Γιατί οι νέοι υιοθετούν το στυλ της trap: Τα ρούχα, ο σεξισμός και η ιδεολογία του γρήγορου πλούτου

Η trap μουσική είναι ένα είδος που έχει κερδίσει αρκετή δυναμική μέσα σε πολύ λίγα χρόνια από την εμφάνισή της, εκτοξεύοντας στα ύψη την δημοφιλία των τραγουδιστών που την ασπάζονται. Η trap ωστόσο αποτελεί, πέρα από ένα μουσικό ιδίωμα και μια τεράστια τάση, η οποία έχει μετασχηματίσει το στυλ και την αισθητική των νέων και κυρίως των αγοριών της γενιάς Gen-Z. Σαν γεγονός αυτό φυσικά δεν αποτελεί κάτι καινούργιο, αφού κοιτάζοντας την σύγχρονη ιστορία, μπορούμε εύκολα να διαπιστώσουμε ότι η μουσική σκηνή ασκούσε πάντοτε επιρροή στους ακροατές της. Από τα φαρδιά παντελόνια της ραπ μουσικής σκηνής, ως τις μπαντάνες στο κεφάλι αλά Tupac, η μουσική συνεχίζει μέχρι σήμερα να επιδρά στην κοινωνία, είτε αλλάζοντας την αισθητική της, είτε τον τρόπο σκέψης της. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι ιδέες που φέρει είναι πάντοτε σωστές.

Η trap μουσική
 

 

 

Η ιστορία και η προέλευση του είδους Trap δεν είναι καθόλου καινούργια στην πραγματικότητα. Η trap, προερχόμενη κυρίως από την νότια Αμερική το 1990, με ρίζες στο hip hop, αποτελεί ένα σκληρό μελωδικά είδος, μέσα από το οποίο ακούγονται οι ήχοι των χάλκινων πνευστών, των τριγώνων, των hi hats, των γρήγορων snares (ήχοι χτυπήματος) και των χαμηλών 808 bass samples που χρησιμοποιούνται κατά τη σύνθεση των κομματιών. Τα δείγματα κρουστών που επιλέγονται κατά τη δημιουργία μουσικής trap συνήθως προέρχονται από το Roland TR-808 Drum Machine.

Όταν μιλάμε για τους “δημιουργούς” στο παιχνίδι της trap μουσικής, έρχονται στο μυαλό μας ράπερ του Νότου όπως οι Waka Flocka Flame, Gucci Mane, Young Jeezy, Three 6 Mafia και Manny Fresh. Καθώς και μερικοί από τους εμβληματικούς παραγωγούς της trap μουσικής, όπως ο Lex Luger, ο Zaytoven και ο ανερχόμενος Young Chop.

Τον Μάιο του 2015, η trap μουσική ανέβηκε και πάλι στην κορυφή των mainstream μουσικών charts, καθώς το hit single “Trap Queen” του ράπερ Fetty Wap από το Νιου Τζέρσεϊ έφτασε στο νούμερο δύο του αμερικανικού Billboard Hot 100 chart. Ωστόσο, το νέο κίνημα της μουσικής trap, ή το EDM Trap που εξελίσσεται αυτή την στιγμή, χρησιμοποιεί τη χρήση ήχων που μοιάζουν με techno, dub και dutch house και ενσωματώνονται με τη συμπερίληψη των αυθεντικών δειγμάτων τυμπάνων Roland TR-808 και φωνητικών δειγμάτων από τους δημιουργούς.

Δείτε το βίντεο: Trap Queen” του ράπερ Fetty Wap 
 

 

 

Στην Ελλάδα η μουσική αυτή έχει βρει ένα πολύ μεγάλο κοινό καλλιτεχνών που την έχουν υιοθετήσει και ένα ακόμα μεγαλύτερο κοινό που τους ακούει φανατικά. Η μεγαλύτερη δισκογραφική εταιρεία που ασχολείται με την trap είναι η Capital music, ενώ μετά ακολουθούν η Panic Records και η Minos EMI.

Ένας από τους πιο επιδραστικούς Έλληνες trappers είναι ο Light. Μπορεί το όνομά του να φιγουράρει συχνά στις ειδήσεις για όλους τους λάθους λόγους, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως δεν εξακολουθεί να βρίσκεται στην κορυφή των Charts αδιαλείπτως τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, φαίνεται πως παρότι πολλοί μπορεί να διατυπώνουν ενστάσεις για την ποιότητα της μουσικής του, κυρίως σε ό, τι αφορά στους στίχους και τα μηνύματα που ενδεχομένως αυτοί να περνούν, παραμένει εξαιρετικά δημοφιλής στη νέα γενιά.

