Οι τιμές του ρυζιού οδεύουν προς ένα νέο υψηλό 15ετίας, απειλώντας να προκαλέσουν μεγαλύτερη ανησυχία στην Ασία και την Αφρική, όπου το σιτάρι αποτελεί βασικό προϊόν για δισεκατομμύρια ανθρώπους.
Το λευκό ρύζι της Ταϊλάνδης (5% σπασμένο) – που αποτελεί ασιατικό σημείο αναφοράς – έχει αυξηθεί κατά 57 δολάρια τις τελευταίες δύο εβδομάδες στα 640 δολάρια ανά τόνο μετά από μια περίοδο σχετικής ηρεμίας, θέτοντας τις τιμές λίγο πιο κοντά στο υψηλότερο επίπεδο από τον Οκτώβριο του 2008. Αυτό το ορόσημο επιτεύχθηκε στις αρχές Αυγούστου, στον απόηχο των σαρωτικών περιορισμών των εξαγωγών από την Ινδία Ινδία.
Η αυξημένη ζήτηση για ταϊλανδέζικο ρύζι από αγοραστές – έκπληξη, όπως η Βραζιλία και οι Φιλιππίνες συνέβαλε στην άνοδο, δήλωσε ο Chookiat Ophaswongse, επίτιμος πρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Ρυζιού της Ταϊλάνδης. Οι υψηλότερες εγχώριες τιμές και η ενίσχυση του μπατ συνέβαλαν στη στήριξη της αύξησης, πρόσθεσε.
«Πουλάμε καλά τώρα επειδή το Βιετνάμ έχει χαμηλά αποθέματα», δήλωσε ο Chookiat, ο όμιλος του οποίου καθορίζει την τιμή για το 5% σπασμένο και άλλες ποικιλίες κάθε εβδομάδα.
Η Ινδία αύξησε τους περιορισμούς στις εξαγωγές στα τέλη Ιουλίου και αναμένεται να τους διατηρήσει σε ισχύ μέχρι το επόμενο έτος, καθώς ο πρωθυπουργός της χώρας προσπαθεί να συγκρατήσει τις εγχώριες τιμές ενόψει εκλογών. Τα μέτρα οδήγησαν σε μια σειρά από συμφωνίες προμήθειας και διπλωματία, καθώς οι μεγάλοι καταναλωτές ανησυχούσαν για την προσφορά.
Το ρύζι είναι ζωτικής σημασίας για τη διατροφή δισεκατομμυρίων ανθρώπων και συνεισφέρει έως και το 60% της συνολικής πρόσληψης θερμίδων για τους ανθρώπους σε περιοχές της Νοτιοανατολικής Ασίας και της Αφρικής. Η άνοδος των τιμών τροφοδότησε υψηλότερο πληθωρισμό στους κύριους αγοραστές Ινδονησία και Φιλιππίνες.
Η έναρξη του Ελ Νίνιο, που συνήθως φέρνει ξηρότερες συνθήκες στις καλλιεργούμενες περιοχές της Ασίας, είναι έτοιμη να περιορίσει ακόμη περισσότερο την προσφορά. Η παραγωγή της Ταϊλάνδης αναμένεται να μειωθεί κατά 6% το 2023-24 λόγω του κλιματικού φαινομένου, ενώ το Βιετνάμ έδωσε εντολή σε ορισμένους αγρότες να φυτέψουν νωρίς τη νέα τους καλλιέργεια προειδοποιώντας για τους κινδύνους ξηρασίας.
