσικό περιβάλλον, περιστοιχισμένη από καλαμιές και δέντρα, περισσότερο ανοργάνωτη και λιγότερο οργανωμένη, σχετικά μεγάλη και σίγουρα όχι πολύβουη, ταιριάζει σε όσους επιζητούν ηρεμία και ησυχία. Ήπιας μορφολογίας και βοτσαλωτή, λόγω της σχετικής της απομόνωσης και των βαθιών της νερών ενδείκνυται για τους λάτρεις του ψαροντούφεκου και του ψαρέματος, και για τους εξερευνητές του βυθού. Ιστορικά αξιοσημείωτο για τον επισκέπτη είναι το γεγονός ότι η κωμόπολη της Αιγείρας, πάει πίσω μέχρι την αρχαιότητα, με το αρχαίο θέατρο, φημισμένο μνημείο, χτισμένο σε υψόμετρο 350 μέτρων, να εκτιμάται ότι κατασκευάστηκε γύρω στο 280-250 π.Χ., εποπτεύοντας την παραλία, τον κάμπο και τον κόλπο.
Γιαννισκάρι
Στα βορειοδυτικά του νομού Αχαΐας, μία ώρα σχεδόν δρόμος από την Πάτρα, το Γιαννισκάρι, βόρεια της Καλογριάς και αρκετά κοντά της, είναι μία πιο ερημική και απομονωμένη εκδοχή της γειτονικής του, λαοφιλούς αμμουδιάς. Αν και η πρόσβαση σε αυτό είναι δύσκολη και απαιτεί προσοχή, με χωμάτινο δρόμο, με ανηφορική και κατηφορική κλίση, όταν φθάσει κανείς στον προορισμό θα συναντήσει τοπίο αποκαλυπτικό και σαγηνευτικό. Ζεστά, γαλαζοπράσινα νερά, ανοιχτόχρωμη άμμος, ένας κολπίσκος περιφρουρημένος από πυκνή πράσινη βλάστηση, με ιδανικές συνθήκες χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς και όλα μαζί συνθέτουν τοπίο εξωτικού νησιού. Για μία εναλλακτική και εξίσου σαγηνευτική παραλία, που αντιστέκεται στις έντονες παρεμβάσεις και έχει καταφέρει να διατηρεί αναλλοίωτη την φυσική της ομορφιά.