Για την ακρίβεια, η μουσική του Light έφτασε στα αυτιά 2,5 εκατομμυρίων ακροατών και έπαιζε για τουλάχιστον 10 εκατομμύρια ώρες φέτος. Στο σταρ σύστεμ παρελαύνουν επίσης ο Snik, o Trannos, o Fy, o Vlospa και ο Sidarta, που αποτελεί έναν από τους ανερχόμενους και ταλαντούχους trappers της γενιάς του, αποκτώντας μεγάλο κοινό σε Spotify και TikTok.

Η αισθητική της trap

Όπως και καθετί που αποκτά τόσο μεγάλη δημοφιλία, έτσι και η μουσική αυτή επιδρά έντονα στην κοινωνία. Η συζήτηση γύρω από τις επιρροές της τραπ, αλλά και τα πρότυπα που θέτει για ολοένα και μεγαλύτερη μερίδα νέων που την ακολουθούν, την αγαπούν και την τραγουδούν μοιάζει πλέον να έχει γιγαντωθεί.

Ξεκινώντας αισθητικά μπορεί να παρατηρήσει κανείς, ότι ένα μεγάλο ποσοστό των νέων ντύνεται παρόμοια με τους trappers. Το στυλ περιλαμβάνει συνήθως ρούχα ακριβών brand, όπως Prada, Balenciaga και Northface, πολλές χρυσές αλυσίδες, ακριβά ρολόγια, τσαντάκια και ακριβά αυτοκίνητα. Τα παραπάνω δεν αποτελούν απλά την αισθητική αυτών των καλλιτεχνών, αλλά και αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους που το ενσωματώνουν στα τραγούδια τους. Αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν πολλοί στίχοι που δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να αντιμετωπίζουν τη γυναίκα ως αντικείμενο, να θεοποιούν το χρήμα και να κλείνουν το μάτι στα ναρκωτικά.

Οι νέοι της γενιάς Gen – Z που ελκύονται από αυτό το ρεύμα, όπως και οι γενιές πριν από αυτούς, που ελκύονταν από αντίστοιχα μουσικά ρεύματα, ακολουθούν πιστά αυτή την αισθητική και τον τρόπο ζωής. Μαζικά υπάρχει μια προσπάθεια να μοιάσουν στους αγαπημένους τους τραγουδιστές. Μαύρα γυαλιά, συνήθως ψεύτικα, καθώς τα αυθεντικά brand όπως Versace και Dior είναι πολύ ακριβά, ακριβά sneaker όπως τα Nike Air Force, ή τα Jordan Air και messenger, ή τσαντάκια μέσης, επίσης συνήθως μη αυθεντικά.

Το σημαντικότερο εδώ όμως φαίνεται να είναι ότι οι νέοι αντιγράφουν εκτός από το ντύσιμο και τον τρόπο ομιλίας, σκέψεων και ιδεών με αυτούς τους ανθρώπους.

Η θέση της γυναίκας είναι βασικό σημείο αντιπαράθεσης για πολλούς που συμπαθούν, ή όχι την μουσική αυτή. H trap αναφέρεται πολύ συχνά στις γυναίκες με ένα όχι και τόσο θετικό τρόπο, υποκινώντας και προωθώντας πολλές φορές σεξιστικές απόψεις, υποτιμητικά σχόλια και χαρακτηρισμούς για το γυναικείο φύλο και φράσεις επίδειξης της υπεροχής τους.

Τόσο αισθητικά, όσο και ιδεολογικά πολλοί κατηγορούν την trap για την προώθηση ενός υποβαθμισμένου τρόπου ζωής και μιας μεγάλης, άσκοπης επίδειξης πλούτου. Το ερώτημα είναι αν το κοινό που ακολουθεί τους trapers, υιοθετεί μόνο το στυλ, ή και το σύστημα αξιών που προωθούν. Αρκούνται δηλαδή, στο να φορούν παρόμοια ρούχα και αξεσουάρ, ή δημιουργούν πεποιθήσεις για τη ζωή, τις γυναίκες και τα χρήματα, αντλώντας έμπνευση από εκεί. Είναι τελικά τόσο επικίνδυνο όσο πιστεύουν πολλοί, ή αποτελεί απλά μια μόδα που πρόκειται να περάσει;