Έως τώρα, γνωρίζαμε την «σιωπηλή παραίτηση», μια τάση που εμφανίστηκε στους εργασιακούς χώρους μετά την πανδημία, όπου οι εργαζόμενοι κάνουν το ελάχιστο που απαιτείται στη δουλειά τους και τίποτα παραπάνω. Τώρα, η έρευνα της Gallup για την κατάσταση στους χώρους εργασίας παγκοσμίως εντοπίζει μια ακόμα τάση: Αυτή της «ηχηρής παραίτησης».
Σε αντίθεση με την σιωπηλή παραίτηση, όπου οι εργαζόμενοι απλώς δεν ασχολούνται, στην ηχηρή παραίτηση οι εργαζόμενοι δεν είναι απλά αποκομμένοι από την επιχείρηση, αλλά έχουν αρνητικά συναισθήματα για αυτήν και τα εκφράζουν ρητά.
«Οι εργαζόμενοι που κάνουν ηχηρή παραίτηση έχουν πολύ, πολύ περισσότερες πιθανότητες να φύγουν για μια άλλη δουλειά εάν αυτή γίνει διαθέσιμη και δεν θα χρειαστούν τόσο πολλά χρήματα για να το αποφασίσουν», λέει στο Business Insider ο Jim Harter της Gallup.
Η έρευνα της Gallup μελέτησε δεδομένα από 122.416 εργαζόμενους ηλικίας 15 ετών και άνω σε όλο τον κόσμο.
Σύμφωνα, λοιπόν, με την έρευνα, το 18% των εργαζομένων που ερωτήθηκαν παγκοσμίως κάνουν ηχηρή παραίτηση. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Gallup παρακολουθεί το ποσοστό των εργαζομένων που αδιαφορούν για τη δουλειά τους εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά μόνο στην τελευταία της έκθεση εισήγαγε τον όρο «ηχηρή παραίτηση» για να περιγράψει αυτό που κάνουν.
Στην έρευνα, οι εργαζόμενοι κατηγοριοποιήθηκαν με βάση τις απαντήσεις τους σε 12 θέματα. Ανάμεσα σε αυτά που κλήθηκαν να απαντήσουν είναι εάν έχουν την ευκαιρία να κάνουν αυτό που κάνουν καλύτερα κάθε μέρα, αν το αφεντικό τους ή κάποιος άλλος στη δουλειά φαίνεται να ενδιαφέρεται για αυτούς ως άτομα, εάν η αποστολή της εταιρείας τους κάνει να νιώθουν ότι η δουλειά τους είναι σημαντική και αν είχαν ευκαιρίες να μάθουν και να αναπτυχθούν στην εργασία τους τον περασμένο χρόνο.
Ανάμεσα στο 18% των εργαζομένων που κάνουν ηχηρή παραίτηση και το 59% που κάνουν σιωπηλή παραίτηση, η Gallup εκτιμά ότι η χαμηλή αφοσίωση των εργαζομένων κοστίζει στην παγκόσμια οικονομία 8,8 τρισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή ποσό ίσο με το 9% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Γιατί παραιτούνται
Οι εργαζόμενοι μπορεί να υιοθετήσουν μια συμπεριφορά ηχηρής παραίτησης για διάφορους λόγους. Μπορεί να είναι δυσαρεστημένοι γιατί δεν νιώθουν ότι βρίσκονται στην κατάλληλη θέση ή μπορεί να έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στον εργοδότη. Αλλά η πρωταρχικός λόγος εντοπίζεται στη διοίκηση, σύμφωνα με τον Harter, ο οποίος λέει ότι οι προϊστάμενοι ευθύνονται περίπου για το 70% των διακυμάνσεων στο πόσο αφοσιωμένη είναι μια ομάδα.
«Η αιτία αυτής της ηχηρής παραίτησης, ή ακόμα και της σιωπηλής παραίτησης, βρίσκεται πραγματικά πρωτίστως στον τρόπο διαχείρισης των ανθρώπων», λέει.
Μελετώντας τις διαφορές ανάμεσα στους αφοσιωμένους υπαλλήλους και σε εκείνους που δεν ασχολούνται, η Gallup συμπέρανε ότι οι προϊστάμενοι πρέπει να έχουν ως στόχο να κάνουν μια ουσιαστική συζήτηση την εβδομάδα με κάθε εργαζόμενο. Στο πλαίσιο της συζήτησης αυτής, θα πρέπει να του δίνουν feedback και να αναγνωρίζουν τη δουλειά του, καθώς και να συζητούν για τους στόχους και τις προτεραιότητες.
Φάνηκε επίσης ότι οι εργαζόμενοι εκτιμούν το να έχουν λόγο για τον τρόπο συνεργασίας τους με την ομάδα τους.
