Τι κι αν το κόμμα έχει ζωή… οκτώ ημερών, ήρθαν οι πρώτες δημοσκοπήσεις για να φέρουν τους πρώτους προβληματισμούς. Και στις δύο τελευταίες το κόμμα των «11 αποστατών του ΣΥΡΙΖΑ» λαμβάνει δημοσκοπικά ποσοστά κάτω του3% και μάλιστα σε μία είναι κάτω και από τη ΝΙΚΗ του Δημήτρη Νατσιού. Μέχρι που γνωστό κομματικό στέλεχος της Πάτρας έλεγε την Κυριακή σε «φιλική κουβέντα»… «αν ο αείμνηστος Ευάγγελος Αβέρωφ» είχε δίκιο με την περίφημη ρήση του «όποιος βγαίνει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος»! Ηδη από την Κυριακή, οι τόνοι έπεσαν στα social media και όσοι έγραφαν «πομπώδεις αναφορές» για το κόμμα που ιδρύθηκε για να κάνει «αυθεντική αριστερή αντιπολίτευση στον Μητσοτάκη»… έχουν «χαμηλώσει τόνους»! Μάλιστα υπολογίζουν πως… αυτή την περίοδο το κόμμα είναι «στα πάνω του» λόγω του «ντόρου» που έκανε, ενώ αργότερα και μέχρι τις Ευωεκλογές… τα ποσοστά του θα είναι ακόμη πιο κάτω. Ενας άλλος έλεγε πως «θα καταντήσουμε σαν τον Λαφαζάνη» ενώ ένας τρίτος… το ξανασκεφτόταν λέγοντας «μήπως θα έπρεπε να πράξουμε ότι και ο Τσίπρας και να μείνουμε στο κόμμα και να παλέψουμε μέσα από αυτό»!
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ
Στο μεταξύ στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζουν τις επιθέσεις με αφορμή το ότι η Σία Αναγνωστοπούλου, όπως και οι άλλοι δέκα, δεν παραδίδουν τις έδρες τους. Ο «φρουρός» του Κασσελάκη στην Πάτρα, Γιώργος Ρώρος, σχολίασε: Είπε η πρώην βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ σε ερώτηση γιατί δεν παραδίδει την έδρα αφού έχει υπογράψει, “ δεν απομακρύνθηκα ΕΓΩ από Αριστερά,ο ΣΥΡΙΖΑ απομακρύνθηκε”…. Βολικό! Η Αριστερά προσδιορίζεται με το ΕΓΩ όχι με το το ΕΜΕΙΣ..! Κάτι σαν μεταφυσικό ακούγεται. Σε άλλο σχολείο πηγαίναμε άλλες ιδέες υπηρετούσαμε. Μου θυμίζει.. το «ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ’ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς»! Η ίδια πάντως η βουλευτής της «Νέας Αριστεράς» επιμένει: «Δεν έφυγα εγώ μόνη μου από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για οποιονδήποτε λόγο (είτε ηθικής-ποινικής απαξίας είτε προσωπικής στρατηγικής). Έφυγε ο ΣΥΡΙΖΑ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το γεγονός ότι τόσα μέλη αποχωρούν καθημερινά από το κόμμα δεν απασχολεί κανέναν. Το πιο εύκολο και ανώδυνο για μένα θα ήταν να παραμείνω στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και να κλείσω μάτια και αυτιά στις αποχωρήσεις, στη μετάλλαξη του κόμματος σε ένα αρχηγοκεντρικό κόμμα χωρίς πυξίδα, με αντιλήψεις περί εσωτερικών εχθρών και υπονομευτών, με τοξικότητα και αρχηγική ρητορική περί πεμπτοφαλαγγιτών και Αριστεράς του pumaro (που η Αριστερά έζησε στο «πετσί» της επί χρόνια από τον αντίπαλο δεξιό χώρο), με ήθη και πολιτισμικά πρότυπα lifestyle, εναντίον των οποίων ήταν πάντα η Αριστερά στην οποία στρατεύτηκα»!
