Μπορεί να έχουν περάσει ήδη δέκα μήνες από το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, όμως για τους συγγενείς και τους φίλους των θυμάτων της τραγωδίας, ο χρόνος έχει σταματήσει σε εκείνο το βράδυ.
Το ίδιο ισχύει και για τις τρεις κόρες του μηχανοδηγού της επιβατικής αμαξοστοχίας, ο οποίος έχασε την ζωή του σε ένα βαγόνι που έγινε άμορφη μάζα σιδερικών.
Η Αθανασία, η Χριστίνα και η Ιωάννα μίλησαν στην εφημερίδα “Πατρίς” για τον πατέρα τους Γιώργο Κουτσούμπα και το πώς βιώνουν τους τελευταίους δέκα μήνες χωρίς εκείνον. “Για τα προβλήματα στο δίκτυο, ναι ξέραμε κάποια πράγματα το τελευταίο διάστημα κιόλας ήθελε να βγει όσο πιο σύντομα γινόταν και στην σύνταξη. Προσπαθούσε να συγκεντρώσει τα ένσημά του. Παρόλα αυτά προσπαθούσε να μην μας αγχώνει και να μας προστατεύει. Δεν έφερνε τα προβλήματα της δουλειάς στο σπίτι”.
Οι κόρες του μηχανοδηγού αναφέρθηκαν, μάλιστα, σε ένα πρόσφατο σε σχέση με το δυστύχημα περιστατικό: “Λίγες μέρες πριν το δυστύχημα στα Τέμπη και ενώ οδηγούσε εμπορική αμαξοστοιχία δεν θυμόμαστε ακριβώς το δρομολόγιο, μας έστειλε μια σοκαριστική φωτογραφία με ένα δέντρο να έχει πέσει μπροστά από την μηχανή. Νύχτα σκοτάδι. Είχαμε τρομάξει θα έμενε ώρες στο κρύο χωρίς φαγητό και νερό. Αυτός μας καθησύχασε δεν ήταν και η πρώτη φορά που συνέβαινε. Κανένας δεν νοιαζόταν πραγματικά για τους μηχανοδηγούς“.
Για την νύχτα του δυστυχήματος και την μετέπειτα έρευνα, αναφέρουν: “Τα ερωτήματα είναι πολλά και όλα αναπάντητα. Γιατί άφησαν οι έμπειροι σταθμάρχες εκείνο το βράδυ τον κατηγορούμενο μόνο του; Γιατί ενώ ο επιθεωρητής ζήτησε από τον σταθμάρχη βάρδιας να κάτσει με τον κατηγορούμενο έως ότου φύγει και το IC62 εκείνος του απάντησε “σιγά μην κάτσω να τον προσέξω”; Κανένα ίχνος επαγγελματικής υπευθυνότητας. Απλά σκεφτόμαστε αν μέσα ήταν τα δικά του παιδιά, οι γονείς του, τα αδέρφια του θα έφευγε; Γιατί έδωσαν στις ανακριτικές αρχές τα ηχητικά ντοκουμέντα τόσους μήνες μετά ενώ φρόντισαν να δημοσιοποιήσουν στα μέσα μονταρισμένα -κομμένα ηχητικά εντός 24 ωρών από το δυστύχημα; Γιατί δεν δούλευε η τηλεδιοίκηση;“.
Δικαίωση
Ερωτηθείσες για το ποια μπορεί να είναι η δικαίωση για την μνήμου του πατέρα τους και για τις ίδιες, σημειώνουν: “Να μάθει ο κόσμος όλη την αλήθεια για εκείνο το βράδυ. Είμαστε σίγουρες ότι ο μπαμπάς μας έκανε σωστά τη δουλειά του όπως έκανε 40 χρόνια τώρα. Και μόνο αν βγει η αλήθεια θα ηρεμήσει η ψυχή του. Θέλουμε να αποδοθεί δικαιοσύνη και να τιμωρηθούν όσοι μας στέρησαν τους ανθρώπους μας και βύθισαν τόσες οικογένειες στο πένθος και τη θλίψη”.
Και κατέληξαν: “Μας είναι δύσκολο να βρούμε λέξεις να περιγράψουμε τον πιο σημαντικό άντρα της ζωής μας. Έναν μπαμπά στοργικό και τόσο δοτικό. Έμπαινε μέσα στο σπίτι μας και αυτό γέμιζε ζωή. Ακόμη και οι καβγάδες μας έλεγε είναι δείγμα του πόσο ζωντανή είναι η οικογένειά μας. Λένε πως σ’ ένα σπίτι ζωή δίνουν τα παιδιά τελικά στο δικό μας το μεγαλύτερο παιδί ήταν εκείνος. Ένα πειραχτήρι που έκανε όλο πλάκες και γελούσε. Ξέρετε σ’ αυτόν τον κόσμο πολλοί μπορούν να γίνουν πατεράδες, λίγοι όμως μπορούν να γίνουν πραγματικοί μπαμπάδες. Ο Γιώργος Κουτσούμπας λοιπόν ήταν ένας τέτοιος πραγματικός μπαμπάς. Μας αγαπούσε πολύ και μας το έλεγε“.
