Σε περίπου 250 εκατομμύρια χρόνια από σήμερα, η ζωή στις ακτές της Γης θα είναι σαν να ζει κάποιος παγιδευμένος μέσα σε μια πλαστική τσάντα. Κι αυτή η συνθήκη θα είναι για τους προνομιούχους.
Οι ηπειρωτικές περιοχές θα είναι πιο θερμές από το καλοκαίρι στην έρημο Γκόμπι και με τετραπλάσια ξηρασία.
Αυτή θα είναι η ζωή στην Παγγαία Ultima, την υπερήπειρο η οποία, όπως προέβλεψε μια διεθνής ομάδα επιστημόνων, θα σχηματιστεί στη Γη στο απώτερο μέλλον.
«Δεν θα είχε πλάκα να ζεις σε ένα τέτοιο μέρος» παραδέχεται ο Αλεξάντερ Φαρνσγουόρθ, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύτηκε χθες, Δευτέρα στο Nature Geoscience και περιγράφει μέσω μοντέλων υπερυπολογιστή πώς θα είναι η Γη σε 250 εκατομμύρια χρόνια από σήμερα.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ομάδας του, όλες οι ήπειροι της Γης θα ενωθούν ξανά (όπως συνέβη με την Παγγαία, την υπερήπειρο που υπήρξε κατά την ύστερη Παλαιοζωική και πρώιμη Μεσοζωική εποχή), η Γη θα γίνει ανυπόφορα ζεστή, καθιστώντας το μεγαλύτερο μέρος των ηπειρωτικών ζωνών μη κατοικήσιμο και οδηγώντας σε μαζικούς αφανισμούς θηλαστικών – μεταξύ αυτών και ο άνθρωπος.
«Μια υπερήπειρος φέρεται να δημιουργεί τις συνθήκες που ευκολότερα οδηγούν σε μαζικούς αφανισμούς. Ο σχηματισμός υπερηπείρων έχει εξάλλου συμπέσει με τέσσερις από τις πέντε μαζικές εξαφανίσεις ειδών στο γεωλογικό παρελθόν» σημειώνει ο Φαρνστγουόρθ.
Εξάλειψη του ανθρώπινου είδους;
Στην πρώιμή του έρευνα, ο δρ. Φαρνσγουόρθ ανέπτυξε μοντέλα της αρχαίας Γης ώστε να ανασυνθέσει τις κλιματολογικές συνθήκες του παρελθόντος. Στη συνέχεια, «επιστράτευσε» ειδικούς ώστε να δημιουργήσουν προσομοιώσεις μιας σειράς πιθανών γεωλογικών και ατμοσφαιρικών συνθηκών, τα οποία «αν επιβεβαιωθούν, τα πάντα θα γίνουν ακραία ζοφερά», σύμφωνα με τον Φαρνσγουόρθ. Ενας από τους λόγους της δραματικής αυτής αλλαγής, είναι ο ήλιος, δεδομένου του ότι κάθε 110 εκατομμύρια χρόνια, η ενέργεια που απελευθερώνεται από εκεί αυξάνεται κατά 1%.
Σήμερα, η ανθρωπότητα θερμαίνει τον πλανήτη με την έκλυση άνω των 40 δισεκατομμυρίων τόνων άνθρακα ετησίως από ορυκτά καύσιμα. Αν η υπερθέρμανση του πλανήτη εξακολουθήσει αμείωτη, οι βιολόγοι εκφράζουν φόβους πως θα οδηγήσει στον αφανισμό μεγάλου μέρους ειδών και ο άνθρωπος δεν θα αποτελεί εξαίρεση, αφού δεν θα είναι σε θέση να επιβιώσει σε συνθήκες ακραίας ζέστης και υγρασίας.
Στην Παγγαία Ούλτιμα, τα πράγματα θα είναι μακράν χειρότερα για θηλαστικά όπως ο άνθρωπος, προειδοποιούν ο δρ Φαρνσγουόρθ και οι συνάδελφοί του. Καθώς, όπως προκύπτει από τα υπολογιστικά τους μοντέλα, το μεγαλύτερο μέρος της αναδυόμενης Παγγαίας θα είναι υπερβολικά θερμό για ζωή, ενδέχεται να οδηγήσει στην εξάλειψη του ανθρώπινου είδους.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής ερευνητή της μελέτης, αν ο άνθρωπος υπάρχει ακόμα σε 250 εκατομμύρια χρόνια, πιθανώς θα έχει βρει τρόπους προσαρμογής. «Θα γίνουν οι άνθρωποι πιο ευπροσάρμοστοι σε περιβάλλον ερήμου; Θα γίνουν νυκτόβιοι ή θα μένουν σε σπηλιές; Θα έλεγα πως ότι αν μπορούσαμε να φύγουμε από αυτόν τον πλανήτη και να βρούμε κάποιο πιο κατοικήσιμο μέρος, αυτό θα ήταν προτιμότερο», λέει ο ίδιος.
«Γνωρίζουμε πως υπήρξαν πολλές υπερήπειροι στο παρελθόν, οπότε είναι απολύτως λογικό να υποστηρίζουμε πως δεν πρόκειται να σταματήσει τώρα», σημειώνει ο Ντέιμιαν Νανς, γεωλόγος και ειδικός στον σχηματισμό υπερηπείρων στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο – ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα. Η Παγγαία ήταν η πιο πρόσφατη και μάλλον η πιο γνωστή, ωστόσο οι γεωλόγοι εκτιμούν πως πολλές άλλες υπερήπειροι υπήρξαν κατά τη διάρκεια της Ιστορίας του πλανήτη. Στη Ροδινία, περίπου 1 δισεκατομμύριο χρόνια πριν, ο Αμαζόνιος και τα κράτη της Βαλτικής ήταν «γείτονες», και ακόμη μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια πριν τη Ροδινία, άλλη μια τεκτονική συμφόρηση δημιούργησε την υπερήπειρο Νούνα.
